Iedereen denkt het weleens, niet veel mensen zeggen het. Want alle kinderen zijn tenslotte lief en aardig, toch? En zo onschuldig nog….Maar soms, soms zitten er echte KUT kinderen tussen. Ook al zijn ze niet vaginaal geboren. En ja, KUT met hoofdletters. Er zit tenslotte een flinke kop op.
Dat jochie dat dagelijks voor ons huis loopt en fietst, behoort tot deze categorie. Of dat meisje in de supermarkt of die twee meiden die ik tegenkwam op de fiets. Kinderen worden onschuldig en blanco geboren en leren alles van hun omgeving. Kun je dan uiteindelijk altijd de ouders de schuld geven van het fenomeen KUT kinderen?
In ieder geval halen ze het bloed onder mijn nagels vandaan. Dan staat er een kereltje van een jaar of vier voor het huis tegen onze voordeur aan te trappen. Of er worden steentjes tegen het raam aan gegooid.
Toen Shiva (onze hond) nog leefde had hij de grootste lol om haar op te jutten aan de andere kant van het raam. Shiva werd dan zo waaks en boos dat ze in de vensterbank sprong. En een schik dat het kereltje had! Tot de voordeur een keer open ging en er een hond van 50 kilo al kwijlend op hem af liep.
Dat gevalletje deurtrappen gebeurd overigens nog af en toe. Dan trapt hij net zo lang tot je boos naar buiten komt. Of tot je met gebaren door het raam laat weten dat het genoeg is. Vindt ie leuk. Daarom doe ik sindskort gewoon de gordijnen dicht en negeer ik hem. Tot er een keer een nieuwe hond in huis komt, dan gaat de voordeur weer open.
Dat meisje in de supermarkt sprong zonder blikken of blozen bij Sarah in het autootje. Sarah mocht van mij in de auto omdat ze zo goed luisterde in de winkel. Muntje er in en genieten van een stralende en trotse Saar.
Tot er een meisje van 7/8 jaar uit het niets erbij klom. ‘Zo, ik kom er bij’ zei ze. En ze bleef er zitten. Haar moeder lachtte van een afstand, ik stond met mijn mond vol tanden.
Sarah keek naar de grond en er ontstond een pruillip. Als het meisje het had gevraagd had ik het geen probleem gevonden, maar zonder pardon erbij in klimmen?
De auto stopte want de tijd was op en het meisje was boos dat de auto nu weer stilstond. Ik was te verbouwereerd en liep met grote passen weg, met Sarah aan mijn hand. Wat een KUT kind en haar moeder was niet veel beter.
Sarah en ik fietsten een keer op een fietspad voor twee richtingen. Tegemoet kwamen twee meiden die naast elkaar bleven fietsen, waardoor ik door een bochtje geen plek meer had op het fietspad. Ik moest stoppen, anders zouden we door een botsing misschien wel vallen. Geschrokken trok ik op de rem en er werd lacherig omgekeken. ‘Zag je dat? Hahahaha’.
Ja grappig, een moeder met kind achterop van de sokken rijden. Wie heeft jou dat geleerd? Of heb je dit zelf bedacht en ben je met recht een KUT kind? Ik kan zo boos worden om dit soort acties. Expres iemand in gevaar brengen en dat nog grappig vinden ook. Bizar.
Ik ben er bijna zeker van dat sommige kinderen ook een beetje zo worden geboren. Want hoe ‘vrij’ je ook wordt opgevoed, andermans eigendommen vernielen, je ongevraagd ergens in mengen of treiteren op je fiets leer je toch niet van een ander?
Zoiets zit vastgeroest in je genen en gaat generatisch terug naar voorouders die net zo waren. Hoe dan ook, ik weet wel één ding. Als ik ooit hoor dat Sarah zich gedraagt als zijnde KUTkind dan gaan we daar direct wat aan doen.
