Sarah is inmiddels ruim 8 jaar en we weten sinds een jaar dat ze in de vervroegde puberteit zit. Na een aantal bezoeken aan de kinderarts zitten we er inmiddels vol in. Hoe dat gaat en hoe Sarah en wij als ouders dat ervaren…

Afstemmen met de kinderarts

De kinderarts gaf vorig jaar aan dat ze achter onze keuze stond om niet in te grijpen door middel van injecties om zo de vervroegde puberteit te remmen.
Sarah is sociaal emotioneel ook al heel ver en lijkt er helemaal geen probleem mee te hebben dat ze zo voorloopt. Omdat wij merkten dat ze er totaal geen moeite mee had en wij ook niet, besloten we in samenspraak met de kinderarts de natuur gewoon zijn gang te laten gaan.

De voordelen hierbij is dat Sarah niet elke maand een injectie hoeft. Ze is niet dol op prikken en spuitjes, hier zag ze dan ook tegenop. Ook weet je nooit goed welk effect het remmen van hormonen heeft voor later. Ook zal de puberteit na het stoppen van de injecties alsnog in alle glorie losbarsten.

Maar er hangen ook ‘nadelen’ aan het niet remmen van de vervroegde puberteit. Zo ontwikkelt ze zich nu al volop, op achtjarige leeftijd. Dat betekent deodorant gebruiken, bh’tjes in de kast en over een jaar of twee zal haar menstruatie al beginnen. Wanneer deze begint zal ze ook snel stoppen met groeien.
Het remmen van de puberteit met injecties zou deze onwtikkelingen tegenhouden, wat zou betekenen dat ze misschien iets langer zou worden omdat ze later begint te menstrueren. Ze is op dit moment al bijna 1.55 meter, waardoor ik er wel op vertrouw dat ze een prima lengte zal bereiken uiteindelijk, ook al zal ze eerder stoppen met groeien door de menstruatie.

Hoe het nu gaat

Sarah doet het fantastisch en ontwikkelt zich uitstekend. Wat ik al eerder schreef: ze heeft sociaal emotioneel ook al een voorsprong waardoor ze heel goed met deze situatie omgaat. Ik merk aan haar dat ze vooral trots voelt als het om haar lichaam en lengte gaat.
Wij benoemen thuis dan ook vooral de voordelen en bekijken het allemaal positief. Op school gaat ze er eveneens prima mee om. Enkele kinderen uit hogere klassen (7 en 8) zijn ook al aan het menstrueren of dragen bh’s. De leerkrachten denken heel goed mee met haar en met ons door regelmatig te peilen of Sarah zich nog fijn voelt met het omkleden met gym en ze zetten een extra prullenbakje neer in de toiletten van groep 5 mocht Sarah ongesteld gaan worden.

Ik heb Sarah in grote delen uitgelegd wat ongesteld zijn betekent en hoe dat voelt. Ze ziet er niet tegenop, maar vindt het vooral positief spannend. Tegen die tijd kijken we hoe het gaat en verloopt. Belangrijk is om hier heel open over te blijven praten.

Ik vind het soms wel confronterend…

Ook al gaat het heel erg goed met Sarah en zijn we enorm trots op haar hoe ze er mee omgaat, toch is het soms wel heftig. Vooral het feit dat ze nog sneller groeit en zich ontwikkelt dan een ander kind. Waar een ander kind 1 cm per maand kan groeien, groeit Saar 3 cm.
Ze heeft schoenmaten overgeslagen en loopt nu al in kleine bh’tjes rond. De haren onder haar armen lijken soms niet te kloppen met het spelende kind wat ik zie. Want kind is ze nog steeds, ook wat betreft interesses en spelen.

De kindertijd gaat bij haar dus nog veel sneller en ik heb soms het gevoel dat ze hierdoor hele leeftijden overslaat. Ze zijn maar zo kort kind en wanneer je kind in de vervroegde puberteit zit, lijkt die tijd nog eens in een stroomversnelling te gaan. Maar ik ben vooral trots. Trots dat zij het zo goed doet en er zo positief mee omgaat. Dat is het belangrijkste.