Wat een week….Met een bonzend hoofd zit ik deze diary te typen, maar dat geeft niet want het is voor mij een vorm van ontspanning. Een bewogen weekje dus, kijk je mee?

Zondag

Gister zijn we een dagje en een nachtje in Luxemburg geweest. Voor de blog mochten we een nachtje in een hotel verblijven en de stad verkennen. Er volgt binnenkort een uitgebreid verslag van dit mini-reisje. Maar wat een mooie stad zeg! En die winkels…wow.

Bij een hotel hoort een selfie in de spiegel. Het leukste aan een hotelkamer vind ik trouwens de badkamers, jullie ook? Er was een heerlijk ligbad waar Sarah en ik van hebben genoten, ook al staat er thuis ook één.

En er stond een keurig bedje klaar voor Sarah. Wel wennen hoor, samen op één kamer slapen. Bij elk zuchtje en kuchje schrok ik wakker. En Sarah bleef zingen tot 23.00.

Sarah genoot ook van het ontbijt.

En vond allemaal nieuwe dingen uit, zoals dit.

En een glimp van ons voorgerechtje, ceasar salade!

We rijden aan het eind van de ochtend weer terug naar Nederland. De winkels hadden we graag bekeken maar gaan pas om 14.00 open. En ik ben moe, heel moe. We rijden naar huis en zijn op tijd weer terug.

Maandag

Afgelopen weekend was wel fijn, maar alles in mijn lijf voelt loodzwaar. Alsof ik een berg heb beklommen. Ook mijn hoofd zit propvol. Deze week werk ik niet en wacht ik af wat de huisarts gaat zeggen. Ik wil heel graag naar een praktijkverpleegkundige die gespecialiseerd is in psychische begeleiding en daarvoor heb ik een verwijzing nodig van de huisarts. Ook staat er ene afspraak bij de bedrijfsarts gepland einde van de week.

Ik rust uit, keutel wat in huis en voel veel onrust in mijn lijf. Dus ik ben alle pennenstrepen op de meubels maar te lijf gegaan.

Ik maak dus op dit soort dagen ook niet veel foto’s, maar dat geeft niet. Giorgio was in elk geval zo lief om weer de heerlijke KFC chicken te maken en dit was natuurlijk wel een foto waard!

En wat wordt het ineens vroeg donker! Voordeel is wel dat de kaarsjes weer volop aan kunnen.

Dinsdag

Dinsdag, de meest rotte dag van de week. Ik weet niet wat ik heb maar de gordijnen bleven dicht in de woonkamer en ik wist niet meer wat voor of achter was. Gelukkig houdt Sarah mij een beetje vrolijk en zo komen we de dag wel door.

Ik had gister een bestelling geplaatst en kreeg deze binnen. Make-up van makeupmusthaves.nl. De kwasten zijn heel mooi ( en spotgoedkoop!) en het palette is ook helemaal naar wens. Alleen deze brow tint….my goodness. Dit is de lichtste kleur maar als ik hem gebruik om mijn wenkbrauwen te kleuren lijk ik net Bert van Sesamstraat. Gelukkig was deze maar 2 euro.

En er kwam iets binnen voor de Hot mommy challenge (van snot naar hot) die vanaf maandag begint. Morgen komt er een introductie op de blog over hoe en wat. Maar eh….deze kleur is niet echt mijn favoriet denk ik. O en let niet op het wazige beeld, mijn selfie camera (de camera aan de voorkant van mijn telefoon) wordt steeds meer ‘blurry’. Beestje wordt ook steeds ouder.

Hij lijkt wel oranje?

 

Aan het einde van de middag verzamel ik toch alle moed bij elkaar en stap ik met Sarah op de fiets richting mijn moeder. We drinken er wat en dan is het alweer tijd om naar huis te gaan en te koken.

Woensdag

Vandaag voel ik mij iets beter dan gister gelukkig. Sarah gaat naar het KDV en help ik met opstaan, aankleden en ontbijten. Wanneer Giorgio haar wegbrengt om 7.00 duik ik mijn bedje weer in. Om 11 uur word ik wakker, heerlijk. Nu pas merk ik hoe moe ik wakker word als ik om 6.00 zou moeten opstaan.

Ik maak wat schoon in huis, want heb er nu een klein beetje energie voor. Een schoon en opgeruimd huis geeft ook wat ruimte in je hoofd. Daarna gezellig de kaarsjes aan en wat dingen voor de blog doen.

Zoals herinneringen sturen omdat ik in sommige gevallen nog geen geld heb ontvangen. Heel irritant en kost energie. Maar hey, ik heb er voor gewerkt!

Na een paar kopjes koffie verzamel ik de moed bij elkaar en wil ik een filmpje opnemen. Ik heb continue ruzie met dit ding, omdat het scherpstellen niet lukt. Ik richt hem op mij, stel hem scherp, maar beweeg dan heel iets waardoor de focus weg is. Uiteindelijk lijkt het goed te gaan en lul ik 15 minuten vol. Ik kijk hem terug en wat denk je? Alles wazig…grrr

En dus bestel ik een camera die wél altijd haarscherp filmt en vanzelf scherp stelt. Deze Canon g7x is mijn nieuwe baby en ik ben er zo zo zo blij mee!

