Een uitspraak van mijn voorouders, ‘samen komen we er wel’. En of dat nou met je partner is of met een goede vriend of vriendin, samen is altijd beter dan alleen. Maar wat maakt het dan dat dat fijner en beter is dan alleen?
Giorgio en ik houden net als mijn ouders ‘samen komen we er wel’ in ere. Wat er ook is, wat we ook meemaken en voorgeschoteld krijgen, samen kunnen we het aan. Natuurlijk had ik het alleen ook aangekund, je bent echt zoveel sterker dan je denkt. Maar samen is toch…veiliger, fijner, sterker en misschien wel beter. Samen is leerzamer en geruststellend.
Wanneer een probleem zich voordoet ervaar je direct een primair gevoel, een reactie. En vaak blijf je in dat gevoel hangen aangezien je op een bepaalde manier in elkaar zit. Je verdedigt je, je laat je overrulen of je pakt het juist met beide handen aan.
Een primaire reactie hoeft niet fout te zijn maar kan wel tegen je werken of je uiteindelijke probleem alleen maar groter doen maken. Een ander kan ervoor zorgen dat jij net iets anders gaat denken over dat probleem. Of degene laat jou sterker in je schoenen staan omdat het uiteindelijke probleem veel kleiner blijkt te zijn dan hij in eerste instantie leek.
Je bent je eigen blinde vlek en staart je net zo blind op jezelf als op problemen en mogelijke oplossingen. Daarom heb je een bril nodig die jou om die blinde vlek heen leidt en jou de andere kant laat zien. Zonder die bril had je iets nooit van een ander perspectief kunnen zien, met bril zie je scherp en kun je je denkwijze veranderen. Niet alleen fijn dus, maar ook heel erg leerzaam.
Dan is er nog dat duwtje in de rug die iemand anders jou kan geven. Twijfel je aan jezelf? Of heb je gewoonweg de ballen niet om iets te bereiken of een stap te zetten? Iemand anders kan jou net dat duwtje geven wat je nodig hebt. Iemand kan jou plat gezegd over ‘die drempel heen lullen’ in plaats dat je blijft hangen in je eigen overtuiging.
Dan wil ik het meteen hebben over die spiegel die een ander jou voor kan houden. Die spiegel zien we liever niet, want het zegt vaak iets wat we niet willen of durven zien. Maar die spiegel is zo gruwelijk leerzaam én nodig dat het uiteindelijk fijn is dat deze voorgehouden wordt.
En vaak, vaak hebben we gewoon een arm of een schouder nodig. En even iemand die met je mee huilt en mee lacht, die jou begrijpt en een klein stukje van jouw pijn kan dragen. Of een persoon die jou uit het diepe haalt door een hand uit te steken en die voor afleiding kan zorgen. Iemand die weet wat jou opvrolijkt en blij maakt, iemand die je eindelijk aan het huilen kan krijgen nadat je weken op slot zat. Iemand die zegt dat het goedkomt, iemand die in jou gelooft en elke keer weer tegen je zegt ‘samen komen we er wel’.
Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?
Comments (5)
Wat een mooie uitspraak en wat mooi geschreven. Samen zijn, wie wil dat nu niet? ?
Heel mooi en heel waar! Ik ben ook heel blij dat wij het thuis ook samen doen en dat we op elkaar kunnen bouwen!
Samen zijn is heel mooi! Ik heb dat ook echt nodig soms, mensen om mij heen die mij even vertellen dat iets goed is.. Heel mooi geschreven!
Helemaal waar! Zo ervaar ik dat ook.
Prachtig! Samen is zoveel mooier en fijner dan alleen. En als je dan samen weer door een storm heen bent gekomen is het gevoel alleen maar mooier en sterker ❤