Naast dat het niet haalbaar is, is het naar mijn idee ook niet gezond om elke dag de positiviteitsgoeroe uit te hangen. Maar waarom? Dat lees je verderop.
Ik dacht als nieuwbakken patiënt vorig jaar dat het mijn doel moest zijn om elke dag de zon te zien schijnen en met positieve zin het leven door te stappen. Ik waardeer de kleine mooie momentjes die er toe doen des te meer, maar fulltime positief zijn is mij niet gelukt. En na er wat over nagedacht te hebben is dat eigenlijk ook niet gezond en oké.
Want van wie moet ik elke dag weer positief zijn? Wie zegt dat ik de helft van de tijd niet negatief mag zijn? Het brengt je nergens, dat weet ik. Maar het is soms ook even fijn om niet gedwongen te zijn om al het leuks van een dag in te zien.
Ik schreef er ooit al eens over in een eerdere blogpost: de aantrekkelijkheid van pessimisme. En pessimistisch zijn is soms even zo fijn, dat het mij niets uitmaakt wat een ander daarvan denkt.
Ik heb geaccepteerd dat het niet altijd hoeft, blij zijn. Dat ik best dagen mag hebben dat de zon niet schijnt en dat ik baal. Dat ik gewoon om alles mag huilen (ja zelfs om zeehondjes) en dat het niet meer dan menselijk is om met regelmaat flink te balen en je glas halfvol te zien. Vooral als ik mij lichamelijk niet lekker voel.
Het is niet menselijk naar mijn idee, om elke dag met een big smile het toneel op te komen. Dat is niet hoe ik mij elke dag voel, dus wie houd ik voor de gek? Elke dag maar weer streven naar positiviteit zorgt er bij mij ook wel eens voor dat ik over mijn grens heen ga. Ik werd laatst op mijn werk naar huis gestuurd omdat ik de dag na mijn ziekenhuisopname was komen werken.
Er zit een overlevingsdrang in mij, een prestatiedrang die ik er niet uit krijg. Maar het hoeft niet altijd koek en ei te zijn, een halfvol glas melk is ook prima.
Op het randje balanceren van leven en dood, beseffen dat de kans groot was dat ik nu niet meer rondliep op aarde. Dat is een onmenselijk gevoel, maar het is menselijk om daardoor soms in een kuil te blijven liggen. Lekker donker om je heen, zonder energie te hoeven verspillen aan vrolijk zijn en de zon zoeken.
Gewoon even helemaal niets en bezig zijn met het relativeren van al dat lullige wat op je pad is komen liggen.
Dagen dat het minder gaat, resulteren voor mij in meer waardering voor goede dagen. Voor meer wilskracht om weer opzoek te gaan naar goede dagen en er intens van te genieten.
Dagen die niet zo positief zijn maken mij een sterk mens, want ook die overleef ik wel weer, is mijn wetenschap. Dagen zonder zon maken de zon zelf mooier om naar te kijken. Elke dag zon gaat vervelen, denk ik wel eens.
En dus ben ik afgestapt van het idee en van de regel die ik stelde voor mijzelf, om elke dag positief te zijn. Nee het lukt niet en nee het hoeft niet. Het was een illusie en te mooi om waar te zijn, maar het geeft niet. Afwisseling maakt mij sterker en maakt de mooie dagen nog mooier.
Ook al wil ik heel graag lezers inspireren om het glas goed gevuld te houden, eerlijk zijn hoort ook bij het leerproces. We gaan het niet mooier laten lijken dan het is, want daar heeft niemand wat aan.
Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?
Comments (9)
Mooi geschreven en helemaal mee eens.
Helemaal mee eens! Niemand kan elke dag vrolijk zijn en dat hoort ook helemaal niet. Als we elke dag vrolijk zouden zijn, dan zouden we ons verbergen achter de werkelijkheid en de negatieve dingen wegstoppen. Uiteindelijk zullen deze dingen toch weer boven komen drijven en dan zijn we nog verder van huis. Pessimisme is daarom op zijn tijd helemaal niet verkeerd vind ik. Goed geschreven! Liefs
Heel mooi geschreven 🙂
Bij mij viel er een enorme druk weg toen ik niet meer hoefde van mezelf. Voor mij was van chronisch depressief en denkend dat ik eigenlijk naar steeds gelukkig met een paar baalmomentjes moest naar chronisch depressief en dat is nou eenmaal zoals ik ben al een hele vooruitgang. Dat betekent niet dat ik in mijn bed blijf liggen, en mezelf laat verslonzen. Wel dat ik weer dingen onderneem, en mezelf niet uitkaffer als ik daar moe van word en er minder van lijk te genieten dan anderen. Een zwartgrijze lekkere mok koffie is ook een lekkere mok koffie, al zitten er geen glitterconfettietjes op.
Heel goed! Ik bewonder mensen die vaak zo positief zijn, maar soms vind ik het ook heel irritant haha. Ik geloof het namelijk niet. NIEMAND is elke dag helemaal blij en vrolijk. Dat kan niet. Ik probeer ook vaak de wereld doen te geloven dat de zon schijnt, terwijl het bij mij binnen dan stormt. Maar inderdaad, waarom eigenlijk? Door mijn medische geschiedenis mag het ook een wonder genoemd worden dat ik nog leef, en daarom wilde ik ook graag super positief en blij zijn. Maar dat ben ik niet. Dus waarom doen alsof? Mooi artikel!
Sterke blog zeg! Ik dacht altijd dat positiviteit me overal zou brengen, dat dat de sleutel was tot geluk (wauw, dat klinkt filosofisch), maar dat is helemaal niet altijd zo. Natuurlijk helpt het, maar het zorgde er bij mij voor dat ik de realiteit niet meer zag, niet meer voelde, waardoor het nu een struikelblok is. Elke dag vrolijk zijn kán helemaal niet, een beetje pessimisme is menselijk!
Helemaal mee eens, veel minder vermoeiend ook..
wat een leuk artikel. 🙂
Hey Geertje,
Mooie blog! Zo herkenbaar op alle fronten. Het willen vechten, maar ook de minder goede dagen die er zijn!
Ga zo door!
Dit had ik even nodig. Ik maak die fout zo vaak en als ik me dan rot voel, zoals vandaag, als ik besef hoe ver ik buiten de maatschappij sta, hoe weinig ik nog maar kan door mijn ziek zijn, dan hou ik dat stil. Gevolg is dat het me opvreet en dat ik nog somberder wordt. Voor het eerst heb ik net mijzelf geuit over het feit hoe moeilijk ik het heb op dagen zoals vandaag. Niet omdat ik het zo erg vind dat ik niet over een braderie kan slenteren of gezellig koningsnacht kan vieren, dat heb ik nooit gedaan. Het is de confrontatie mét.
Ik ben altijd bang dat mensen denken dat ik medelijden heb met mezelf of zo. Buiten het feit dat ik daar lak aan moet hebben, zou het ook niet zo gek zijn als ik dat af en toe heb. Het is niet niks om steeds minder te kunnen. Steeds meer mis te lopen in het leven. Dan mag je best af en toe je koppie laten hangen. Wat je zegt, die dag maakt je sterker, want je overleeft hem en leert er weer meer van.
Thanks voor de bevestiging dat het oké is om niet altijd positief te zijn. Ik had het echt nodig.