Mama

Die bewuste maar gekke dag, twee jaar geleden.

Gisteren, 12 maart, was het twee jaar geleden dat ik hoogzwanger werd opgenomen in het ziekenhuis. Voor een paar dagen werd ik geobserveerd omdat ik medicatie moest krijgen voor mijn bloeddruk. Niet wetende dat ik twee dagen later zou bevallen met een spoedkeizersnede. Vandaag blik ik terug op die doodgewone, maar toch alles bepalende dag.

20140312_224044

Het afsprakenkaartje ligt hier naast mij. Op 12 maart 2014 werd ik om 10.00 op de poli gynaecologie verwacht voor een eenvoudige bloeddrukmeting. Aangezien mijn bloeddruk tijdens de vorige controle (een paar dagen eerder) veel te hoog was, wilden ze mij graag nog een keer zien. Ik pakte met 36 en een halve week zwangerschap mijn fiets en fietste die ochtend nietsvermoedend naar het ziekenhuis. Ook mijn werkplek, waar ik twee weken terug mijn laatste dag werkte voor mijn verlof begon. Eventjes langsfietsen voor een controle en dan weer naar huis, om verder de babykamer in te richten en weg te dromen bij de kleine kleertjes. Ik hield eerlijk gezegd geen rekening met een opname en dacht dat mijn bloeddruk dit keer goed zou zijn. Vol goede moed liep ik de poli op.

Ik werd wat later geroepen dan normaal aangezien het erg druk was. Misschien maar beter ook dacht ik nog, want een bloeddrukmeting na het fietsen is niet erg betrouwbaar.
Toen ik naar binnen werd geroepen en mijn bloeddruk werd gemeten zag ik aan het gezicht van de assistente al dat het niet goed was. Er liep ook een arts-assistent rond en die heeft hem nogmaals gemeten. Wat mijn bloeddruk toen precies was weet ik niet meer, maar het zat rond de 150/100. Met name mijn onderdruk baarde de assistente zorgen.

Het hele riedeltje begon van voor af aan. Ik werd naar het toilet gestuurd om urine op te vangen zodat ze deze konden testen op eiwitten. Al snel werd duidelijk dat er geen eiwitten in mijn urine zaten, gelukkig! Heel even had ik hoop dat ik het pand weer zou mogen verlaten, maar het plan was om nog een CTG te draaien. Een halfuur staarde ik naar de poster aan de muur, aangezien er geen tijdschrift of krant te bekennen was. Mijn mobiel had ik wel bij mij, maar ik stuurde af en toe een appje en dat was het. De minuten tikten traag voorbij.
Het CTG was goed, wel aan de rustige kant. Ik mocht plaatsnemen in de wachtkamer en een arts-assistent zou mij roepen om uit te leggen wat er ging gebeuren. Ik had nog steeds het idee dat een fietstochtje terug naar huis nog steeds haalbaar was.

Ik zat tegenover een vriendelijke arts-assistent en zij gaf mij uitleg over de medicatie die ik zou krijgen tegen de bloeddruk. Prima dacht ik nog, dan zal de bloeddruk wel zakken en dan kan ik verder genieten van mijn verlof. Maar toen kwam de klap, ik moest opgenomen worden. Als klap op de vuurpijl werd één van de twee bloedverdunners alvast gestopt, omdat ze rekening hielden met een inleiding. Weg heerlijk en welverdiend verlof.
Om het kindje in de gaten te kunnen houden krijg ik een paar keer per dag een CTG en daarvoor moet ik worden opgenomen. Ik mocht mij melden op de 3e verdieping en kreeg een fijne éénpersoonskamer aangeboden. Niet wetende dat twee dagen later Sarah geboren zou worden en ik twee weken later doodsbenauwd over diezelfde gang richting de Intensive Care werd gereden. Die fiets heeft nog bijna twee maanden in de stalling gestaan. Te wachten tot ik kwam om weer naar huis te rijden na een onschuldige en simpele bloeddrukcontrole. Het kan soms gek lopen…

Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?

Print Friendly, PDF & Email

Hoi! Welkom op Lifesabout.nl. Mijn naam is Geertje. 32 jaar, levensgenieter, mama en vrouw van... Schrijven is mijn passie en dat doe ik graag over alles wat mij een gelukkig en mooi mens maakt. Denk aan health, lifestyle, moeder zijn, fashion, uiterlijk en koken. Maar ik stel mij ook kwetsbaar op en schrijf over mijn leven als hartpatiënt. Dagelijks vind je hier vooral veel positiviteit en neem ik je mee naar wat mij zoal bezighoudt. Enjoy!

Comments (14)

  • Wat een heftig verhaal…. dat is ontzettend schrikken als je opgenomen moet worden terwijl je nietsvermoedend hoopvol en nietsvermoedend naar het ziekenhuis gaat. Nota bene zelfs nog op de fiets. Gelukkig was met de kleine meid alles goed?

    Beantwoorden
  • Heftig! Hoe bizar dat je nietsvermoedend op je fiets stapt en dat er dan alarmbel afgaan. Eigenlijk maar goed die controle.

    Beantwoorden
    • Mmm, het is nog vroeg lees ik na het lezen van mijn bericht. Een alarmbel afgaat bedoel ik natuurlijk.

      Gelukkig is Sarah nu een prachtige meid en hebben jullie haar tweede verjaardag mogen vieren.

      Beantwoorden
      • Ik had er ook last van hoor demallemolenmoeder haha! 2 x nietsvermoedend is wel héél erg nietsvermoedend ?

        Beantwoorden
  • Heftig hoor. Zo zie je maar weer dat een zwangerschap echt van alles met je lichaam kan doen en echt niet altijd verloopt zoals je verwacht, helaas.

    Beantwoorden
  • Jeetje denk je inderdaad gewoon even een routine check te gaan laten doen loopt het daar op uit. Heftig hoor!

    Beantwoorden
  • Heel heftig meis! Lijkt me een hele vreemde gewaarwording.

    Beantwoorden
  • Oei, dat moet inderdaad een schok geweest zijn!

    Gelukkig is alles goedgekomen!

    Beantwoorden
  • Jeetje wat heftig zeg. Lijkt me bizar, gewoon, ik ga ga zelf wel even met de fiets.. gelukkig ben je er nog en kun je lekker de verjaardag vieren van Sarah

    Beantwoorden
  • Jeetje, die fiets is ook wel extra symbolisch en dramatisch aan get hele verhaal als je de rest weet. Het lijkt me flink schrikken als je ineens zoveel vroeger moet blijven.

    Beantwoorden
  • WoW, wat heftig zeg!

    Beantwoorden
  • Wat heftig! Het doet me wel denken aan mijne eerste zwangerschap, nietsvermoedend op een zonnige dag na het winkelen langs de verloskundige voor controle, bloeddruk bleek torenhoog en ik had veel eiwitten in mijn urine daar stond ik dan op de eerste hulp, ik bleek gewoon zwangerschapsvergiftiging te hebben, na een paar dagen in het ziekenhuis gelegen te hebben werd ik uiteindelijk ingeleid

    Beantwoorden
  • Bizar hoe het zomaar anders loopt als dat je verwacht…

    Beantwoorden
  • Bizar zeg hoe snel dat allemaal gegaan is. Wat heftig zeg! Gek om er dan twee jaar later weer even bij stil te staan.

    Beantwoorden

Write a comment