Een tijdje terug deelde ik in een artikel een korte blik op ons weekmenu. Als het tijd is om grote boodschappen te doen maken we meteen een planning voor de hele week.
Van een antilekbeker verwacht je dat deze niet lekt. Maar schijn bedriegt, want ondanks beweringen van de fabrikant zat de vloer en mijn kind toch vaak onder het drinken.
Nog maar net bekomen van de schrik staar ik naar mijn bikini in de kast. Hij is prachtig en door het vriendelijke badkamerlicht staat hij beter dan in de winkel. Maar jeetje, echt fijn voel ik mij er niet in.
Ik vind mijn werk heerlijk. Want naast dat ik veel ellende zie, valt er gelukkig ook nog een hoop te lachen. Met een grapje hier en daar plak je soms een kleine pleister op de wond.
Nee, mama’s kunnen dat niet, mama’s zijn altijd nodig en moeten paraat staan voor hun kinderen, ziek of niet.
Je kunt ze uit een zakje pikken en laten kraken tussen je tanden, terwijl je naar je favo filmpje kijkt. Maar nacho’s kun je ook gebruiken als een onderdeel van je warme maaltijd.
Een week van heel veel positiviteit ondanks hele slechte nachten slaap, zo kan ik deze week het beste samenvatten.
Een tijdje terug zag ik hem al eens voorbij komen: De unsuccessful Adulting TAG bij Vera en Suz. Heerlijke en eerlijke (on)volwassen vragen die ik ongegeneerd ga beantwoorden.
Toen ze nog geen acht maanden oud was klonk het woord ‘mama’ al over haar lippen. Het is een makkelijk woordje om je taalvaardigheid mee te starten.
Volgende week mag ik 30 kaarsjes uitblazen. Vaak hoor je een diepe zucht en een heftig protest, maar ik ben zo blij dat ik dertig mág worden! Wie jarig is trakteert.