Marjolein Keuning vertelde laatst in een interview over het verliezen van haar moeder. Ze was intens verdrietig en het verlies voelde als een fundering die was weggeslagen. Dat bracht mij aan het denken.
Tag / persoonlijk
Ziek zijn en doodgaan zijn serieuze zaken. Er hoort verdriet en rouw bij, ongeloof, boos zijn en nog veel meer. Toch kan een beetje humor op best op zijn plek zijn.
Het is maandagmiddag en ik duw vol overgave de rolstoel met daarin mijn moeder. Door de parkeergarage banen we ons een weg naar de ingang van het ziekenhuis tot mijn zus de rolstoel van mij overneemt.
Leer mij weer een beetje beter kennen met deze ‘ tien keer vijf’.
Ik besprak mijn schuldgevoel die ik ervaar tegenover Sarah, toen ik in de stoel van de psycholoog zat. Dat ik elke keer weer het gevoel heb dat ik haar teleurstel.
Volop in het nieuws gister: vrouwen praten weinig tot niet over hun miskramen. Ook al krijgt gemiddeld 1 op de 4 vrouwen te maken met een miskraam, het blijft een taboe.
Mensen die mij op Instagram volgen krijgen af en toe wel een kleine update over hoe het hier gaat.
Hij vond het tien keer niks en wilde het liefst weer de afdeling verlaten. Toen we vorig jaar tijdens een contactdag in het UMCU weer even op de IC liepen zag ik het zweet uit zijn poriën poppen.
Ik kon veel tegelijk. Kletsen, dingen opschrijven, ondertussen naar een ander verhaal luisteren en zien wat er om mij heen gebeurde.
Eigenlijk ‘mag’ ik je geen broertje noemen, want ik ben een paar jaar jonger. Toch klinkt het leuker en liever, dus hopelijk vind je het niet erg.