Complimentjes krijgen is voor de meeste mensen heel leuk. Kritiek krijgen niet. Al sinds make-up bestaat en vrouwen (en mannen) het op hun gezicht smeren is er ook een start gemaakt met het geven van een mening hierover. Maar waarom moeten we er altijd wat van vinden en dit het liefst nog laten horen?
Make-up dragen doe je voor jezelf. Althans, als ik voor mijzelf spreek. Ik draag het niet om aardiger gevonden te worden of omdat ik mij ergens voor schaam. Nee, ik vind het leuk om ermee te werken én het te dragen.
Ik kan mijn pluspunten accetueren en mijn mindere punten iets verdoezelen. En nee, nogmaals niet omdat ik mij er voor schaam maar wel om mij net dat beetje extra zelfvertrouwen te geven. Make-up is leuk, uitdagend, vernieuwend en hip. Iedereen mag en kan het dragen. Toch?
Tegenwoordig is make-up weer helemaal hot and happening, inclusief ooglook, shapen, hihglights en de meest felle kleuren lipstick. Er zijn geen grenzen meer en er wordt massaal mee geëxperimenteerd.
De Beautybloggers in binnen- en buitenland hebben hordes fans achter zich aan en hangen aan hun gestifte lippen voor de nieuwste tutorials. Maar als puntje bij paaltje komt en de kijker zich vervolgens uitleeft op make-up dan krijgt deze vaak meer kritiek dan lof. Laatst zag ik een meisje op Instagram voorbijkomen die heel veel make-up droeg.
Persoonlijk vond ik het niet mooi, maar hé het is haar gezicht en haar make-up. Als het haar gelukkig maakt en veel zelfvertrouwen geeft, waarom niet? Dit meisje in kwestie kreeg een lading kritiek over zich heen waar je bang van wordt.
Ze werd digitaal uitgelachen en figuurlijk klein gemaakt. Waarom? Wat denkt iemand met het lef om dit te doen, te bereiken? Wat is je doel? Waarom kwets je iemand hiermee?
Mijn motto is al heel lang: staat het je niet aan dan kijk je niet. Niemand verplicht jou om ergens naar te kijken of om iets mooi te vinden. Smaken verschillen en dat maakt de mens zo mooi.
Maar niet als je elkaar daarmee kwets. Dan heb je het toch even verkeerd begrepen.
Net als borstvoedingsfoto’s. Er zijn mensen die er van walgen, die het openbaar voeden van een kindje aanstootgevend vinden (o jee een tiet in beeld) en dit iemand op een keiharde manier laten weten. Niemand verplicht jou om te kijken. Vind je het niets? Kijk dan weg, ga iets anders doen. Maar met kwetsen ga je te ver.
Gekke wereld, dat blote billen meer geaccepteerd zijn dan vrouwen die borstvoeding geven en daar trots op zijn (het is zo natuurlijk als wat). Nu dwalen we af, alhoewel we hier best een link naar kunnen maken. Iets met geen make-up en een bloteBILLEN gezicht.
Het interigeert mij. Waarom moet de mens altijd wat van iemand vinden en dit vaak op een vervelende manier laten blijken? Je helpt iemand er echt niet mee als je hem of haar afkraakt en zelf word je er ook niet beter van. Wil je zelf beter gevonden worden? Wil je dat anderen jouw mening overnemen?
Ben je dol op je mening geven en politiek aangelegd? Ga hier dan niet verder mee, want zulke opmerkingen zijn niet politiek correct.
Maar onthoud vooral dit. Naar alle waarschijnlijkheid is de persoon in kwestie zelf heel onzeker en een tikkie jaloers op het feit dat jij doet waar je zin in hebt. En zo moet je het zien, eigenlijk vooral een compliment dus.
Hoe sta jij hier in? Kan iedereen dragen wat hij of zij wil? En vind je make-up iets voor alleen vrouwen of ook voor mannen? En krijg jij wel eens commentaar op jouw manier van make-up dragen?
Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?
