Ik was altijd een kei in multitasken. Zonder problemen was ik aan het praten met iemand terwijl het werk gewoon door kon gaan. Of ik kon een boek lezen met de televisie aan. Nu maakt het mij gek. Ik krijg kortsluiting wanneer er iets aan mij gevraagd wordt terwijl de kamer gevuld is met geluid, spelende kinderen en andere herrie.
Gek is het niet, dat ik daar nu veel meer last van heb. Zowel mijn aandoeningen als de periode op de Intensive Care kan zorgen voor een te vol hoofd en moeite met het verwerken van prikkels.
Feestjes, een drukke Ikea of een kinderfeestje slopen mij al vanaf de eerste minuut. Beter wordt het niet (na vier jaar heb ik die hoop een beetje opgegeven) maar ik probeer er wel zo goed mogelijk mee om te gaan.
Teveel prikkels vermijden
Soms kies ik ervoor om in het diepe te duiken en alle prikkels voor lief te nemen, zoals met een uitje naar de Efteling, een bezoek aan de Ikea of wanneer ik naar een feest ga. Soms heb ik het ervoor over om qua energie leeggezogen te worden. Maar het liefst probeer ik vermijdbare prikkels te vermijden.
Je zal mij dan ook niet snel naar een indoor speeltuin zien gaan (uitzonderingen daargelaten) of een woonboulevard in het weekend. Op verjaardagen en feestjes ga ik niet met iedereen het gesprek aan.
Niet omdat ik niet geïnteresseerd ben of niet durf, maar omdat ik het praten in combinatie met alle geluiden echt to much vind. Gelukkig weten de meeste mensen in mijn omgeving dat het niets te maken heeft met desinteresse.
Terugtrekken
Soms is het nodig en daar maak ik dan ook gebruik van: trek je gewoon even terug! Even naar buiten tijdens een verjaardag, even een rustiger plekje opzoeken tijdens een event of een uitje naar de woonboulevard. Er is niets mis met even de rust opzoeken om je hoofd weer wat rust te geven.
Grenzen aangeven
Het is heel makkelijk gezegd maar moeilijk gedaan: het herkennen van je grenzen en deze aangeven. Bij mij heeft het wel een paar jaar geduurd maar inmiddels ken ik mijn lijf maar al te goed.
Grenzen aangeven doe ik ook steeds meer en steeds makkelijker. Een paar jaar geleden ging ik alsnog naar een feestje terwijl ik al ontzettend moe was. Of ik ging met een pijnlijk, ziek lijf toch mee naar de Ikea. Dat doen we dus niet meer. Ook zeg ik gerust een feestje af wanneer ik mij niet uitgerust genoeg voel.
Het gaat er in het leven niet om om een ander steeds maar te pleasen. Je moet jezelf pleasen en voor jezelf zorgen.
Ontspanning
Wanneer ik mij probeer af te sluiten van prikkels zorg ik dat bijvoorbeeld de televisie uit is wanneer ik wat ga lezen. Of ik ontspan eerst even extra voordat ik ergens naartoe ga waar ik veel prikkels kan verwachten.
Dit kan door bijvoorbeeld even te slapen, een warm bad te nemen of lekker uit te rusten op de bank. Naar de supermarkt gaan doe ik het liefst op momenten dat het rustig is. Ik zoek de drukte dus niet bewust op.
Geuren doen veel voor mij heb ik gemerkt. Vooral de geuren van lavendel en tijm helpen mij te ontspannen. Er is niets zweverigs aan, het is bewezen dat met name lavendel je helpt ontspannen. En niet alleen voor het slapen, maar ook voor overdag.
Ik kreeg een tijdje terug een heerlijke zuiverende roomspray opgestuurd van Weleda. Niet gesponsord, maar ik ben wel heel erg fan. De geuren in de kamer zorgen net voor dat beetje extra ontspanning en zijn absoluut niet vervelend aanwezig. Aanrader!
