Ruim de helft van de Amerikaanse moeders zou het ‘ veilig slapen-protocol’ negeren. Minder dan de helft legt hun baby wel altijd op de rug voor het slapengaan zoals het advies luidt. Hierdoor wordt de kans op wiegendood verkleind. Gister kwamen deze resultaten op het nieuws naar aanleiding van een onderzoek onder moeders.
Ruim drie kwart van de moeders neemt het daarentegen wel voor om te doen, maar lang niet iedereen houdt zich dus aan dat voornemen. Als reden voor de keuze om hun kindje toch op zijn of haar buik te leggen gaven de moeders aan dat ze bang waren dat hun kindje op de rug kon stikken of dat het kindje minder comfortabel ligt op de rug.
Ook speelt mee dat moeders adviezen meekregen van hun familie, bij gebrek aan onderwijs. In vorige generatisch was het gebruikelijker om een kindje op zijn of haar buik te laten slapen. (Bron: Nu.nl)
Schokkend? Eerlijk gezegd niet zo. Tijdens de zwangerschap las ik mij in en nam ik dit advies ten harte. Want waarom zou je de kans op wiegendood niet zoveel mogelijk willen beperken?
Maar de realiteit bleek anders toen bleek dat Sarah heel graag op haar zij sliep. En vervolgens regelmatig van haar zij op haar buik draaide. Ik raakte niet in paniek, ik had geen speciaal matras en ik lag er niet wakker van. Het voelde op de een of andere manier veilig.
Het voelde onder andere veilig omdat wij gebruik hebben gemaakt van een ademhalings-sensor onder het matras. Deze registreert de ademhaling en slaat alarm als er te lang geen ademhaling is geregistreerd. Ik bespaar je de details van hartstilstanden hier in huis toen de sensor een paar keer alarm sloeg.
Op het moment dat je de trap opvliegt spookt er al van alles door je hoofd. Tot je de deur open doet en een kwijlend meisje met twee tanden je lachend aankijkt. Bleek ze zijn te gaan schuiven in bed, waardoor haar lijfje niet meer boven de sensor lag.
Er zijn zoveel voornemens die je bedenkt op het moment dat er een tweede streepje op je test verschijnt. Geen suiker, een televisie of Ipad en je kindje niet op de buik laten slapen.
Maar de praktijk blijkt vaak anders, veel losser. Je maakt andere keuzes waar je op dat moment met je gevoel achter kunt staan omdat je middenin een situatie zit. Vertrouwen is daarbij belangrijk.
Jij voelt tenslotte wat je hart jou zegt en jij bent degene die keuzes maakt omtrent de gezondheid van je kind. Voelt het laten slapen op de buik goed? Dan is dat oke. Al is het altijd belangrijk om op de hoogte te zijn van wiegendood en de oorzaken.
We hebben Sarah niet onbeperkt op haar buik laten slapen. De eerste maanden maakten wij gebruik van een zogenaamd ‘zijslaapkussen’ waardoor het onmogelijk werd om van haar zij op haar buik te draaien. Ik vond het een prettiger idee om haar op haar zij te laten slapen met dit kussen dan op haar rug. Want wanneer ze wat melk terug zou geven, kon ze dat wel goed doorslikken? Of zou ze in het ergste geval kunnen stikken? Dit idee maakte mij bang.
Her en der worden de speciale zijslaap-kussens ook afgeraden omdat er wel altijd ergens een verstikkingsgevaar in zit. Maar kom op, moet je dan je kind 24/7 in de gaten houden en terugrollen op zijn of haar rug?
Tot een zeker moment aanbrak en Sarah het hele bed doorschoof inclusief kussen. Op dat moment kon zij ook goed haar hoofd optillen en draaien. Het speciale kussen werd uit haar bed gehaald en vervolgens troffen we haar zeer regelmatig slapend op haar buik aan. Dat was prima en ik heb geen moment angst gehad dat het niet goed zou gaan. Nogmaals: gevoel is leidend. Maar houd wel je verstand erbij!
Ik ben heel benieuwd hoe andere mama’ s en papa’ s dit hebben aangepakt. Is/was jouw baby een buikslaper? Heb je dat zo gelaten of niet? Waarom heb jij die keuze gemaakt? Praat mee!
Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?
Comments (2)
Fons lag liever op zijn zij en buik en dat vonden we prima. De eerste maanden lag hij ’s nachts naast mij in de cosleeper en ik werd bij wijze van spreken al wakker als hij met zijn wimpers wapperde, dus ik voelde me (misschien wel volledig onterecht) veilig. Overdag hadden we de babyfoon met camera op zijn bakkes gericht en ik staarde vaak naar het beeldscherm om te checken of hij nog wel adem haalde. Toen hij in de couveuse lag moest hij trouwens vanwege zijn longetjes op zijn buik slapen, maar toen zat hij natuurlijk wel aan allemaal apparatuur om hem in de gaten te houden.
Wij hadden bij de tweede een buikslaper te pakken. Sliep overdag alleen op zijn buik. Dus in de box, zodat ik hem wel in de gaten kon houden.