Hopelijk sterft dit ras langzaam uit waardoor we over 100 jaar kunnen praten over prehistorische KUTkinderen. Ik zeg expres niet ‘opgegraven prehistorische KUTkinderen’, anders krijg ik straks weer de schuld…
Disclaimer: Excuus voor mijn taalgebruik in deze blog. KUT kinderen zijn een zeldzaam doch indrukwekkend en gevaarlijk fenomeen. Kinderen zijn over het algemeen poeslief en onschuldig en bij wangedrag zijn het vaak de ouders (of het ontbreken ervan) de oorzaak van dit gedrag. Of je hen dan KUT ouders kunt noemen laat ik aan de ouders zelf over.
Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?
Comments (44)
Oh wauw ging ze er echt bij? Te brutaal. Idd vragen is geen probleem. Maar er zijn idd ook gewoon echt kut kinderen. Helaas. Al zijn die ouders meestal niet veel beter ?
Nouja zeg! Hoop niet dat ze dat later nog doet, zomaar bij iemand in de auto stappen. Iets met jong geleerd?
Ik ben naast ouder ook gastouder en zie dus een hoop kinderen en ik kan dit echt beamen..je treft ze soms.. echt mn haren dan er van overeind staan
Ik hoop dat dat meisje wel degelijk bij een vreemde in de auto stapt. Type a la Michael P.
Kijken wie er dan het laatste lacht.
Ik ben echt gek op kinderen…maar er zijn zeker wel k*t kinderen! Soms zie ik zulke kinderen tijdens het shoppen, boodschappen doen enzovoort…en dan zeg ik ook tegen mijn partner WEG HIER 🙂
Geld ook voor kinderen die het heel normaal vinden om naast elkaar te gaan fietsen ( soms gezellig met z’n drieën) terwijl er op de fietspad maar genoeg ruimte is voor 1 fietser. En dan nog boos worden dat je te dicht langs hun rijd. Het is dat ik betere dingen te doen heb dan constant de rechterkant van mijn auto wassen……..
Jep heel vervelend. Ik begrijp die ouders ook niet. Maar bijna alle ouders vinden hun kind de liefste. Wat ik ook echt niet begrijp.
Soms is het echt om te janken inderdaad. Van die kinderen die jouw kind opzij duwen, spullen afpakken, slopen, een speeltuin terroriseren etc etc. En dan ouders die schaapachtig staan te lachen. Narcisten in the making. Bah!
Moet stiekem wel een beetje grinnekenen om je taalgebruik. Maar wat een brutale kinderen zeg. Sinds ik een pedagogische opleiding heb gedaan en gewerkt heb met ‘moeilijke’ kinderen kijk ik er wel heel anders naar. En zou iemand dan ook niet niet meer een ‘kutkind’ vinden. Maar, dat betekend absoluut niet dat ik het gedrag van de kinderen in je verhaal goed praat. Schrik eigenlijk vooral van die moeder die er dan bij staat te lachen, en ben bang hoe zo’n kind dan over 10 jaar zou zijn.
Sorry, maar wat je schrijft raakt me enorm….
Mijn kinderen gedragen zich ook wel eens niet keurig binnen de hokjes. Ze zijn gigantisch goed in grenzen opzoeken door er soms net over te gaan, oftewel vollop in ontwikkeling…. De uiteindelijke grenzen geef ik in zulke situaties als ouder mee.
Kutkinderen bestaaan gewoon niet.
Soms (of sommige gedragen zich misschien heel vaak) gedragen kinderen zich onaangepast of kut, maar dat maakt ze toch geen kutkind….
Ze zullen zich zo gedragen door ontwikkeling, opvoeding, karakter of vanwege ziekte/stoornis.
Anna, ik ben het helemaal met je eens.
Wat een arrogantie om je zo over kinderen uit te spreken, die je niet eens kent. Al eens gevraagd waarom dat jongetje tegen je deur schopt?
Is er werkelijk 1 geoorloofde reden te bedenken om andermans spullen te vernielen en te treiteren? Dit lijkt mij de omgekeerde wereld, niet?
Jah vragen alsof dat helpt…k heb hier 2 jongens van 7 en 4 en geloof mij vragen WAAROM ze iets doen als vragen waarom de lucht blauw is..daarom is jou antwoord
die meiden op de fiets is gewoon zien hoever ze kunnen gaan en dan da meisje van 7 tja…weet je dat is nu nog niet zo erg maar je had kunnen zeggen tegen haar dat je er centjes in moet steken en dat zij dan maar aan haar mama het moet vragen
Wacht maar totdat jou overkomt wat ons was overkomen .
