Tijd voor een mama-confession. En ik denk een hele herkenbare, al vind ik mijzelf vaak overdreven reageren. Sarah is ruim vier jaar en speelt heel graag buiten.
Tag / opvoeden
Opvoeden doe je (meestal) samen. De één vult de ander aan waar nodig en samen maak je keuzes rondom het opvoeden. Maar er zijn ook verschillen die er best mogen zijn.
Vorige week konden jullie de eerste ‘mijn aanpak‘ lezen, waarin ik vertel over mijn aanpak voor wat betreft belonen, straffen en negeren.
Naast Lifestyle, gezondheid en recepten deel ik ook graag blogjes over het moederschap. Omdat mama zijn een rode draad in mijn leven is en het tevens mijn allermooiste cadeautje is.
Sarah begint te huilen. Ze heeft haar hoofd heel hard gestoten tegen de muur bij de bank. Liefdevol neem ik een bijna ontroostbaar snikkend meisje in mijn armen. En dan begin ik ook. Ik brul met haar mee.
Wie denkt dat de puberteit pas om de hoek komt kijken vanaf een jaar of 12 heeft het mis. Er zijn geen hormonen nodig om de puberteit aan te wakkeren.
Woest kon ik worden, zo enorm boos.
Ken jij het fenomeen ‘naughty chair?’ Als je naar Jo Frost kijkt vast wel. Een plekje voor kinderen om af te koelen, na te denken en bij bezinnen te komen.
Ik kon het nooit echt begrijpen wanneer mensen (en met name vaders) vertelden dat ze hun kleine iniemienie baby’tje best een beetje saai vonden. Ze kunnen niks, zeggen niks en er is weinig interactie.
Een kind voed je op en een kind wordt (als het goed is) grootgebracht door iemand die al een opvoeding achter de rug heeft.
