Tja wat zal ik zeggen over afgelopen week? Leven en geleefd worden. Ik heb niet elke dag speciaal foto’s gemaakt voor deze photodiary, maar toch mijn best gedaan er wat leuks van te maken. Kijk je mee naar mijn week?

Zondag

Twee dagen geleden was de uitvaart van mijn broer. Het voelt gek, de afgelopen week lijkt wel een maand te hebben geduurd. Maar toch lijkt het alsof het ongeluk gister plaatsvond. Vandaag komen we bij van alle intensieve en emotionele dagen.

Dit zonnestraaltje is steeds meer bezig met plassen, poepen en het potje. Vandaag had ze er heel veel interesse in, later op de week werd dat minder.

Ik hield op Instagram een soort kaarsjes-wake met #kaarsjesvoorsiep. Tot nu toe zijn er 127 kaarsjes aangestoken en het was heel erg mooi om te zien. Iedereen die meedeed, bedankt! Ik hoor om mij heen dat mensen nog elke avond een kaarsje aansteken. Wat een mooi gebaar.

Ik vond het ook een eer dat deze avond mijn site bijna ontplofte. Op een gegeven moment waren er 55 mensen tegelijk online. Even voor de goede orde: dit is niet vanzelfsprekend voor mij, haha. Maar geweldig leuk!

Ik kreeg vorige week deze mooie bloemen van de lieve meiden uit een app-groepje. Allemaal bloggende mama’s en erg gezellig. En lief en meelevend zijn ze dus ook!

#kaarsjevoorsiep. Hij gaat nog elke avond aan (en dat zal zo blijven).

Maandag

Vandaag gebruiken we om verder bij te komen. Giorgio blijft ook nog een dagje thuis van het werk. Zulke dagen slopen je zonder dat je het doorhebt. Je slaapt slecht, eet minder en emoties zijn zo ontzettend vermoeiend.

Ik deed voor het weekend een bestelling bij Loavies, onder andere deze twee mooie armbandjes. Hoop en liefde! De rest van de aankopen zien jullie binnenkort voorbij komen met de volgende opdracht voor de hot mama challenge (aanstaande maandag).

Giorgio zorgt goed voor mij, zoals je kunt zien. Je kunt mij echt wakker maken voor dit, alhoewel het nu wel iets minder smaakt.

Vanaf vandaag is Sarah veel aan het spelen met de pop. We hebben haar een oud flesje gegeven en ze geeft de pop nu elke keer de fles. Die vult ze met een zogenaamde emmer met drinken. Heel komisch gezicht. Hier ligt haar pop in de wieg die van mijn tante is geweest. Nadat Sarah geboren werd kregen we deze cadeau.

Oh wat hebben we een schik op de whatsapp…ik kreeg een geweldige verbouwing en ben helemaal klaar voor de winter.

Dinsdag

Goedemorgen! Eindelijk goed geslapen, maar nog weinig zin in iets ondernemen.Gisteravond hebben we onze schoen gezet (zonder te zingen…) en vanochtend liepen we met Sarah naar de deur. Ze greep meteen naar de vingerpopjes, maar ruimde ook meteen de schoenen op. Slim kind.

Sarah en ik vermaken ons prima thuis, maar zelfs van schoonmaken komt niets terecht. Deze week gaan we vaak in de middag richting mijn ouders om even koffie te drinken en mijn ouders te voorzien van een therapeutisch kleinkind. Het is voor ons allemaal een hele fijne afleiding. Maar ook voel ik mij gek. Zo verdrietig en overstuur als ik vorige week was, zo rustig en vlak ben ik deze dagen. Het zal er allemaal wel bij horen, maar het voelt zo raar. Alsof het nog niet doordringt.

Sarah maakt nog even een tour op haar motor terwijl ik even snel mijn make-up doe. Het rijden is niet het leukst, dat zijn de lichtjes en de knopjes natuurlijk.

Voordat ik met haar op de fiets spring maak ik deze wrap met kip, sla, champignons, een beetje ui en geraspte kaas. Niet verkeerd zo’n lunch.

