Lifestyle

Sarah….mama voelt zich niet altijd mooi.

Het zal je niet ontgaan zijn dat er een trend rondom ‘bodypositivity’ ontstaan is. Ik juig het alleen maar toe, mits een gezond lichaam ook wordt toegejuigd. En ik? Ik sta nog steeds dagelijks onzeker voor de spiegel. Ik smeer make-up op mijn gezicht en staar kritisch naar mijn zelfbeeld. Sarah pikt daar steeds meer van mee en dat zet mij aan het denken…

Ongeveer een jaar geleden vroeg Sarah mij wat ik toch in vredesnaam aan het doen was voor de spiegel met een kwast en een potlood. ‘Mama doet wat make-up op’. Er volgde een ‘waarom’ en ik wist even niet wat te antwoorden. ‘Omdat mama dat mooi vindt’. Bijna wilde ik roepen dat mama zich mooier wilde maken, maar ik bedacht mij nog net.

Het zal Saar ook niet ontgaan zijn dat ik dagelijks met een wat onzekere pose voor de spiegel mijn kleding check. Ze transformeert zich af en toe tot papegaai en doet mij na. Rondjes draaiend met haar jurk bekijkt ze zichzelf. ‘Kijk eens mama ik ben zo mooi’. En dat is ze. Maar ook zonder jurk.

De wereld van nu verafschuw ik voor een gedeelte. Het feit dat uiterlijk, gewicht, kleding en perfectie zo belangrijk zijn geworden maakt mij misselijk en weeïg. Hoewel we op de eerste plaats logischerwijs aangetrokken worden door iets wat we zien, blijkt het vaak een fatamorgana te zijn. Beelden op internet zijn een ware ilusie door photoshop, botox, filters en afgetrainde lijven. Lijven die niet voor iedereen weggelegd zijn, behalve als je 40 uur per week sport. En toch, toch blijf je vergelijken. En juist dat doet je zelfbeeld geen goed.

Niet realistisch dus, maar wel de wereld van nu. Gek ook aangezien uiterlijk niet eeuwig hetzelfde blijft. We worden allemaal ouder, rimpeliger en dikker. Filters en photoshop kan een uitkomst bieden, behalve als je in het echt moet verschijnen.
Hoewel ik mij verbaas over deze trend vind ik het ook intrigerend. Want wat maakt het dat we zo graag naar het perfecte plaatje kijken? Waarom willen we ook afgetraind zijn, ronde billen hebben, volle lippen en een glad koppie?
Zal het leven dan leuker zijn of beter? Verwachten we dan meer roem en geluk te ontvangen? Toch weet ik zeker dat geluk, roem en een leuk leven niet afhankelijk zijn van een perfect uiterlijk.

Ik sta weer voor de spiegel en draai rondjes. Die mooie blauwe ogen, slanke taille en mooie hals zie ik niet. Ik zie putjes, teveel vet op mijn heupen en benen zo blauw en wit dat ook dit bijna nep lijkt.
Ik benoem het niet maar denk het wel. En ik weet zeker dat er een moment komt dat Sarah net zo kritisch voor de spiegel staat als ik, ook al is zij de mooiste. Zij is perfect. Waarom voel ik dat zelf dan niet?

Ondanks mijn onzekerheden vind ik het vreselijk belangrijk om Sarah mee te geven dat elk mens mooi is, want al dat mooie zit van binnen. Wat van binnen zit verwelkt niet, gaat niet rimpelen of zakken. Wat van binnen zit is uniek. Dat kun je niet zeggen van alle opgespoten lippen, bilfillers en rechtgezette neuzen. Mooie karakters en eigenschappen gaan een leven lang mee en zullen juist gemist en herinnert worden.

Zo ook door mijn kleuter. Wanneer zij aan mama denkt of later groot is en terugblikt op haar jeugd, dan zal ze niet mijn lijf en uiterlijk herinneren. Er zullen mooie momenten samen naar boven komen, mijn zorgzaamheid en humor.
Dat betekent natuurlijk niet dat ik mijn lijf en uiterlijk kan laten verslonzen. Ook dat voelt niet goed. Het is naast tevreden zijn met mijzelf, ook mijn taak om mijn lijf zo gezond mogelijk te houden.
Zodoende hoop ik zo lang mogelijk mee te gaan en zoveel mogelijk jaarringen rond mijn ogen te verzamelen. En weet je wat het mooie is? Een goed karakter en veel liefde gaan eeuwig mee. Zij worden niet oud en ze rimpelen niet. Perfect toch?

Herken jij dit? Hoe probeer jij je kind(eren) zo goed mogelijk te leren omgaan met zelfbeeld en de perfecte plaatjes?

Volg je mij al op FacebookTwitterInstagram en Bloglovin?

Hoi! Welkom op Lifesabout.nl. Mijn naam is Geertje. 39 jaar, levensgenieter, mama en chronisch ziek. Schrijven is mijn passie en dat doe ik graag over alles wat mij een gelukkig en mooi mens maakt. Denk aan health, lifestyle, moeder zijn, fashion, uiterlijk en koken. Maar ik stel mij ook kwetsbaar op en schrijf over mijn leven als hartpatiënt. Dagelijks vind je hier vooral veel positiviteit en neem ik je mee naar wat mij zoal bezighoudt. Enjoy!

Comments (3)

  • Heel herkenbaar! Ik zou wel meer willen klagen, maar ik wil niet dat uiterlijk zo belangrijk wordt gevonden door haar.

    Dus als ze ziet dat mijn buik opgezet is en zegt dat ik een dikke buik heb, zeg ik : ‘Lekker zacht en rond bedoel je!’ terwijl ik mijn buik echt niet mijn mooiste stukje lijf vind. 😉 Maar het helpt wel om te relativeren.

    De laatste tijd loop ik ook gerust zonder make-up en met bril op rond, terwijl ik eerder strak in de lak zat. Want dit ben ik ook, en dat is óók goed. Ze heeft me op dat soort dagen nog nooit gevraagd of ik alsjeblieft make-up op wil doen. Kinderen zijn daar nog heel puur in.

    Ik hoop dan ook echt dat Instagram uit is tegen de tijd dat zij er op mag, of dat we haar dan genoeg nuchterheid en zelfverzekerdheid hebben kunnen meegeven.

    Beantwoorden
  • Door geen sociale media te hebben. Al die ouders met hun instagram en facebook waar de kinderen nu al leuk op moeten staan. Daar begint het. Want 9 van de 10 x weten de kinderen echt wel dat ze gefotografeerd worden. Ik vind dat ze later zelf maar uit moeten zoeken of ze dat willen. En verder praat ik niet over uiterlijk met mijn zoontje, in ieder geval niet bewust.

    Beantwoorden
  • Man, ik ben veel te oud om me druk te maken over m’n uiterlijk! 😉
    Mijn tienermeiden probeer ik wel het verschil te laten inzien tussen jezelf te uiten via kleding/ looks en fatsoenlijk over straat gaan. Af en toe een beetje gek mag ook best. Maar wat mooi is, bepalen ze vooral zelf.

    Beantwoorden

Write a comment