Een week van eindelijk herfst, heerlijke winterse maaltijden, twee verstandskiezen minder en een hoop pijn en bloed rijker (nee hoor, hier zitten geen foto’s van bloed bij). Toch zaten er weer genoeg lichtpuntjes in deze eerste week van oktober! Veel plezier met kijken!

Zondag

Goedemorgen! Om 8.00 horen we Sarah roepen en ze loopt naar ons bed in haar slaapzak (heel knap, net een pinguin). Op ons bed mag ze altijd tussen ons in liggen en lekker spelen en klauteren. Vaak worden al haar vrienden uitgenodigd voor een afterparty en zo ook vandaag. Goed excuus om te blijven liggen, want ik heb een hoop knuffels op mij liggen. Dit was nog maar het begin.

Daarna wil ze muziek luisteren op de Ipad en het liefst klassieke muziek (kassiek siek zoals ze dat noemt). Prima opvoeding toch?

Ik heb al een tijdje zin om met Sarah iets lekkers te bakken. Omdat de mix voor pepernoten nog niet in de winkel ligt, nam ik een mix mee voor paddenstoelencakejes. Waarschijnlijk springen de vullingen uit je kiezen met dit glazuur, maar het gaat vooral om de pret.

Ik deed eerst wat cakejes voor en Sarah plakte al snel de stippen er op. Nou ja, ze drukte ze er met grof geweld in. Daarna wilde ze ook de cakejes zelf verven en ik mocht haar absoluut niet meer helpen. Het werden de meest perfecte cakejes ooit. En ze waren lekker ook nog!

In de middag op naar opa en oma, want we eten daar. Sarah in haar nieuwe kleren en ook ik trek mijn nieuwe vest aan.

Kleding is van H&M en de laarsjes van Cupcake. Ik vind ze zo leuk dat ik het bijna jammer vind dat ze ze niet voor volwassenen hebben.

En hier mijn nieuwe vest waar ik het liefst in wil wonen. Ik kreeg veel vragen naar het vest, hij komt bij de New Yorker vandaan en kost geen drol! En zit echt goddelijk.

We eten gezellig bij mijn ouders en vertrekken daarna weer richting huis. Ik schrijf een blogje en duik nog even in een warm bad. Het was een fijne dag!

Maandag

En zo fijn als het gister eindigde, zo fijn begint vandaag weer een nieuwe dag. Wel vroeger dan we gewend zijn, Sarah werd al rond 7.15 wakker. Ze komt nog even bij mij liggen wanneer Giorgio al naar zijn werk is. Gezellig!

Daarna moeten we toch echt uit bed, want er moet ontbeten worden en er staat straks een afspraak gepland bij de ergotherapie. We gaan kijken hoe het is gegaan met het opschrijven van mijn dagen en activiteiten en hoe zwaar ik ze vind. Nou is dat nog heel erg wisselend, afhankelijk van hoe ik mij voel die dag. Maar ik krijg goede tips en handvatten en weer nieuwe opdrachten mee naar huis. Ik zal er binnenkort een blogje over schrijven.

Op de terugweg naar huis gaan Sarah en ik samen langs de winkel om wat lekkers te kopen voor de lunch. Kleine mevrouw kiest dit…

Grote mevrouw kiest een tartaar en neemt feta mee om door een salade te doen. Nieuwe ontdekking: balsamico azijn. Ja nu pas, maar mmm!

En terwijl Sarah haar berenworst eet, laat ze mij zien wat ze heeft gemaakt. Het is een beestje met poten, aldus Saar. Best knap gelukt! Let niet op mijn nagels trouwens. (Oké….nu let je er vast juist op…;))

Na de lunch gaat Sarah slapen en ik pak ook een paar uurtjes mee, ik ben heel erg moe. En het bed is zo lekker met een warme kruik deze dagen!

Na twee uur zijn we weer wakker en terwijl Sarah wat eet, drinkt en speelt begin ik aan het recept voor de sajoerboontjes. Man, wat word ik toch blij van koken. Grootste en leukste ontdekking sinds ik blog, echt waar!

Ik geniet van een heerlijke maaltijd nu het nog kan, want morgen worden mijn verstandskiezen getrokken. Nerveus ben ik niet, maar echt veel zin heb ik er ook niet in. Na het eten spring ik onder de douche en schrijf ik een blog. Daarna bankhangen en televisie.