Kun jij omgaan met veel prikkels of heb je er ook moeite mee? Wat zijn jouw eventuele tips?
Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?
Comments (11)
Hoi Geertje,
Heb jij ooit een MRI gehad van je hoofd? Of een NPO? Alles wat je schrijft lijkt op hersenletsel verschijnselen vind ik. Ik herken dat omdat ik het zelf heb.
Zou kunnen door zuurstoftekort wellicht.
Tips heb ik helaas niet. Doe beetje zelfde als jij…
Nee nooit gehad. Mijn problemen zijn een bekend fenomeen na een Intensive Care opname en ook bij mijn Lupus (zogenaamde brain fog).
Omdat het ‘logisch’ is is er nooit onderzoek naar gedaan. De cognitieve problemen na een Ic opname zijn te vergelijken met milde dementie.
Ik heb vorig jaar wel een NpO aangevraagd maar wacht nog steeds op antwoord.
Zuurstoftekort zou kunnen gezien mijn zuurstoftekort in mijn lijf op de Ic.
Wie weet vraag ik ooit nog naar een MRI…
Ik gebruik mijn telefoon en oortjes om me in drukte te kunnen afsluiten van te veel prikkels. De stiltecoupé in de trein is ook een uitkomst tijdens het reizen; als mensen zo vriendelijk zijn om zich eraan te houden. Dat laatste gebeurd nog te weinig en helaas is het de NS er niet aan gelegen handhaving te faciliteren.
Ik studeer en ga dan voorin de klas zitten. Dat scheelt een hoop geritsel en gemurmel in je directe omgeving.
Mooi omschreven en hoe het werkt met al die prikkels.
Hoe dit ontstaat is van onderbelang. Zo te lezen heb je al veel kennis en pas je je leven aan zoals het nu voor je is.
Je bent een bijzondere vrouw 🙏
Lief!
Heel herkenbaar! Bij mij zijn klachten van overprikkelend toegenomen na een open hartoperatie. Daarvoor was ik altijd een bezige bij en kon goed veel ballen in de lucht houden.
De tips die jij noemt pas ik ook allemaal toe en soms neem ik prikkels en een enorm energierekening voor lief als ik echt graag iets wil.
Na een NPO heb ik nu ook medicatie die ik kan gebruiken om prikkels te filteren en me op drukke dagen iets meer focus te geven. Ben absoluut geen fan van pillen slikken, neem ze zo min mogelijk, maar moet zeggen dat ze soms wel iets meer ‘leven’ in mijn leven toelaten.
Ik denk dat wat je doet voor jezelf het allerbeste, jij als geen ander weet hoe je je voelt. Tips zijn er in overvloed maar dat is per persoon verschillend.
Namastė.
Wat jij beschrijft vind ik erg lijken op hoogsensitiviteit. De prikkels, het volle hoofd, de geluiden, het is allemaal heel herkenbaar. Alle zintuigen staan bij mijn dochter ook altijd ‘aan’, wat soms lastig is. Ze heeft veel baat gehad bij een paar bezoeken aan een haptotherapeut.
Ik heb de klachten pas gekregen na mijn IC opname en nadat ik Lupus kreeg. Ik (en de artsen) denken daarom dat het een gevolg is van de opname en de aandoeningen. Lastig dat alle zintuigen bij jouw dochter altijd aan staan! Hopelijk kan ze er goed mee omgaan.
Wat misschien ook een beetje kan helpen is een korte meditatie bv met de app van headspace.
Sommige meditaties duren maar drie minuten maar het helpt mij meestal wel.
Heel herkenbaar dit verhaal en leuk om te lezen dat iedereen op zijn eigen manier oplossingen zoekt en vind. Ik ben in ieder geval blij dat ik na jaren zoeken ook iets heb gevonden wat bij mij heel fijn werkt. Succes en je hebt een te gek blog!