KUT kinderen bestaan wel degelijk , hoewel minder in de Surinaamse gemeenschap , omdat die tenminste nog een beetje onderricht krijgen i.p.v. dat slappe Nederlandse opvoedgedrag
Andere mensen in gevaar brengen zoals die situatie op de fiets, is NIET normaal en heeft niks te maken met grenzen opzoeken hoor. Kinderen die schijt aan de hele wereld hebben en rare fratsen uithalen zoals Geertje beschrijft zijn er genoeg en dat zijn met recht echt wel kutkinderen. Ben benieuwd of je er nog steeds zo over denkt als je eigen kind door van die eikels van de fiets gereden wordt. Of denk je dan.. ach daar is vast een reden voor. Kom op zeg.
Hai, ik had jouw reactie nog niet gelezen, toen ik de mijne schreef. Zie onder. Ik deel jouw mening ook.
ik ben het helemaal met je een Anne, ik vind dat taalgebruik ook niet de allerbeste, natuurlijk bestaan er kinderen die vaak of soms heel vervelend zijn. ik ben ook een moeder van 4 meisjes en 2 jongens en die luisteren ook niet altijd en vooral de jongste van net 2 jaar. ik heb laura(20 jaar) katja(14) Nora(7)Saar(11)Tim(2) en Daan van 9 jaar oud het is een huis vol. de meeste kinderen van mij zijn super ondeugend. haha maar dat betekent niet wat geertje zegt. er bestaan geen Kutkinderen maar wel stoute kinderen.
Kutkinderen bestaan absoluut. Ik kom ze dagelijks tegen.
En ik denk dat ouders daar grotendeels zeker aandeel aan hebben en het daarom vaak ook kutouders zijn, maargoed daar heb ik dan persoonlijk weer minder last van haha.
Dat zijn gewoon asociale types, en zeker als je als moederzijnde ziet wat je kind doet en haar niet tot orde roept . Dan vindt ik jou als ouder een nog kwalijker rol hebben. Ik weet niet of ik het in zo een situatie mijn mond zou houden, iig zou heel moeilijk vinden.
Je moest duidelijk wat frustratie kwijt 😉
Ik snap je wel hoor, soms kan gedrag echt niet door de beugel. Al komt ik geregeld ook zo’n volwassenen tegen, dit zijn als kutkind nooit echt de juiste richting uitgeduwd blijkbaar.
Nou dat hoefden ze bij mij toch niet te proberen om tegen mn voordeur aan te trappen zeg! Ik zou hem even thuis brengen en wijzen op hun eigen voordeur om tegen aan te trappen! Wie betaald de schilders rekening?
Ik wil niet spreken over k*tkinderen maar ik verbaas me de laatste jaren met enige regelmaat (soms dagelijks) over het gedrag van kinderen/jeugd. Onbeleefd, brutaal, luidruchtig, achterbaks, manipulatief. Ze doen dit tegen vreemden, familie en ouders. Heel vaak staan de ouders er bij maar zeggen ze niets!!!! Of met een poeslief stemmetje ‘Jantje…dat mag toch niet’ of ‘ Jantje als je het nog 1 keer doet dan gaan we naar huis’. Jantje doet het nog een keer maar moeders gaat niet naar huis hoor……
Waar is de tijd dat kinderen op dit soort gedrag streng doch correct worden aangesproken dat dit absoluut niet geoorloofd is? Dat als je buiten in de tuin liep te gillen je een waarschuwing kreeg en als je dan niet luisterde je naar binnen kon? Dat als je een grote mond naar je ouders (of anderen) had je direct werd gecorrigeerd?…..ik kan wel een tijdje doorgaan….maar je dnapt mijn punt.
Ik maak me zorgen om de toekomst deze kinderen worden uiteindelijk ook volwassen.
Mijn hemel, wat een kutkinderen. Ik vraag me altijd af uit wat voor gezin die kinderen komen. Negen van de tien keer is het aangeleerd (of niet afgeleerd) gedrag. Als ik Fons later betrap op dst soort rotgedrag krijgt ie een maand huisarrest!
