Geïnspireerd door de meiden van 2wmn met hun artikel ‘wat vloggen met je doet’ vandaag een artikel over wat bloggen met je doet. Zien mijn dagen er anders uit? Kijk ik anders en denk ik anders? En wat doet social media met mij?
- We beginnen enthousiast en positief: bloggen maakt mijn hoofd leeg en vult mijn hart. Dat laatste klinkt misschien zweverig, maar door alle leuke reacties en contacten maakt mijn hart elke dag een sprongetje (maak je geen zorgen, geen ritmestoornis ;)) waardoor mijn dag veel lichtpuntjes bevat.
Zonder het bloggen had ik veel minder contacten omdat ik helaas veel thuis ben en mijn vrienden/vriendinnen bijna allemaal fulltime werken. Maar door het bloggen voel ik mij werkelijk nog geen minuut eenzaam. En zit ik ergens mee? Moet er iets van mijn hart? Dan schrijf ik het van mij af en bepaal later of ik het online knal of niet. - Bloggen houdt mij kritisch. Ik vorm na een nieuwsbericht of stelling niet meer eindeloos één mening, maar ik ben meer gaan kijken naar de mening van anderen en probeer stellingen en berichten ook vanuit een ander perspectief te zien.
Wanneer je blogt moet je tevens voorzichtig zijn met het neerzetten van je mening, voor je het weet kwets je iemand. Op mijn blog ben ik iets neutraler geworden, in het dagelijks leven nog steeds stellig van mening maar ik kijk nu meer om mij heen naar andere meningen. - Ik maak van heel veel dingen foto’s. Ja heel veel…teveel. Onder het mom van ‘je weet maar nooit voor de blog…’ Natuurlijk is Sarah veel de pineut, maar ook van mijn maaltijden en dagelijks leven maak ik veel kiekjes. Zonder blog had ik dat echt niet gedaan. Maar voordeel is wel dat ik later veel herinneringen heb vastgelegd.
- Soms eet ik eten wat al iets teveel is afgekoeld. Een gevolg van alles op de foto willen zetten. Manlief begint tegenwoordig maar alvast met eten, terwijl ik met de spiegelreflex om de eettafel dans. Dat is trouwens alleen wanneer ik een recept maak voor de blog. De overige dagen eet ik mijn eten wel warm.
- Je krijgt waardering, bevestiging, herkenning of een spiegel voorgehouden. Wanneer je persoonlijke artikelen schrijft en daarin open en eerlijk bent, kun je van alles verwachten. Gelukkig krijg ik 99% van de tijd hele lieve en hartverwarmende reacties. Maar ook mensen die zich er erg in herkennen en hun verhaal doen. Dat vind ik fijn en dat is waar ik voor schrijf. Soms krijg ik ook een spiegel voorgehouden en denk ik achteraf….ja, degene heeft gelijk! Leerzaam dus!
- Het maakt mijn dagen nuttig. Natuurlijk is de belangrijkste taak het zorgen voor Sarah (tegelijkertijd ook de leukste), maar ondanks dat voel ik mij weleens nutteloos. Misschien omdat ik de jaren hiervoor altijd heb gewerkt. Ik was nuttig in de maatschappij en kon voor anderen iets betekenen.
Door te bloggen kan ik ook iets betekenen voor een ander. Of het nou een fijn recept is of een herkenbaar persoonlijk blogje…
En het fijne is, is dat bloggen voor mij weinig energie kost.
Ik kan schrijven terwijl ik bij wijze van horizontaal op de bank of op bed lig. En als het niet lukt dan is het ook niet erg, in tegenstelling tot een baas die verwacht dat je er elke dag bent. - Ondanks dat ik voorzichtiger ben geworden met mijn mening, heb ik wel meer ‘schijt’ gekregen aan bepaalde dingen doordat ik blog. Zo vind ik het geen probleem meer om buiten foto’s te maken met Giorgio van een outfit wanneer er allerlei mensen voorbij lopen. Ook interesseert het mij weinig wat een ander van ‘bloggers’ vindt. Zolang ik er gelukkig van word ben ik er juist trots op!
