En toen was het alweer halverwege november! Afgelopen week was een wisselende week. De ene dag rustig maar heftig, de andere dag intensief vanwege een hele waardevolle bijeenkomst. Maar ik was ook fulltime koukleum, Sarah was even ziek en we genoten enorm van lekker eten (en warme chocolademelk).

Zondag

Zondag, 5 november. Voor ons allemaal geen fijne dag. Vandaag was het alweer twee jaar geleden dat mijn broer verongelukte. Of is het ‘nog maar’ twee jaar geleden? Hoe dan ook, de dag blijft zo naar. We brachten hem dan ook deels door bij mijn ouders.

Gelukkig zorgden deze twee voor wat afleiding! Zoek de opa….

Saar was in de ochtend al niet helemaal lekker. Wat hangerig en warm. Toen we weer thuis waren wilde ze lekker op de bank liggen en niet veel later viel ze in slaap.

Ook het avondeten ging er niet in, ook niet heel gek als je 39 graden koorts hebt. Omdat het drinken ook niet al te best ging gaf ik haar een ijsje. En dat….dat was heerlijk!

Daarna lekker vroeg naar bed. Ik duik onder een kleedje op de bank met dit boek. Binnenkort meer op de blog. Ook mag ik een exemplaar weggeven, dus houd het in de gaten!

Maandag

Nog steeds een hangerig meisje. Ondanks dat ze om een broodje vroeg ging er niets in. Een uur later wilde ze toch wat fruit en ik schotelde haar dit voor, net zoals mijn moeder vroeger deed.

Dat gezicht van haar! Oh mama dat is jammie!En in no time was het op.

Mijn ontbijt en lunch voor vandaag: wraps met kipfilet, sla en feta. Een top combinatie!

Maandagmiddag is niet zo interessant. We doen allebei een dutje en kijken samen een film onder een dikke deken op de bank.Daarna is het alweer tijd om te koken! Ik maak nasi met verse sate.

Het wordt vroeg donker dus alle lampjes en kaarsjes kunnen weer aan. Deze huisjes zijn van de Blokker.

Na het schrijven van een blog duik ik weer op de bank om een hoofdstuk te lezen. De hele avond lezen lukt mij niet, maar steeds een hoofdstuk gaat redelijk.

Dinsdag

Saar lijkt alweer aan de betere hand. Ze wil een broodje eten wanneer we wakker zijn. Maar ze pakte alle ‘funnies’ uit de hagelslag, at ze snel op en wilde daarna geen boterham meer. Slimmerik….dat doen we dus niet meer.

Omdat Saar zich alweer wat beter voelt gaan we naar de winkel. Het is zo koud buiten dat het weer is voor warme chocolademelk. Dat vond ze vorig jaar ook al zo lekker, dus dat halen we maar weer in huis. Ik verdun het wel met water dat hij minder zoet is, maar nog steeds lekker.

Daarna opwarmen op de bank met boekjes lezen en met Snapchat spelen. Ik wil Snapchat er al heel lang afhalen, maarSaar vindt het heel erg leuk.

En natuurlijk drinken we onze warme chocolademelk. Heerlijk! Vind jij dat ook zo lekker?

Vandaag kwam er een blog online over de beautysupplementen van Oenobiol. Ik vertel over Oenobiol zelf en mijn eerste ervaring. Merk ik al verschil? Ook leuk is de winactie die er aan gekoppeld is. Je kunt voor een paar maanden de Beautysupport 45+ winnen. Klik op de afbeelding om naar de blog te gaan en mee te doen!

Mijn late lunch van vandaag: een bord met sla, ei en augurk en wat feta kaas. Hier kun je mij serieus voor wakker maken!

Woensdag

Wakker worden in een heerlijk warm bed met winterdekbed en een kruik….moeilijk om er uit te komen! Nadat we hebben ontbeten wil Saar ‘chillen’. Ze is niet echt ziek meer, maar nog wel wat hangerig en mak. Ik stop haar lekker onder en we kijken naar My Little Pony. Nou ja….Saar dan.

Aan het eind van de ochtend gaan we naar opa en oma. Zomaar voor de gezelligheid en om tussen de middag een broodje te eten.Maar eerst even je outfit showen. De blouse komt uit Amerika en die kleur staat haar zo mooi!

En ook bij opa en oma hebben ze heerlijke dekentjes om onder te kruipen als je het koud hebt!

En omdat het zo koud is leek het mij een goed plan om een grote pan erwtensoep te maken. Wanneer we weer thuis zijn begin ik er meteen mee. Hoe langer het kan pruttelen hoe beter!

Na ruim twee uur is de erwtensoep klaar! En hij was weer heerlijk. Alleen…sommige spliterwten waren nog hard. Hoe kan dat na twee uur koken? Ik heb dit nog nooit gehad…

En in de avond komen er nog meer lampjes tevoorschijn. Ik vond nog een lampjes-slinger in de kast van vorig jaar. Mijn motto: Het kan altijd gezelliger!

En mensen vroegen zich af hoe die potten snoep nog vol konden zijn. Nou…de dag erna waren ze al een stuk minder vol. En het is met name Giorgio die hier van snoept (hij is de snoepkont in huis). Ik pak af en toe iets, maar niet vaak.