Ik heb net iets teveel kutgedrag bij kinderen gezien (als docent, maar ook als begeleider bij verstandelijk gehandicapten) om te zeggen dat die kinderen zelf ook kut zijn, of dat het aan de ouders ligt.
Ik heb me zelf als kind ook weleens misdragen. Lag niet aan mijn ouders en ik had ook geen excuus dat er tussen mijn oren iets niet goed zat. En het is ook zowaar weer goedgekomen met me.
Maar ik hou wel van je taalgebruik en directheid, wakkert de discussie lekker aan. ?
Ik heb zo’n KUT kind als neefje. Hij bijt kinderen en krijgt dan van zijn ouders foei te horen….. tja dan maak je, je kind echt een KUT kind. En zo heb ik nog veeeeel meer voorbeelden. Zijn kleinere zusje gaat momenteel helaas ook die kant op 🙁
Geweldig verhaal en kloppend. Sorry maar ik kan mijn kinderen nu ze in de puberteit ook KUT kinderen vinden.. Heb zo mijn best gedaan om ze opvoedkundig wat bij te brengen. Als die stuiterende hormoon stelsel bezig zijn… gelukkig zijn ze buiten de voordeur weer volgens andere schatjes… doe ik iets verkeerd;).
Ik kan gedrag van kinderen soms echt zwaar kut vinden. Tuurlijk weet ik dan wel dat het kind niet kut is, maar ik denk dan wel “kut kind” en “kut ouders”, hoewel de ouders er ook niet altijd wat aan kunnen doen. Maar als ouders er een beetje schaapachtig bij gaan staan of lachen oid dan kan ik echt finaal uit mijn plaat gaan hoor tegen een ouder. En de kinderen die zich in mijn ogen kut gedragen krijgen ook de wind van voren. Ik denk dat die kinderen en ouders mij dan weer kut vinden, hahaha.
Snap je helemaal dat dat frustrerend is. Ben het alleen niet met je eens dat zoiets in de genen zit. Je kunt wel een bepaalde aanleg ergens voor hebben, maar dit wordt deels getriggerd door omgevingsinvloeden. Het klopt ook dat bepaald gedrag vaak via generaties wordt doorgegeven. Maar de vraag is dan wel: zit dat in de genen of wordt dit gedrag gewoon overgenomen van (groot)ouders?
Heeeeerlijk wat jij schrijft, you speak my mind!
Ik vind het best schokkend dat je ze kutkinderen noemt. Je weet niet wat ze hebben meegemaakt dat ze tot dit gedrag heeft gebracht. Ik hoef je toch niet te vertellen dat er kinderen zijn die dagelijks mishandeld worden (fysiek en/of emotioneel)…9 van de 10 x is er een vreselijke reden voor zulk gedrag. Kijk liever naar de ouders.
En ik zou ook met zo’n jongetje praten, dat tegen je voordeur staat te trappen. Die zoekt waarschijnlijk aandacht.
Iemand die je eigendommen vernield door bijvoorbeeld tegen je deur aan te trappen, nodig je toch niet uit om te praten om te kijken of er iets achter zit? Vernieling valt niet goed te praten en ik ben al helemaal niet verantwoordelijk voor dit gedrag.
Iemand? Het is een kind (je zegt ‘jochie’)! En dat meisje in dat autootje is 7/8 jaar. Ik kan me voorstellen dat je vanalles denkt op zo’n moment, maar kutkind vind ik echt een paar stappen te ver.
Ja iemand, daar bedoel ik mee ‘dat jochie’ of een ander persoon die iets gelijks doet. Vernieling is niet goed te praten en ik voel mij zeker niet verantwoordelijk om een kind van een ander op te voeden dan wel uit te nodigen voor een gesprek. Maar goed, we verschillen van mening en dat is prima.
Wat ik er nog over wil zeggen is dat kinderen tot 12 jaar niet voor niets zijn uitgesloten van het strafrecht (dus ook van vernieling en zelfs van de overtreding ‘baldadigheid’).