Giorgio werkt vandaag tot 19.00 en Sarah en ik eten dus samen. Ik maak spaghetti met tomaat en gehakt, maar schiet uit met de chilipeper. Het is heel erg scherp, maar mevrouw at het op. Ik at er zelf nog een lekkere salade bij. Interessant genoeg voor Sarah, maar eenmaal in haar mond spuugde ze het weer uit. Weten we dat ook weer 😉

Donderdag

Ook vandaag gaat Sarah naar het KDV en heb ik tijd om eerst uit te slapen en daarna even helemaal niets te hoeven. Nog steeds voelt mijn lijf als een tientonner en mijn hoofd staat op ontploffen, het is er een chaos.

Er komen twee leuke pakketjes binnen om mij op te vrolijken. Een Beautybox en een oogschaduw palette. Al vrolijkt dat laatste mij niet heel erg op als ik zie wat er mee is gebeurd. Op de envelop stond ook heel leuk ‘Breekbaar’. Ja, dat blijkt dus. Gelukkig krijg ik meteen een nieuwe opgestuurd.

Hij is wel om op te eten, de kleuren zijn geïnspireerd op chocolade en de buitenkant is net een heerlijke reep. Even proeven hoor….

Buiten is het grijs en grauw, net zoals ik mij voel. Matcht goed vandaag!

Maar ik laat mij niet kisten en besluit lekker stoofvlees te maken. Dit is mijn super professionele filmset en ik heb een gezellige kookvideo gemaakt voor morgen! Kan ik meteen mijn nieuwe camera proberen. O man wat is het beeld scherp….ik schrik van mezelf.

Dus morgen op de blog: het recept van heerlijke stoofvlees met een rode wijn saus. Volledig zonder zout! Mmm.

Vrijdag

Vandaag een spannende en drukke dag. Eerst naar de huisarts, dan naar de bedrijfsarts en daarna door naar het UMC waar ik een eventrecorder krijg. Dit is een hartslagregistratie maar dan voor langere tijd (6 weken). Na een nacht redelijk te hebben geslapen ga ik toch wel een beetje gespannen richting de huisarts voor een doorverwijzing.

Ik krijg een doorverwijzing en kan maandag al terecht. Ook krijg ik een vragenlijst mee die ik moet invullen en meenemen. Fijn, om al deze cijfers te zien. Valt me toch flink tegen, ik scoor op alles te hoog.

Het gesprek met de bedrijfsarts was fijn, daarover binnenkort meer.Het komt er op neer dat ik mijn doel, weer volledig mijn eigen functie draaien, heb bereikt op enkel wilskracht. En daar kom je natuurlijk niet ver mee. Ik als perfectionist en bang om te falen, haal graag mijn doel die ik voor ogen heb. En dan interesseert het mij niet of ik mijn lichaam daar een ongenoegen mee doe. Afgelopen week was mijn breekpunt en mijn lieve lijfje heeft gezegd ‘Geer, ik doe het niet meer. Je zoekt maar een oplossing’. Oké, dat is duidelijk.

Het was rennen en vliegen na het gesprek en we waren 1 minuut voor 16.00 in het UMC. Ik kreeg dit geweldige hyper moderne kastje mee om mijn klachten van hartkloppingen op te vangen. Het is zo groot als een bankpasje en werkt als volgt: op het moment dat ik overslagen voel of klachten heb, dan zet ik het kastje tegen mijn borstbeen en maak een opname met de ‘record’ knop. Dan hoor je een sirene (ja echt heel grappig, vooral op straat ofzo) en maakt het apparaat 30 seconden een hartfilmpje. Bij drie opnames zit het geheugen vol en moet je je opnames versturen door een nummer te bellen en het kastje tegen de hoorn van de huistelefoon aan te houden. Hoe het werkt weet ik niet, maar ik ben opgelucht want hoef geen vervelende stickers op mijn huid 6 weken lang. Wat een uitvinding! En lang leve Universitaire ziekenhuizen 😉

Sushi hoort er natuurlijk bij. Het was een vermoeiende en spannende dag, dus deze moet goed worden afgesloten. Iemand op Instagram vroeg mij of we een sushi boom hadden groeien, omdat ik het vaak eet. Nee, ik heb een feeder als man en een serieuze verslaving, haha.

O en deze kocht ik van de week in de hoop dat met name de schuifjes langer dan een week in mijn leven blijven. Waar die dingen toch altijd blijven?

Zaterdag

En toen was het alweer zaterdag. Dit weekend ga ik met een vriendin op stap naar Amsterdam en morgen quality time met man en kind. In elk geval rustig aan doen en go with the flow.

Deze sushi taart tipte iemand mij op Facebook trouwens, leuk idee om een keer te maken voor het recept op zondag? Mij lijkt hij echt heerlijk, maar volgens mij hoef je de rest van de week niet meer te eten…

Wat gaan jullie doen dit weekend? Ik wens je in elk geval veel plezier toe!

Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?