Vorige week donderdag was het dan zover. Ik kreeg mijn sterilisatie gecombineerd met het wegbranden van mijn baarmoederslijmvlies. Zowel voor de ingreep als na waren er nogal wat hobbels op de weg. De ingreep zelf viel 100% mee, maar er waren wat dingen die tegenvielen…Veel mensen vroegen mij de afgelopen week hoe het nu gaat, dus bij deze een update!

Sterilisatie en ablatie

Ik wilde al jaren een sterilisatie en ablatie van het baarmoederslijmvlies, nadat bleek dat een nieuwe zwangerschap sterk werd afgeraden. Vanaf 2014 heb ik een Mirena waar ik niet blij mee ben.
Ik heb vaak bloedverlies, veel buikpijn en ik was dat ding gewoon zat. Een sterilisatie alleen zou geen volledige oplossing zijn, omdat ik van mijzelf heftige menstruaties heb en door de bloedverdunners al helemaal. Kortom: dit leek mij wel wat en de artsen stonden achter mijn keuze.

Simpele ingreep, maar flinke hobbels

De ingreep zelf is een eenvoudige en snelle ingreep welke poliklinisch wordt gedaan. Onder volledige narcose duurt de laparoscopische ingreep ongeveer 2 uur. Ik werd door het gebruik van bloedverdunners een dag voor de operatie opgenomen om mijn bloed te controleren.
Voor de ingreep moest de dikte van mijn bloed een bepaalde waarde hebben (niet zo dun als anders maar ook weer niet te dik) en wat bleek? Mijn bloed was gevaarlijk dik geworden door de tegenwerkende medicijnen.
De arts kwam met wat paniek in haar ogen naast mijn bed zitten en had een plan moeten bedenken met de artsen. Ik had nu een sterk verhoogd risico op trombose. Of de ingreep ging niet door, of ik moest tijdelijk overbruggen met extra spuitjes. Het werd dat laatste.

Na de ingreep moest ik qua bloedverdunning weer terug naar mijn ‘oude niveau’ en ook dat schiet nog niet echt op. Deze week ben ik nog steeds met spuitjes aan het bijspuiten omdat mijn bloed nog wat te dik is.
Ik kijk heel erg uit naar het moment dat ik qua instelling weer goed zit en niet meer opzoek hoef te gaan naar plekken op mijn buik waar ik nog kan spuiten. Je begrijpt wel: een eenvoudige simpele ingreep is voor iemand met trombose een ontzettende uitdaging.

Nasleep narcose

Wat ik had onderschat (flink had onderschat) was toch wel de nasleep van de narcose. Een narcose van een uur klinkt niet zo heel lang, maar heeft blijkbaar flink invloed op je lijf. Na de keizersnede met narcose vier jaar geleden viel die nasleep niet op doordat er andere dingen gaande waren. Nu merkte ik pas wat het met je doet.

Vijf dagen na de narcose kan ik pas zeggen dat mijn lijf weer een beetje normaal voelt. Vanaf vorige week donderdag was ik moe, slap, misselijk en suffig. Vooral de dag van de operatie was ronduit vreselijk. Ik kon de rest van de dag bijna mijn ogen amper openhouden en de rit naar huis met de auto was een ramp.
Ik zat achterin met een tasje om eventueel in over te geven. Het zweet brak mij uit, ik was slap en ontzettend misselijk. Wie heeft het bedacht dat je diezelfde dag nog naar huis mag? Het was fijn hoor, maar de rit was een hel.

Eenmaal thuis ging het met de misselijkheid snel beter, maar mijn lijf voelde niet goed. Ook had ik heel veel keelpijn (mijn huig leek zelfs ontstoken) door de tube waardoor eten en drinken de eerste dagen enorm pijnlijk was. Je begrijpt wel: die eerste dagen vielen enorm tegen.
Daarbij merkte ik dat ook mijn stemming anders was. Of het door de narcose kwam of te maken had met wat herbelevingen van de periode in het ziekenhuis vier jaar geleden durf ik niet te zeggen. En het meest bijzondere is, is dat ik van mijn buik verder geen centje pijn heb gehad op wat krampen na. Ik heb vanaf de ingreep totaal geen bloedverlies en mijn wondjes helen goed.

En…is dat ‘onbewoonbaar verklaard’ heftig?

Eerlijk? Het voelt niet anders dan een paar weken geleden. De Gynaecoloog benoemde op de operatietafel ook nog het emotionele aspect van een sterilisatie.
Ik gaf aan dat het emotioneel gezien al een hele tijd een plek had gekregen. Daar is dus niets anders aan. Ik ben vooral blij dat ik ben verlost van de Mirena en daardoor dus geen buikpijn meer van heb.

Op naar volledig herstel!

Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?