Bizar toch? Ik blog al bijna 2,5 jaar. Het voelt als veel korter omdat de tijd voorbij gevlogen is. Maar soms voelt het ook zo vertrouwd dat het lijkt alsof ik al jaren bezig ben. In die tijd heb ik een aantal gewoontes ‘aangeleerd’.  Soms vrij serieus, soms best gek…

Zo blog ik bijna altijd in de avond, zo na het avondeten. Sarah is dan bij Giorgio beneden en ik ga heel even een uurtje boven zitten. Helaas is de laptop al een hele tijd overleden en dus ben ik genoodzaakt om naar boven te gaan. Maar…het is heerlijk rustig en misschien dat dat juist wel fijn is. In de avond voel ik mij vaak lichamelijk wat beter dan in de ochtend en middag en in de middag heb ik tegenwoordig ook geen tijd meer om boven te zitten nu Sarah niet altijd meer overdag slaapt.

Voordat ik ga schrijven heb ik altijd een onderwerp en een globale invulling van de blog in mijn hoofd. Voor mij werkt het dus niet om zonder idee en inspiratie achter de computer te schuiven. Ik kan dan wachten tot ik een ons weeg, want inspiratie komt echt niet achter de computer. Vaak komen er ideeën naar boven als ik door de winkel loop, met Sarah speel, nieuwsberichten lees of…midden in de nacht.

Nu we het over midden in de nacht hebben: ik schrik niet wakker met een onderwerp, maar ze ‘poppen’ op wanneer ik moet plassen ’s nachts. Best irritant want het inslapen gaat daarna nooit zo lekker. Het wil weleens gebeuren dat ik een uur daarna nog wakker lig, gewoon omdat mijn hersenen zijn ontwaakt door na te gaan denken. Zucht.

Niet alle blogs die ik schrijf publiceer ik. Soms ben ik zo ontevreden over een blog dat hij voor eeuwig in mijn concepten blijft staan. Wat dat betreft ben ik onwijs perfectionistisch en dat is nog weleens vermoeiend, ook al word ik dit jaar al 32. Wanneer ik niet tevreden ben? Als een onderwerp al zodanig is uitgekauwd dat het niets zal toevoegen aan het wereldwijde web. Of wanneer het een eindeloos verhaal is zonder kern en zonder conclusie. Dan tik ik maar raak, om vervolgens na 500 woorden te denken ‘waar ben ik mee bezig?’

Ik ben altijd te nieuwsgierig als ik zie dat er een nieuwe reactie is binnengekomen op een artikel. Het liefst lees ik hem direct (indien mogelijk) en ook al tik ik al 2,5 jaar mijn onzin op Lifesabout, ik glunder nog steeds van hier tot eh…Tokio als ik een leuke en lieve reactie lees. En die berichtjes op de recepten….bizar! Mensen wiens leven is verandert door de recepten, mensen die een minder hoge bloeddruk hebben door het minder zout eten, mensen die eindelijk plezier hebben in koken…dat is toch machtig mooi?

Tijdens mijn middelbareschooltijd luisterde ik het liefst liedjes op de radio tijdens het tikken van een werkstuk of verslag. Maar als ik nu muziek aanzet dan word ik gek. Rust en stilte moet ik hebben. Ik kan mij sinds een paar jaar al moeilijk concentreren en dit wordt helemaal onmogelijk wanneer er geluiden om mij heen zijn. Ik zit daarom heerlijk opgesloten op de computerkamer met de deur dicht en de radio uit.

En als laatste: mijn volgorde voor het schrijven van een blog. Heel gek, maar ik verzin eerst de titel en dan schrijf ik de tekst. De afbeeldingen en tags komen als laatste gevolgd door het inplannen van het artikel en de instellingen van SEO (voor Google). Andersom lukt gewoon niet (eerst de tekst dan een titel). Maar vraag mij niet waarom, want ik kan er echt geen antwoord op geven.

Vond je het leuk om deze gewoontes van mij te lezen? Indien jij ook blogt: welke gewoontes herken jij? En wat is jouw gekste bloggewoonte?

Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?