Hier ben ik dus zo benieuwd naar! Ik heb hem gegeten en….weinig bijzonders. En heel erg zout! Het is een kaaspizza met bacon en wat ui en er zitten aardappelpartjes op, die ik ook niet heel bijzonder vind. Heel soms heb je geen zin om te koken en zin in dit soort eten. Maar na het te hebben gegeten wil ik dat nooit meer. Bah.

Woensdag

Lichamelijk voel ik mij redelijk vandaag en wij hebben tot 9.45 uitgeslapen vanochtend. Wanneer Sarah op bed ligt ga ik met de krultang aan de slag voor de mama challenge morgen. Even iets meer aandacht besteden aan mijn haar. Ik ben er 15 minuten mee bezig geweest en na 10 minuten was het alweer uitgezakt, boeh.

Er kwam een envelop door de brievenbus met datgene wat we hadden gewonnen bij de postcodeloterij. Guess what? Koekjes! Kunnen we die mooi voorschotelen als Winston ons een miljoen komt brengen.

Ckeck onze basilicum plant…nog even en we kunnen hem als kerstboom gebruiken, haha. De hele keuken ruikt wel heel erg lekker.

Strooigoed en een kopje thee tijdens het schrijven van een blog…ik vind de hartjes nooit zo lekker dus die blijven altijd liggen.

Donderdag

Mijn nacht was kort, ik had het warm en voelde mij beh. Toch werd het een redelijke dag. Er kwamen twee leuke pakketjes binnen die mij altijd kunnen opvrolijken. Lucardi bezorgde een setje kindersieraden waar jullie volgende week een artikel over kunnen lezen en ik kreeg een dekbedovertrek opgestuurd om te testen. Prima, geen probleem!

Giorgio werkt vandaag tot 18.00 en ik begin alvast met koken, zodat Sarah op tijd kan eten. Het wordt zelfgemaakte lasagne zonder pakje en zonder zout. Je hebt alleen twee blikken gepelde tomaten nodig, wat verse basilicum, Italiaanse keukenkruiden, peper, teentje knoflook en chilipeper. Even de blender er in en klaar is je saus! Smaakt ook lekker met een scheutje rode wijn erdoor.

Hij was vrij scherp, maar Sarah heeft er heerlijk van gegeten. Alleen de volgende dag stond er een bepaald lichaamsdeel in brand…

Vrijdag

Ik wil naast gewone video’s ook video’s gaan opnemen die ik kan inspreken. Bij Coolblue vond ik een leuk microfoontje die je aan je kleding kan vastmaken. Lijkt mij heel gek om je stem zo te horen, maar ook weer leuk speelgoed. Let niet op mijn nagellak trouwens, ik heb een random lakje gecombineerd met een matterende topcoat en dat is nogal vlekkerig geworden.

Shiva zit onder de gekke vlekken waar ze jeuk aan heeft en de vlekken worden kaal. We kregen dit middeltje op aanraden van de dierenwinkel. Het is officieel een paardenmiddel maar ook geschikt voor honden dus.

En vandaag moeten toch echt die mooie bloemen weg. Ze hebben bijna twee weken gestaan, dat is toch ontzettend lang?

Zaterdag

En toen was het alweer weekend…Vandaag is mijn oudste neefje jarig (hij wordt vijf) en wij brengen even een cadeautje. Zal gek zijn zonder zijn vader, maar hij krijgt een mooi feestje. Morgen neem ik samen met Giorgio een video op en ga ik mijn make-up tafel maar eens opruimen en opnieuw inrichten….wat een bende!

Gister was het trouwens 2 jaar geleden dat Giorgio en ik gingen lunchen om de goede 20 weken echo te vieren. Kijk die lieve voetjes!

Hopelijk is volgende week een betere week en kan ik leuke, spontane foto’s met jullie delen. Het was in elk geval fijn om weer een vertrouwde Memory Lane in elkaar te zetten!

Ik hoop dat jullie deze photodiary leuk vonden en wens jullie een heel goed weekend toe!

Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?