Donderdag

Goedemorgen! Mama, doe die telefoon weg je flits staat nog aan…

Saar breng ik vandaag weer naar de opvang van 10.00 tot 15.00. Ik heb nog geen idee wat ik met die ‘vrije’ uren ga doen, maar dat zie ik straks wel. Nadat ik haar heb weggebracht maak ik een ontbijt met wat leftover nasigroenten, ei, kipfilet en wat feta en kruiden.

En ik krijg post van mijn zorgverzekering. Ik ga met pensioen op mijn 32e. Gelukkig betrof het hier een administratief foutje en maakt het verder niet uit. Wel ben ik vanaf 1-1-2018 ‘ontslagen’ van mijn werk en krijg ik alleen nog maar WIA uitkering.

Mijn plan voor vandaag: lekker in een heet bad met schuim liggen. Ik ben zo onwijs verkleumd en heb het zo koud dat alleen een heet bad nog helpt. Ik ontdooi heerlijk onder het genot van een tijdschrift. En ja, daar ligt een telefoon. Sinds ik drie jaar geleden ziek werd heb ik altijd een telefoon bij de hand. Je weet maar nooit!

Daarna een flinke lunch: havermout met warme appeltjes met kaneel en honing.

Daarna is het tijd om Saar weer op te halen en eenmaal thuis drinken we samen een kopje warme chocolademelk en doen we spelletjes.

Vrijdag

Buiten is het niets aan, dus we gaan aan de slag met puzzels maken na het ontbijt. Leuk om te zien dat Saar steeds meer kan en steeds grotere puzzels maakt. Het geduld heeft ze trouwens van mij….als er iets niet lukt dan wordt ze boos. Haha!

En komkommertjes snoepen wanneer we naar Paw Patrol kijken. Nog meer kindjes die hun komkommers zo eten?

Ik lunch met crackers en een gekookt eitje.

In de middag rijdt mijn vader even op en neer met ons naar de winkel voor wat boodschappen. Het regent de hele dag al zo hard dat op de fiets gaan geen goed idee is.

En dan is papa alweer thuis! Ik maak zalm in de oven, ovenfrietjes en verse pindasaus. Alleen Saar vertikt om te eten. Niet omdat ze het niet lust, maar om uit te testen. Alles is een fase…

Zonder een hapje te hebben gegeten vraagt ze even later om een toetje omdat ze honger heeft. Dat doen we dus niet! Eerst wat hapjes van het avondeten. We warmen de boel weer op en het werkt. Saar eet een paar hapjes en kan dan alsnog een toetje eten.

Vrijdagavond hangen we op de bank en kijken we televisie. Morgen wordt een inspannende dag, dus ik probeer zoveel mogelijk energie te besparen.

Zaterdag

De wekker ging om 7.30. Vandaag ga ik met Giorgio en mijn vader naar het Spoorwegmuseum in Utrecht. Daar wordt de Kick-off gehouden van de FCIC, een stichting die zich inzet voor nazorgd van (ex) IC patiënten en familie. Iets wat heel belangrijk is, want de lichamelijke en psyhische nasleep is groter dan mensen denken.

Mijn moeder past op Sarah en ik vertrek met mijn vader en met Giorgio richting Utrecht. Om 10.00 begint het en we zijn ruim optijd.

Wat een prachtig gebouw trouwens, het Spoorwegmuseum!

In een van de zalen werd de bijeenkomst gehouden. Er werd gezorgd voor koffie, thee, water, cake en in de middag een lekkere lunch.

Het programma!

En een leuke interactie. Er waren ongeveer 70 man en samen kwamen we tot knelpunten en aandachtspunten voor wat betreft de nazorg na een IC opname.

Om 14.30 was het afgelopen en we mochten nog even het museum zelf in. Ik was werkelijk gesloopt (na een uur zat mijn hoofd al vol) maar we liepen toch even snel door het museum. Wat is het mooi daar! Je gaat echt even terug in de tijd.

Onvoorstelbaar….een coupe voor de vrouwen. Zal wel een kippenhok zijn geweest!

En een stoomlocomotief uit 1911, zo rond de tijd van de Titanic. Wat prachtig en wat zou ik hier graag een keer in willen zitten tijdens het rijden! Ik houd echt van dit soort geschiedenis.

Alles is mooi gerestaureerd maar je ziet nog veel origineels van het station van vroeger, inclusief de klasses en de kapper.

En daarna weer lekker richting huis, het is mooi geweest! De zon gaat al bijna onder en het was een mooie waardevolle, maar zeer vermoeiende dag.

En dus kijk ik in de avond horizontaal televisie en ik lig al voor 22.00 in bed. Oud wijf, haha! Maar wat was het de moeite waard en ik hoop echt dat de stichting over een paar jaar staat als een huis en enorm groot is, zodat veel mensen kunnen worden geholpen.

Nu rust….inclusief dikke sokken. Want oh….ik word echt niet warm!

Morgen (zondag) vieren we de verjaardag van mijn moeder, zij was vorige week echt jarig. Het zal dus weer pittig worden maar wel heel gezellig. Komende week heb ik weinig op de planning en kunnen we bijkomen. Voor nu: een heel fijn weekend nog!

Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?