En als je de niet de behoefte voelt het kind aan te spreken, spreek dan de ouders aan als je het zó erg vindt dat je bezittingen worden vernield (wat ik me natuurlijk goed kan voorstellen). En waarom dan wel hier je frustratie uiten?
Ik ga niet de ouders aanspreken van elk kind dat wangedrag vertoond, dan heb ik er een dagtaak aan. En ik uit mijn frustraties omdat dit mijn persoonlijke blog is. Ik stop de discussie hier en wens je een hele fijne dag!
Hoihoi,
Een late, doch gevoelsmatig noodzakelijke reactie. Ik voel mij net een ‘oud wijf’.
Maar de conclusie waarmee ik dan begin :’ het loopt nooit zoals je zou willen ‘.
Ik heb ook gewerkt bij uithuisgeplaatste onhandelbare kinderen. Dat is laaang geleden. Maar nu ben ik de mama van 4 prachtige kids (3-12), waarvan je er eentje soms zou kunnen definiëren als’ KUT’kind. En dan heb ik het niet over gewoon ondeugende acties zoals bovenstaande. Mijn andere 3 kindjes vallen geheel ‘binnen de geaccepteerde bandbreedte’.
It takes a Village to raise A Child. Je kind is vooral een produkt van zichzelf, de ouders en wat hij/zij meemaakt. Ook al zet je als ouders alle zeilen bij, je praat tot je tong lam is, vraagt professionele ondersteuning. Soms is het zo. En dan lach ik soms, waar een ander zou corrigeren…..
Alle kinderen worden lief geboren. Maar veel kinderen worden slechts groot gebracht.
Dit hoeft niet per definitie aan de ouders te liggen, al hebben zij wel de schone en mooie taak om te corrigeren.
Echter zijn er nu eenmaal schapen en wolven in de wereld en als zodanig wordt je ook geboren.
Dus m.a.w. in een goed gelovig maar ook -zo wie zo- goed in het leven staande ouders kunnen zij er ook (helaas) niets aan doen dat er wolven zijn geboren naast de schapen.
Zo ben ik de schaap met 2 wolven die mij mijn hele leven hebben vergald (tot het laatst toe
-bij overlijden van de laatste ouder).
Daarbij bleek dat egoïsme en hebzucht de boventoon voerde, alsook wantrouwen.
Ik heb nog iets wat zij dus niet meer hebben :
ik heb mijn ziel nog ; die hebben zij verkocht.
Zegt genoeg.
Maar de wereld is wel mooi en er zijn nog wel gelukkig goede en lieve mensen.
Daar trek ik mij aan op en de rest goed links laten liggen.
Wat u moet wilt dat geschied : doe dat ook een ander niet.
Prettige en zonnige dag toegewenst. 😎
ik heb een heel irritant KUT zusje van 8 en die blijft altijd maar doordrammen zodat ze haar zin krijgt en dat heeft ze van mn moeder overgenomen. We gingen gister schaatsen en we waren voor de eerste keer in een paarmaanden echt lief tegen elkaar en zorgzaam, vandaag ook gewoon weer naar school gegaan en vertelde dat ze gewoon weer kon lopen en dat ze zich tegen een tafel had aan gestoten, we gingen toen ze net ths kwam ook gewoon dansen met mij op goede muziek, ze wou op 1 been springen omdat ze was vergeten dat ze aan haar linkerbeen last had, ze ging een beetje huilen maar ik ergerde me er niet aan omdat ze echt de tyfus kan krijgen, we gingen avond eten ze moest natuurlijk perse met haar pootjes omhoog ik de hoek van de bank en dat vond ik nog wel oke, ik moest ff van mn moeder haar spullen die aan de ene kant van de bank lag aan haar geven, dus dat gedaan had ik perongeluk haar telefoon zachtjes op haar been gegooid, en natuurlijk huilen als een varken die ize eten niet meer kan vinden in een modderpoel en ik word daardoor geirriteert (natuurlijk) , mijn moeder staat aan mijn kant omdat mn moeder ook zecht dat ze zich aanstelt als een baby van anderhalve maand, ik word helemaal gek en ren dus naar boven om daar verder mn eten op te eten, natuurlijk gaat ze nog harder huilen zodat ik nog gekker word en om te laten zien dat ik alles heb gedaan terwijl dat KUT kind van 8 zich gedraagt als een baby van anderhalve maad, mn moeder is heel erg verslaaft aan roken dus ze gaat ff buiten een peukje doen, natuurlijk stopt het huilen gelijk en is de pijn wonderbaarlijk voorbij, mijn moeder komt weer binnen en alles is weer oke maar zodra ik ook naar beneden ga kijkt ze me aan het een blik van:” Krijg de tering KUT kind en ga lekker dood het zal me niet eens boeien”. wat kan ik er tegen doen dat ze ophoud met zich groot houden en denken dat ze beter is dan anderen en alleen maar aan zichzelf denkt?
