Halfvol

Tegenslagen maken je niet per definitie ongelukkiger.

Mijn Tweet kreeg 35 likes. Mensen vonden mij dapper, sterk en inspirerent. Ik Tweette dat ik mij, ondanks alle tegenslagen, zo rijk en gelukkig voelde. Dat ik maar wat gelukkig ben met alles en iedereen om mij geen. Geen materie, maar mensen en liefde. En zo is het. Knap? Weet ik niet. Eerlijk gezegd is het allemaal vanzelf gegaan…

Tegenslagen laten je wel even kopje onder gaan. De ene blijft wat langer onder water dan de ander, maar meestal komen we weer boven. Het laat altijd zijn sporen na in de vorm van druppels, een hoestbui of angst voor water. Je denkt dat je nooit meer de oude wordt en eigenlijk is dat zo. Maar ongelukkiger? Nee.

Ooit schreef ik al eens een blog over dat ik zoveel gelukkiger was dan voordat ik ziek werd. In de blog bedacht ik mij waardoor dat kwam. Door Sarah uiteraard, maar ook door het feit dat ik nu de dingen zie en voel die er toe doen.
Kleine, eerder onzichtbare dingen. Ze vallen pas op als je weet waar het leven eigenlijk om gaat. En dan pas merk je: dit heeft veel meer waarde.

Mensen kunnen zomaar verdwijnen of verdwijnen terwijl je het ziet aankomen. Het laat je je leven relativeren. Niets is meer belangrijk, behalve je familie en vrienden. Liefde dus.
Ook het verlies van gezondheid heeft mij niet minder gelukkig gemaakt. Roept menigeen nog dat geluk ook ‘gezondheid ‘ is, ik ben het daar niet mee eens. Niet meer gezond zijn betekent niet dat je minder gelukkig wordt. Verlies van je gezonde lijf kan zelfs voor mooiere momenten zorgen en een gelukkiger leven.

Voorbeeldje. Vroeger was ik voornamelijk bezig met 32 uur per week werken, het huishouden, vrienden en familie. Het was druk, ik kon alles. Ik richtte mijn aandacht op datgene wat op dat moment belangrijk was.
Mijn agenda over een week, wanneer ik een vriendin weer zou zien, de vraag hoe we het onderhoud van onze auto zouden gaan betalen, etc. Het leken zulke belangrijke, grote dingen. Maar het waren eigenlijk kleine onzinnige dingen. Die zoveel energie uit je slurpen maar je niets teruggeven.

Ik had een heel leven voor mij. Een eeuwig leven, want ik was gezond. Op dat moment denk je dat je gelukkig bent omdat niets je tegenhoudt en omdat je gezond bent, maar dat is niet zo. Je ziet en ervaart de kleine waardevolle dingen niet. Zonde eigenlijk, dat daar eerst iets vervelends voor moet gebeuren.

Nu ik niet meer kan werken, kan ik die volle agenda skippen. Hij is vrij leeg. Afspreken met vrienden doe ik nog steeds. Maar terwijl ik een drankje met ze doe of een broodje met ze eet, ben ik er bewust. Ik zit niet met mijn hoofd bij morgen of volgende week.
Alles is van dag tot dag, van minuut tot minuut. Hoe we de APK volgende maand betalen zien we dan wel weer. Het heeft geen zin om je daar druk over te maken.

Door de tegenslagen (die ik natuurlijk het liefst niet had gehad) weet ik wat wel telt en wat de waarde ervan is. Dat volgende week nooit zeker is en dat het daarom verspilde tijd is om je zorgen te maken over iets wat in de toekomst is. Herinneringen maken…dat telt wel. Ik maak ze nu maar al te graag met Sarah, Giorgio en mijn familie.

Wat mij gelukkiger maakt dan vroeger? Avondjes op de bank met een film en een emmertje ijs, een enthousiast koppie van Saar als ze hoort dat Sinterklaas bijna komt, vooruitzichten van Kerst en knusse dagen voor de openhaard, interactie en contact met volgers….ik ben dolgelukkig en ondanks alle ellende verliefd op het leven.
Ik hoor en zie alle kleine dingen als ik buiten ben en even aan niets denk. Dan hoor ik ineens alle vogels en het ruisen van de wind. Bijzonder he? Het leven flikt je van alles en je loopt elke keer een blauwtje, maar de verliefdheid neemt alleen maar toe…

Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?

Print Friendly, PDF & Email

Hoi! Welkom op Lifesabout.nl. Mijn naam is Geertje. 35 jaar, levensgenieter, mama en vrouw van... Schrijven is mijn passie en dat doe ik graag over alles wat mij een gelukkig en mooi mens maakt. Denk aan health, lifestyle, moeder zijn, fashion, uiterlijk en koken. Maar ik stel mij ook kwetsbaar op en schrijf over mijn leven als hartpatiënt. Dagelijks vind je hier vooral veel positiviteit en neem ik je mee naar wat mij zoal bezighoudt. Enjoy!

Comments (4)

  • Mooi dat je er zo over kan denken, al zal het ongetwijfeld helpen dat je een mooi gezinnetje hebt om op terug te vallen.

    Beantwoorden
  • Wat mooi verwoord, helemaal waar.
    Ik vind ook altijd dat als alles goed gaat je snel weer opgeslurpt wordt door het ‘gewone’ en je dingen snel weer voor lief neemt. Dan ren je alles ongemerkt weer voorbij. Maar uiteraard wil niemand tegenslagen… ookal zijn ze altijd wel ergens goed voor. Uiteindelijk dan.

    Beantwoorden
  • Zo herkenbaar. Ik heb zo lang gevochten tegen het ‘me ziek melden’, ik wilde niet, ik maakte me zo’n zorgen over de toekomst, werk, vrienden en gezin maar ik had geen keuze meer. Mijn lichaam besliste voor me. Ik leef nu in een veel langzamer tempo, loop elke dag tegen mijn grenzen aan en de toekomst is ontzettend onzeker maar toch ben
    ik gelukkig. Ik heb een geweldig gezin, fijne vrienden en een fantastische partner. En de rest…ik zie wel hoe het gaat lopen en geniet zoveel
    mogelijk van wat wel gaat.

    Beantwoorden
  • Zo ontzettend waar! Zo jammer dat mensen vaak eerst wat ergs moeten meemaken voor dit besef komt… Je inspireert me enorm! Liefs Wendy

    Beantwoorden

Write a comment