- Door het bloggen heb ik ontdekt waar mijn passies liggen. Ken je dat? Dat je pas later in je leven een passie ontdekt? Of meerdere? Ik blog nu ruim twee jaar en nooit heb ik geweten dat ik schrijven zo leuk vond. Of het maken van recepten en foto’s. Koken vond ik nooit erg, maar wat kan ik er nu van genieten! Helemaal omdat ik er een ander mee kan inspireren.
- Sinds ik blog kijk ik met andere ogen naar de wereld. Ik bedenk de hele dag door wat ik mee zou kunnen nemen in een blog of wat een leuk onderwerp voor een artikel kan zijn. Ik ga opzoek naar onderwerpen, lees meer tijdschriften en soms ook kranten en volg in het algemeen wat meer ontwikkelingen.
- Bloggen heeft mij helaas ook een smartphone verslaving bezorgd. Ja, een groot nadeel als je het mij vraagt.
Schrijven is leuk, maar daar houdt bloggen niet mee op.
Ik vind alle contacten en social media ook ontzettend gezellig, maar het zorgt er wel voor dat ik soms aan mijn smartphone zit vastgeplakt. Wanneer ik met Sarah beneden ben probeer ik wel zo min mogelijk met mijn telefoon bezig te zijn. Dan wil ik echt bewust genieten en haar aandacht geven. - En voor later: Sarah heeft hopelijk voor later een hele hoop foto’s en artikelen om terug te kijken en te lezen, iets wat ze hopelijk heel mooi vindt. Vanzelfsprekend zal ik daarom alleen artikelen plaatsen die voor haar leerzaam, inspirerend en positief zijn.
Voor de bloggers: wat doet bloggen met jou?
Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?
Comments (8)
Bloggen opent een hele nieuwe wereld voor je als je niet alleen zelf schrijft, maar ook bij anderen mee leest.
Wat een mooie dingen heeft bloggen je zo te horen opgeleverd, op de socialmediaverslaving na dan 😉 Dat is trouwens ook wel iets wat bij mij verergerd is sinds ik mijn blog ben begonnen. Verder heeft bloggen me vooral mijn passie voor schrijven laten herontdekken. Ik ben nu vastbesloten dat ik daar in mijn toekomstige baan iets mee wil doen.
Wat is het bloggen leuk he!
Inderdaad je kan er de hele dag mee bezig zijn, de hele dag dingen door je hoofd voor een nieuw artikel. Soms best lastig als je net wil gaan slapen 😛
Wat goed om te lezen wat bloggen met je doet! Zo fijn dat het voor jou zoveel meer is dan het schrijven. Ik mis op dit moment de communicatie weer een beetje, omdat ik dat tijdens IJsland uit het oog verloren ben. Hopelijk mag dat snel veranderen!
Je noemt een aantal hele mooie punten op! Waarvan de meeste ook heel herkenbaar zijn 🙂 Vooraf had ik nooit kunnen weten dat bloggen zo’n leuke hobby zou worden 🙂
Hmmm, die smartphoneverslaving klinkt wel bekend. Zonder m’n blog had ik dat niet zo gehad.
En veel foto’s maken – hoewel ik vaak ook achteraf bedenk dat ik daar of daar een foto van vergat te maken voor m’n blog, dus het valt nog mee bij mij… Ik kan ook dagen hebben met zoveel inspiratie dat mijn hoofd overloopt!
Leuk dat het zo (grotendeels) positief uitpakt. Voor mij is het met name een platform creëren om ook eens vanuit papa perspectief te schrijven. Een beetje wat tegengas voor alle bladen en websites die op mama’s gericht zijn ;). Daarnaaast ook zeker een soort digitaal boek voor als J, en zoon 2, straks groter zijn en een uitlaatklep.
Herkenbaar! Het bloggen is voor mij ook een uitlaatklep en de reacties van anderen motiveren mij om ermee door te gaan.