Groetjes Senna
ik heb een heel irritant KUT zusje van 8 en die blijft altijd maar doordrammen zodat ze haar zin krijgt en dat heeft ze van mn moeder overgenomen. We gingen gister schaatsen en we waren voor de eerste keer in een paarmaanden echt lief tegen elkaar en zorgzaam, vandaag ook gewoon weer naar school gegaan en vertelde dat ze gewoon weer kon lopen en dat ze zich tegen een tafel had aan gestoten, we gingen toen ze net ths kwam ook gewoon dansen met mij op goede muziek, ze wou op 1 been springen omdat ze was vergeten dat ze aan haar linkerbeen last had, ze ging een beetje huilen maar ik ergerde me er niet aan omdat ze echt de tyfus kan krijgen, we gingen avond eten ze moest natuurlijk perse met haar pootjes omhoog ik de hoek van de bank en dat vond ik nog wel oke, ik moest ff van mn moeder haar spullen die aan de ene kant van de bank lag aan haar geven, dus dat gedaan had ik perongeluk haar telefoon zachtjes op haar been gegooid, en natuurlijk huilen als een varken die ize eten niet meer kan vinden in een modderpoel en ik word daardoor geirriteert (natuurlijk) , mijn moeder staat aan mijn kant omdat mn moeder ook zecht dat ze zich aanstelt als een baby van anderhalve maand, ik word helemaal gek en ren dus naar boven om daar verder mn eten op te eten, natuurlijk gaat ze nog harder huilen zodat ik nog gekker word en om te laten zien dat ik alles heb gedaan terwijl dat KUT kind van 8 zich gedraagt als een baby van anderhalve maad, mn moeder is heel erg verslaaft aan roken dus ze gaat ff buiten een peukje doen, natuurlijk stopt het huilen gelijk en is de pijn wonderbaarlijk voorbij, mijn moeder komt weer binnen en alles is weer oke maar zodra ik ook naar beneden ga kijkt ze me aan het een blik van:” Krijg de tering KUT kind en ga lekker dood het zal me niet eens boeien”. wat kan ik er tegen doen dat ze ophoud met zich groot houden en denken dat ze beter is dan anderen en alleen maar aan zichzelf denkt?
Groetjes Senna!
ik snap wat je bedoelt
Ook in mijn buurt bestaan ze ; maar heeft te maken met slechte opvoeding; die buurtterreur; ze schoppen tegen auto’s gooien met stenen; versperren de stoep of zelfs de weg met groepen of rijden idd met drie naast elkaar op de weg (niet fietspad) zodat niemand er langs kan; het liegen leren ze van hun ouders veel ouders scholen samen en bedreigen degene die er iets van durft te zeggen. Je moet er maar allemaal tegen opgewassen zijn die buurt terreur die ook nog onschuldigen de schuld geven.
ik vind het heel goed dat je eerlijk bent.Zelf heb ik een KUT kind in huis dat 13 jaar is en doet alsof ze alles kan flikken.Soms ben ik het zat en word ik boos.Meestal is het dat ik mijn mening geef en dat ze dan helemaal gaat klagen over die mening en dan wil ik zeggen dat ik mijn eigen mening mag geven onderbreekt zij mij met`:Jaha ik weet het.´daar kan ik dus egt niet tegen en dan smijd ik wat naar haar hoofd.(ik ben trouwens wel haar zusje)
ik snap wat je bedoelt.