Een week van besef, kerstmarkt, lekker eten, mijn toekomst in een envelop en een verrassing voor manlief. Kijk je mee?

Zondag

Gister vierden wij Sinterklaas bij mijn ouders voor de (klein)kinderen. Er waren heel veel cadeautjes en ze zijn gruwelijk verwend. Ik maakte voor het avondeten de pittige herfstsoep met paprika. Daarvoor moest ik eerst de paprika’s grillen in de oven.

Sarah kreeg duplo, een puzzel, een poppenwagen en deze geweldige rugtas. Ook kan ze haar kapsel in model brengen met deze houten accessoires van de Hema. Zo leuk!

Oh meisje wat word je groot…

Vandaag kon Sarah dus met alle cadeautjes spelen, zo ook de nieuwe stiften. Foutje van mama om haar even alleen te laten toen ik naar het toilet ging. Gelukkig zijn dit makkelijk afwasbare stiften en konden we deze claim meteen testen. En het is zo…ze zijn heel makkelijk afwasbaar.

Gelukkig maar….*ahum*

Giorgio ging alleen de grote boodschappen doen, want Sarah was niet zo fit en ik was moe. We hadden zin om vandaag te gourmetten. Gewoon, omdat het kan!

Maandag

Overdag heb ik niet heel veel bijzonders gedaan. Ik ben vooral ontzettend moe, heb veel gewrichtspijn en ben gewoon niet vooruit te branden. Ik ga mij er ook niet schuldig over voelen, het is nou eenmaal zo. In de avond bloei ik vaak iets op en gaat het beter. Dan schrijf ik blogjes bijvoorbeeld. Deze foto van een zielige Shiva kan ik jullie niet onthouden.

Ze slaapt ontzettend veel en is een stuk rustiger en vermoeider dan ze normaal was. Komt deels door de medicijnen en deels door haar hart.

Vaak deel ik in de avond op Instagram een oude foto van Sarah. Hier is ze een maand of 6 en kan ze net heel goed zelf zitten. Lekker ding.

Ik merk dat ik deze week wat meer begin te beseffen wat er is gebeurd met mijn broer. De sluier gaat langzaam weg, zo voelt het. Niet alleen in de avond merk ik dat ik ermee bezig ben maar ook overdag, terwijl ik eerder door veel afleiding dit niet had. Ook begin ik er nu over te dromen. Een vriend/kennis van mijn broer deelde dit mooie gedichtje op zijn Facebook en ik vind hem zo mooi.

 

Ik maak in de avond een nieuw zoutarm gerecht voor een gastblog bij een andere blogger. Het was heel erg lekker!

Dinsdag

Sarah gaat naar het kinderdagverblijf, ik heb om 10.00 een afspraak op het werk om alle papieren voor het UWV door te nemen en te ondertekenen. Maar ook om even bij te praten. Het was lang geleden dat ik er was en ik kreeg, heel raar, even een soort hyperventilatie. Ik begon te zweten, voelde me raar en kreeg hartkloppingen. Na een krentenbol en een kop koffie ging het iets beter. Maar goed is het niet natuurlijk.

Toen ik thuiskwam nam ik een video op voor kerst en trok ik een heerlijke winterse trui aan. Hij staat inmiddels al online.

Vandaag is de oma van Giorgio jarig en ze is 101 geworden! Wat een leeftijd. Ook zij heet Sarah en onze Sarah is naar haar vernoemd. Vorig jaar maakte ik al een vergelijkingsfoto waar je toch wel wat gelijkenissen kunt zien. Sarah heeft echt haar oogopslag en een klein beetje haar neus.

Om 12.00 ben ik weer terug en duik ik even mijn bed in. Note to myself: neem je plaspillen na je dutje in…Ik ben wel heel even in slaap gevallen, net genoeg om wat bij te komen. Om 16.00 haal ik Sarah weer op en fietsen we door de stromende regen naar ‘woefa’ en papa.

Vandaag gaan we voor minimalisme…ik moest even heel hard lachen toen Sarah heel serieus dit popje in de buggy neerzette en ermee rond ging rijden.

Thuis trekken we droge kleren aan en nestelen we ons op de bank met thee. Ik zet een kerstfilm op en Sarah vindt het nog best interessant. Vooral als er muziek te horen is!

Door het nat worden van de haren en doordat ik een flits gebruik bij het maken van deze foto, heeft Sarah ineens ontzettend veel haar. Ik vind dit zo’n wijze foto.

Woensdag

We beginnen de dag lekker rustig en Sarah wilde graag tekenen. Een mooie tekening voor opa en oma die we straks wel even kunnen brengen.

Ik maak alle papieren alvast in orde voor het UWV. Werkelijk alles moet in deze envelop. Medische gegevens, rapportages, evaluaties. Ik word er zenuwachtig van.

Sarah heeft sinds een week een hele gekke vingernagel. Hij lijkt los te gaan zitten, maar na wat navraag schijnt het te kunnen passen bij de mond,hand en voetziekte. Deze heeft Sarah een tijd terug gehad, dus daar zou het nog van kunnen komen.

