De één is helemaal weg van make-up, de ander vindt het maar onnodig. Vraag je een willekeurige man naar zijn visie op make-up, dan houdt ie voet bij stuk dat naturel toch wel het mooiste is. Toch ben ik van mening, hoe mooi naturel ook is en kan zijn, dat make-up ook een heleboel positieve effecten kan hebben.
Vandaag ga ik je vertellen en laten zien wat voor een effect make-up op mij heeft en laat ik schokkende verschillen zien. Ik trok de stoute schoenen aan en ga met mijn gezicht bloot. Nou, niet helemaal bloot. Half bloot.

Ik ben met make-up begonnen toen ik nog een jong, klein meisje was. Ik mocht wel eens spelen met de make-up van mijn moeder. Je kent het wel…lippenstoft op je wangen als rouge en blauweoogschaduw op je wimpers. Ja, toen was dat nog in, blauwe oogschaduw. Toen ik naar de middelbare school ging verhuisde mijn aandacht van spelen op het schoolplein naar bezoekjes aan de Hema om rond te snuffelen tussen de make-up. Ik weet niet meer precies hoe oud ik was, maar ik kocht als eerst foundation. Toen noemde ik het nog fluit make-up (Fluid make-up ;))

Ik plamuurde mijn gezicht vol met dit goedje en zo bleek als sneeuw liep ik ietwat onzeker op straat. Wel minder onzeker dan zonder make-up, maar toch was ik bang dat mensen het raar zouden vinden dat ik, zo jong, al met make-up bezig was. Ik was onzeker en net verlost van bril, bloempotkapsel en spillepootjes. Make-up kon mij dat beetje zelfvertrouwen geven (dacht ik) en vol vertrouwen smeerde ik mijn snoetje in met fluitende make-up.

Wat ik toen nog niet wist, is dat zelfvertrouwen helemaal niets te maken heeft met make-up. Het gaat er voornamelijk om hoe jij je van binnen voelt. En daar kun je met je make-up sponsje niet bij. Tuurlijk kan het helpen dat je wat meer vertrouwen krijgt als je je mooie punten kunt benadrukken en je minder mooie punten kunt verdoezelen. Maar wat ik bedoel, is dat de basis van je zelfvertrouwen toch binnenin zit.

Toch ben ik bijna elke dag bezig met make-up. Vooral omdat ik het heel erg leuk en ontspannend vindt. Maar ook een beetje om iets meer zelfvertrouwen te krijgen. Ik ben gezegend met een gladde huid, maar ook een hele dunne huid. Als je mij ’s ochtends tegenkomt zie je dat ik blauwe kringen heb en rode wangen.Een soort in elkaar gebokste clown. Hoe goed ik ook slaap, die blauwe kringen zijn er. Mijn appeltjeswangen heb ik te danken aan (waarschijnlijk) het antifosfolipidensyndroom. In tegenstelling tot gezonde blosjes zijn dit dus niet zulke gezonde blosjes. Het maakt mij wat onzeker en daarom gebruik ik make-up. Ik heb wat foto’s gemaakt vorige week waarbij je goed het effect van make-up kunt zien.

 

 

 

 

 

 

 

 

Ik plamuur mij niet meer helemaal dicht, zoals ik op de middelbare school wel deed (inclusief randjes bij de kaken en een veel te donkere kleur….ieehhh!). Maar een subtiel laagje helpt vaak al voldoende om die rode kleur een beetje te verdoezelen.

Ik krijg regelmatig de vraag of ik slecht geslagen heb. Er hangen geen wallen onder mijn ogen, maar wel blauwe kringen. Ik heb een hele dunne huid en dat is de reden dat je het zo goed ziet. Als ik geen zin heb om veel make-up te dragen, doe ik toch vaak alleen mijn ogen. Ik voel mij dan wat wakkerder (gek is dat…) en zonder mascara zie je mijn wimpers bijna niet. Ze zijn heel erg licht, maar gelukkig ook erg lang.

 

 

 

 

Dit is dus het grote verschil. Omdat ik een hele lichte en dunne huid heb, is deze niet egaal. Ook al heb ik geen puistjes, je ziet van alles. Opzich is daar niets mis mee, maar het kan je best onzeker maken. En zolang ik geniet van poederkwasten, kleurtjes en potjes, vind ik het alleen maar leuk om make-up te dragen en te experimenteren. Er zijn veel ontwikkelingen gaande in make-up land, zoals het shapen. Mensen worden door make-up soms onherkenbaar gemaakt. Hoewel het een bijzondere ontwikkeling is, vind ik dat persoonlijk niets. Er zijn genoeg punten in je gezicht die mooi zijn en je hoeft echt niet alles te verdoezelen.

Zo…dat was mijn make-up loze snuit! Ik vond het leuk om jullie te laten zien waarom ik make-up gebruik en wat het met mij doet, zowel met mijn gezicht als mijn zelfvertrouwen.

Ik ben benieuwd naar jullie mening. Vertel, waarom gebruiken jullie make-up?