Dinsdag

D-day…vandaag verlies ik de helft van mijn verstand. Ik hoef pas begin van de middag in het ziekenhuis te zijn, dus ik kan de hele ochtend rustig aan doen. Ik breng Sarah aan het eind van de middag naar de opvang.

En rustig aan doen is niet heel verkeerd als je dochter met een verkeerd been uit bed is gestapt. Hieronder zie je het gevolg van een broodje berenworst. Ze at eerst de worst op en weigerde toen het droge brood te eten.

Niet dat het na het eten veel beter ging. Op de boodschap ‘je gaat straks lekker naar school’ kwam de volgende reactie.

Het is duidelijk niet haar dag vandaag….Op de fiets trekt ze een zielig gezicht en zegt ze helemaal niets. Maar eenmaal op het KDV wanneer ze een mooie pop gevonden heeft, is het goed.

En nu mama nog, want ik word bijna opgehaald om naar het ziekenhuis te gaan.

De ingreep verliep soepel en was pijnloos, doordat ik goed was verdoofd. De injecties voor de verdoving vond ik nog het vreselijkste (ik heb nooit eerder een verdoving in mijn mond gehad). Vooral de naald in mijn gehemelte geeft mij nog steeds rillingen. Maar goed, ingreep is achter de rug en met een half doof gezicht haal ik in de middag Sarah op met mijn vader.

Tot de verdoving is uitgewerkt gaat het eigenlijk heel goed, in de avond komt pas de pijn. Ik kreeg van blogvriendinnetje Bregje de tip om te sabbelen op Nibbits. Geen straf natuurlijk.

In de avond lukt het mij niet om te bloggen of te sporten, de pijn wordt steeds erger. Met een flinke pijnstiller in mijn mik duik ik mijn bed in, om tot 2.00 wakker te liggen van de pijn. Na nog een pijnstiller val ik gelukkig in slaap.

Woensdag

Maar ik ben al wel vroeg wakker, zo rond 7.15 begint Sarah al te roepen.  Ik kleed mijzelf en Sarah aan en we lopen een beetje slaapwandelend naar beneden. Sarah is al snel wakker en na het ontbijt een wervelwind, maar mama….

Mama komt pas tot leven na wat koffie en wederom pijnstillers. De pijn lijkt gelukkig wel minder dan vannacht, toen was het echt vreselijk (en ik ben echt geen pussy op het gebied van pijn). Aan het eind van de ochtend zet ik een Sinterklaasfilm op en Sarah kruipt lekker bij mij op de bank.

Dan komt oma even langs om te vragen hoe het is en of ik nog wat nodig heb. Ze neemt Sarah even mee op de fiets voor wat boodschappen. In de tussentijd maak ik voor mijzelf vast een lunch klaar, mijn zelfgemaakte huzarensalade. Recept plaatste ik gister op de blog! Zonder slasaus en dus veel minder vet en zout.

Sarah krijgt als lunch een boterham en een beetje tomatensoep die over was van gister. Ik at toen voor het eerst in jaren weer eens soep uit een pakje, maar nee het was lang niet zo lekker als zelfgemaakte. En ik had de hele avond dorst, zo zout.

Samen duiken we lekker ons bed in en ik ben al voor Sarah wakker. Wanneer ik op haar kamer kom ligt ze nog heerlijk te slapen, maar na ruim 2 uur maak ik haar toch wakker.

Beneden aan de klei en Paw Patrol, ik kijk ondertussen rond voor een nieuwe stofzuiger. Die van ons is afgelopen dinsdagochtend overleden en doet ineens niets meer. Dit lijkt mij wel een goede vervanger, we hebben prima ervaringen met Philips en met zakloze stofzuigers.

In de avond douche ik en schrijf ik een blog. Gelukkig gaat het al beter met de pijn in mijn mond.

Donderdag

Vannacht was een ramp. Ik werd wakker van een hele vieze smaak in mijn mond en twijfelde of het bloed was. Om 4.00 heb ik toch maar gekeken in de badkamer en mijn mond zat onder de stolsels en het bloed. Ik kon niet heel goed zien hoe het er uit zag, dus maakte Giorgio wakker om hem te laten kijken. Na wat te hebben gespoeld en een gaasje in mijn mond te hebben gedaan voelt Giorgio zich niet lekker en heeft het gevoel bijna flauw te vallen. Hij kan goed tegen bloed, maar misschien is dit toch een soort horror scene 😉 Gelukkig gaat het al snel beter en gaan we weer slapen.