Wanneer Sarah slaapt heb ik even tijd om mijn WIA aanvraag te doen. En natuurlijk is er een digi-d storing waardoor mijn ingevulde formulieren ‘oeps’ verdwenen zijn. De tweede keer ging het gelukkig wel goed.

Ik fiets met Sarah aan het eind van de middag naar mijn ouders en ga zelf even naar de apotheek om medicatie op te halen en nieuwe multivitamine te kopen.

Ook stop in de enorme envelop met papieren in de bus. De envelop met mijn toekomst….spannend. We bezoeken de kerstmarkt bij de kinderboerderij. Er worden tweedehands spullen aangeboden, maar ook geknutselde spullen die door verstandelijk gehandicapten zijn gemaakt. Zo leuk!

Sarah vond vooral de glijbaan heel leuk en begon er zelf op te klimmen.

Donderdag

Goedemorgen! Wij worden pas om 9.45 wakker en hebben heerlijk geslapen. Daarna is het speeltijd! Ik wilde gaan opruimen maar dat heeft erg weinig zin. Help.

De hele ochtend krijg ik een emmer op mijn hoofd gedrukt als een soort hoed. Bij Sarah past hij, maar mijn hoofd is te groot. Ze werd daar ontzettend chagrijnig van en bleef dat ding maar op mijn hoofd drukken. Op een gegeven moment heb ik maar uitgelegd dat het echt niet kan. En toen had mama het gedaan….krijsen en gooien. Welkom peuterpuber!

Toen was Shiva de pineut, maar die sliep gewoon door…

Ik kreeg hele lieve bloemen (zomaar) van Giorgio. Bloemen maken mij echt heel erg vrolijk!

En ik begon mijn home planner in te vullen. Deze is van de Hema en vind ik heel erg leuk en praktisch.

Sarah breng ik na de boterham naar bed en ik ga wat blogjes schrijven. Ook kan ik even douchen en mijzelf opmaken in alle rust. Ik had om half vier met iemand afgesproken maar Sarah werd maar niet wakker. Uiteindelijk heb ik haar toch maar wakker gemaakt, anders werd het zo laat.

Na het slaapje fiets ik met Sarah naar een vriendin om haar mijn draagzak te brengen, die ze graag wil lenen voor de vakantie. We drinken warme chocolademelk en daarna fietsen we snel weer naar huis, want er moet gekookt worden. Gelukkig was manlief al begonnen. Na de lasagne die overigens heel lekker was, had ik nog steeds een beetje honger. Wat doe je dan? Juist, je vent naar de winkel sturen om sushi te halen.

Deze kwam ik trouwens tegen. Ik vind het bizar, echt bizar.

Vrijdag

Een best wel drukke dag op de planning. We slapen uit tot 9.00 en ontbijten samen. Ik ruim wat op en Sarah speelt en als ze haar broodje op heeft breng ik haar naar bed. Snel zet ik alles klaar om een video op te nemen en zet ik deze diary in elkaar. Daarna video bewerken, blogjes voor zondag schrijven, wasjes doen en opruimen. Want we gaan een heerlijk weekendje weg met zijn tweeën! Giorgio had de verrassing overigens pas aan het einde van de ochtend gelezen, nadat ik hem een appje had gestuurd met de hint dat hij even mijn blog moest lezen.

De dag begint heel donker buiten, maar dit zonnetje trekt zich daar niets van aan. ‘Sarah doe eens een konijntje na’.

Ik vermaak mij in de ochtend met Sarah en met deze levensgevaarlijke koekjes. Ken jij ze? Ik weet niet wat ze er in stoppen, maar ze zijn ontzettend verslavend.

Witte chocolade en cranberry….die combinatie….wow.

Voordat ik ga filmen mik ik nog wat make-up op mijn gezicht en gebruik ik voor het eerst deze highlighter van het Kruidvat. Best een mooie!

Ik maak een video die zondag online komt en bij deze een kleine hint. Kun jij raden wat voor een video dit is?

Sarah slaapt een paar uurtjes en ik kan mooi wat blogwerk verzetten. Mijn recorder van mijn hartritme moet trouwens ook weer terug vandaag. Maar even naar Utrecht op en neer kost al gauw ruim een uur.

In de middag maak ik zuurkoolstamppot en we eten daar rookworst bij. Heel af en toe een lading zout kan wel, maar echt lekker vind ik het eigenlijk niet. Omdat ik zo weinig zout gewend ben, smaakt alles 100x zo zout. Rookworsten mogen van mij echt een stuk minder zout, dan zou ik ze veel lekkerder vinden.

Zaterdag

Jeetje mina wat heb ik er zin in! Een weekendje weg naar de plek waar we drie jaar geleden ons huwelijksreis vierden. Lekker eten, winkelen, slenteren en plezier maken. Sarah is bij mijn ouders zodat we alle vrijheid hebben en geen rekening hoeven te houden met haar slaapjes.

Tot zover mijn week van dag tot dag! Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen en ik wens jullie een heel fijn en gezellig weekend toe!

Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?