Ik moest hardop lachen en knikte volmondig een herkenbare ‘ja’ toen ik de column las van Paulien Derwort. ‘Ga toch weg met je mindfulness, laat mij lekker een potje janken en woedend borden door de kamer smijten’. Maar heeft zij volkomen gelijk? Of is er toch wat positiefs te zeggen over mindfulness?
Want in zekere zin vind ik dat ze gelijk heeft. Mindfulness is leuk en aardig, maar het is prima om soms met een rood en betraand gezicht een bord door de kamer te gooien. We hoeven niet altijd lief, aardig en gelukkig te zijn. Zoals ik eerder al schreef, zelfs een positieveiling is soms boos op de wereld. Je bent en blijft een mens, hoe positief je ook wil zijn.
Een tijd terug kreeg ik een opmerking dat ik zo negatief was naar alles en zo boos was op de wereld. Tja, ook ik ben een mens. Ook al wil ik met mijn blog veel positiviteit uitstralen en anderen inspireren, ik ga geen schone schijn ophangen. Ik doe mij niet vrolijker voor dan ik soms ben. Ik zeg expres niet ‘beter’, want je bent niet beter wanneer je altijd een blij ei bent.
Mindfulness is fijn en leerzaam. Het bewust leven in het hier en nu, dat zou je geestelijk en lichamelijk gezond maken. Echter zie ik hier een valkuil in, ook voor je gezondheid.
Er wordt met mindfulness verwacht dat je alles door een roze bril ziet en door bewust te leven gelukkiger zou worden. Maar daardoor verlies je soms de werkelijkheid uit het oog en gun je jezelf niet een jank bui van een dag.
Door met aandacht te leven en te beleven verdwijnt alle stress en zullen psychische klachten verminderen. Maar hey, er zitten nou eenmaal kartelrandjes aan ons leven.
Helaas is er steeds minder ruimte in deze wereld om die kartelrandjes te erkennen en te beleven. Alles ‘moet’ leuk en aardig zijn. Wanneer je een tegenslag te verwerken krijgt kun je de druk ervaren van de buitenwereld om er positief mee om te gaan. Maar dat kan gewoon niet altijd en gelukkig hoeft dat ook niet. Ik denk dat mensen die mijn blog lezen ook liever een echt persoon willen zien dan iemand die zich beter voordoet om een ander ’te inspireren’.
Fulltime mindfulness bestaat in mijn ogen niet. Boos zijn, verdrietig zijn, gestrest zijn en het soms even niet meer weten, dat hoort bij het leven. Laat die emoties dan ook toe.
Mindfulness heeft mij wel iets gebracht waar ik blij mee ben. Meer in het nu leven en alles wat ik zie en meemaak op een intensere manier te ervaren. En dan heb ik het vooral over de tijd die ik doorbreng met Sarah. Even helemaal opgaan in de manier waarop zij aan het spelen is, of wat strepen trekt op papier.
Even met volle aandacht naar het eindeloze en onverstaanbare gebrabbel luisteren. Het kinderstemmetje in je opnemen, haar gezicht en handen bestuderen en verder niets of niemand toelaten in het moment. Minfulness heeft voor mij twee kanten. Huilen en boos zijn mag, het glas even halfleeg zien ook. Maar de momenten die ik koester ervaar ik intenser en vol overgave. Misschien is het beter om het ‘mindhalffulness’ te noemen?
Vertel, wat vind jij van het hele ‘mindfulness’ gebeuren?
Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?
Comments (12)
Ach ja, alles moet tegenwoordig een naam hebben. Eigenlijk is het gewoon bewuster genieten van de mensen en dingen om je heen en de leuke gebeurtenissen die je meemaakt. Iedereen mag heus wel eens een baaldag hebben. Niemand maakt alleen maar leuke dingen mee in zijn/haar leven.
Ik heb mij er nog nooit in verdiept, het zal allemaal wel is heel eerlijk gezegd mijn gedachte! Gewoon je emotie uiten wanneer je je zo voelt. En als je met borden wil gooien om je iets beter te voelen, lekker doen dan toch!
Ik praat erg makkelijk over hoe ik me voel en zie het leven zeker niet door een roze bril. Het leven is niet allemaal roze namelijk! Ik zou wel meer moeten leren ontspannen, echt volledige ontspanning heb ik niet vaak.. 😉
Uiteraard is dat niets voor mij. Gewoon boos zijn wanneer je boos bent, en met een bord gooien als je daar zin in hebt. Zelf proberen dingen weer positiever te zien, lijkt mij persoonlijk een stuk gezonder. Maar goed, wie ben ik.
Mja wat vind ik ervan.. Ik vind het hele mindfulness een beetje een ’trend’ worden ofzo. Ik ben best open minded al zeg ik het zelf, en natuurlijk als je emoties op een gegeven moment zo hoog oplopen dat je er geen grip meer op hebt is het raadzaam misschien Hulp te zoeken. En voor sommigen kan dit al zijn door met een vriendin of familielid te praten en voor de ander is het mindfulness, het is maar net wat werkt voor je. Maar het valt me wel op dat je de term mindfulness pas sinds een korte periode veel voorbij ziet komen.
Ik word er een beetje moe van omdat het zo gehypet wordt.
Voor mij is mindfullness juist het bewust zijn van … nou ja, de dingen van nu dus. Oók als ik NU boos ben, dan mag ik NU boos zijn, en hoef ik dat niet weg te duwen omdat het niet hoort. Als ik NU somber ben, ben ik dat nu. Juist een manier om die roze bril eens af te zetten, en te kijken naar hoe ik me echt voel, wat er echt gebeurt, zeg maar 😉 Maar ja, ik ben dan ook eigenwijs, en gebruik het misschien wel heel anders dan veel anderen haha.
Nou zo heb ik het ook “geleerd”
Leven in het hier en nu en dat er voor alle gevoelens een plek is.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet precies weet wat t inhoud. We zag ik dat mindfulness schijnbaar helpt bij adhd ipv Ritalin. Vind ik toch wel knap dat positief in t Leven staan enzo meteen je concentratie problemen weg werkt
Hey Geertje, wat een goed artikel. Ik deel deze mening volkomen met je en denk dat mindfullness ook een beetje door een roze bril bekeken moet worden 😉 Het leven heeft inderdaad nou eenmaal ook minder leuke dingen en ik denk dat er niks verkeerd is aan het voelen van ”echte” emoties. Al moet je daardoor soms met een bord door de kamer smijten bij wijze van spreken.
Dank je voor deze heerlijke nuance. Zo is het maar net. Niet altijd die schrijnende zo’n of wanneer er een wolkje voor komt het weg blazen. Gewoon best of both worlds.
Ik ga dinsdag beginnen met een cursus mindfulness, omdat ik nogal wat beren op de weg zie. Ik probeer me bewust te zijn van alles, maar ik weet ook wel dat mijn leven niet veranderd in een “love, happy and peace joy joy”, ik ben ook maar een mens. Maar het zou me wel kunnen helpen om van mijn piekergedachten af te komen en meer te accepteren zoals de situatie is.
Ofzo..