Hier worden de knuffels van Sarah al vroeg met hun neus op de feiten (cijfers) gedrukt.

In de ochtend heb ik weer last van bloed, maar dat is goed te stelpen met gaasjes. De rest van de dag doe ik wel rustig aan en zorg ik voor genoeg rust.Ook eet ik nog niet te ingewikkeld, maar geniet ik van havermout en banaan bijvoorbeeld. Ook geen straf.

Het is heerlijk weer, maar toch blijven we binnen. Ik zit steeds met gaasjes te pielen en voel me gewoon niet al te best. Maar ik maak het goed met een heerlijke lunch voor Sarah. En een fijn ochtendje spelen samen.

Wanneer Saar op bed ligt kruip ik op de bank met een left over van de huzarensalade. Ik ben ook heel erg moe, maar moet wachten op de pakketjes-meneer die de stofzuiger komt brengen. Ik zet daarom een film op via Netflix en het is heerlijk, even verstand op nul en filmpje kijken.

Nog meer eten: aan het eind van de middag begin ik aan de boerenkool. Sarah vond vooral de rookworst lekker en de spekjes, maar heeft toch nog een paar happen boerenkool geproefd (ja in ruil voor een toetje).

In de avond voel ik mij goed genoeg om een blogje te maken nadat we Sarah naar mijn ouders hebben gebracht. Maar ik duik wel vroeg mijn bed in na een douche, hopelijk kan ik een beetje bijslapen.

Vrijdag

Nou dat is dus niet helemaal gelukt dat bijslapen. Vannacht werd ik wederom rond 4.00 wakker van een hele vieze mond en veel bloed. Na weer een uur op een gaasje te hebben gebeten (niet tof om een uur wakker te moeten blijven wanneer je wil slapen) stopte het en kon ik even tandenpoetsen. Ik viel weer in slaap tot half negen, toen de wekker ging. Straks even bloedprikken.

Ik heb meer last van mijn dan voorgaande dagen en dat bloeden zit mij ook niet helemaal lekker, maar ik wacht nog een paar uurtjes af. Op de terugweg van de Trombosedienst naar huis neem ik wat boodschappen mee bij de Albert Heijn en ik zag dat ze nog een paar vershouddozen hadden! Overal zijn ze bijna uitverkocht, maar deze appie had ze nog!

Tussen de middag bel ik toch maar naar het ziekenhuis, want het begint steeds weer flink te bloeden. Ik mocht bijna meteen komen en mijn vader bracht mij met de auto. De kaakchirurg heeft even naar de wondjes gekeken maar deze zagen er best goed uit. Ik heb de pech dat de bloedverdunners mijn bloed dunner maken dan wenselijk is na zo’n ingreep, waardoor de wondjes langzamer dichtgaan. En ook bij het minste geringste opengaan. Ik kreeg wat medicijnen op een gaasje waar ik een uur op moest bijten, dit hielp bij de bloedstolling.

Eenmaal thuis was het bloeden inderdaad veel minder en ik had enorm trek. Ik maakte een broodje gerookte zalm en at er wat fruit bij. Kauwen aan één kant gaat prima, het grootste probleem is mijn mond goed open krijgen, haha.

Heel af en toe begon het toch iets te bloeden, maar er kan dus niet zoveel aan gedaan worden. Goed in de gaten houden en ik mag altijd bellen in het weekend. In elk geval is mijn erwtensoep van vandaag heel goed gelukt, wat zo’n dag toch weer goedmaakt! Je hebt het vast al door, het wintermenu is hier begonnen, heerlijk!

Na het eten duik ik achter de computer en maak ik dit weekoverzicht. Met mijn in mijn kaken, want zonder pijnstillers gaat nog niet. Straks weer een cocktail nemen en dan heerlijk slapen!

Zaterdag

Eigenlijk een weekend zonder plannen, het is net hoe het gaat. We gaan sowieso vis op de markt halen (nieuw vast ritueel van papa en dochter) en verder kijken we wel. Natuurlijk maak ik een recept voor de reeks zonder pakjes en zakjes en genieten we van de tijd met elkaar.

Oh….en deze wilde ik jullie niet onthouden. Fijn weekend!

Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?