Lifestyle Mama

Kleuter op de basisschool? Hier had ik geen rekening mee gehouden…

Van een peuter dat eens per week naar het kinderdagverblijf gaat naar een kleuter dat dagelijks op school zit. Het leven van Saar en dat van ons is nogal verandert. Naast dat ze het heel erg naar haar zin heeft en ik onwijs trots ben op hoe ze het doet, zijn er ook een aantal dingen waar ik aan moet wennen. En met een knipoog, uiteraard…

Tienduizend tekeningen

Oh wat was ik trots op de knutsels die Sarah maakte op het kinderdagverblijf! Vol lof hing ik ze allemaal op in de woonkamer. Nu Sarah elke dag naar school gaat komt ze soms thuis met stapels tekeningen. Soms interessant, vaak eh…ja hoe zeg je dat? Niet meer dan een paar rondjes en strepen op een a4.

Begrijp mij niet verkeerd hoor, ik ben en blijf net zo trots. Maar waar laat ik al die velletjes en plaksels? Voor het eerst gooi ik af en toe wat tekeningen weg, zo de prullenbak in.
Ik kan wel alles gaan bewaren, maar je schiet er weinig mee op. De leukste tekeningen en werkjes gaan in een grote box voor op zolder (leuk voor later) de rest wordt oud papier. Sorry Saar…

Zo’n stoere vent, maar zo’n klein papa-hartje…

Eerste schoolreisje

Mijn hart sloeg over toen ik een mail kreeg over Sarah haar eerste schoolreisje. Schoolreis? Moet ik haar dan helemaal toevertrouwen aan een ander, in een vreemde omgeving? Komt ze nog wel terug, raakt ze de weg niet kwijt?
Er spookte van alles door mijn hoofd, tot ik de datum zag van het uitje. Het schoolreisje valt precies in de week dat wij in Limburg zitten en dus niet thuis zijn. Phieuw…

Niet alleen ik trok wat witjes weg, ook Giorgio (ja kun je nagaan) had wat minder kleur in zijn gezicht. Voordat bekend werd dat we op vakantie zouden zijn riep hij onmiddellijk ‘hebben ze nog mensen nodig om mee te gaan?’
Hij zag het ook al voor zich: zijn prinsesje zou op schoolreis gaan, voor het eerst. Je snapt dus wel dat het eerst volgende schoolreisje onder begeleiding is van papa Giorgio. Zo’n stoere vent, maar zo’n klein papa-hartje <3

Speeldates

De tweede week dat Sarah op school zat kwam er een moeder naar mij toe. Of Saar een keer kwam spelen, want haar zoontje had daar om gevraagd. ‘Eh….ja dat is goed?’ Ik schrok, want hier had ik dus geen rekening mee gehouden.
De dag erna kwam er een klasgenootje van Sarah naar mij toe, of Sarah een keer mocht komen spelen. En ruim een week geleden zette ik Sarah af bij een ander klasgenootje. Mijn hemel, dus dit is de realiteit. Niet meer altijd na schooltijd gezellig samen thuis, maar speeldates plannen en regelen! Ik moet er nog even aan wennen, maar vind het tegelijkertijd een geweldig leuke nieuwe fase.

Dag mooie broeken en schone schoenen

Een dag per week naar het kinderdagverblijf viel nog te combineren met witte broeken en kekke schoenen. Dagelijks naar de basisschool niet meer.
Geen broek blijft schoon en heel en de schoenen die in de ochtend nog schoon zijn komen als versleten weer thuis, inclusief hoopjes zand. No way dat Saar nog mooie witte sneakers mee naar school krijgt. In het vervolg gaan er ‘oude’ schoenen mee en krijgt ze broeken of leggings aan die al wat versleten zijn. Ik vind het wel best!

Is dit herkenbaar? Waar had jij geen rekening mee gehouden toen jouw kind naar de basisschool ging?

Volg je mij al op FacebookTwitterInstagram en Bloglovin?

Print Friendly, PDF & Email

Hoi! Welkom op Lifesabout.nl. Mijn naam is Geertje. 35 jaar, levensgenieter, mama en vrouw van... Schrijven is mijn passie en dat doe ik graag over alles wat mij een gelukkig en mooi mens maakt. Denk aan health, lifestyle, moeder zijn, fashion, uiterlijk en koken. Maar ik stel mij ook kwetsbaar op en schrijf over mijn leven als hartpatiënt. Dagelijks vind je hier vooral veel positiviteit en neem ik je mee naar wat mij zoal bezighoudt. Enjoy!

Comments (5)

  • Mijn jongste mocht proefdraaien in de kleuterklas voordat ze 4 werd, en toen was ook net het schoolreisje. De juf vroeg of ze mee mocht, en jongste vond het geweldig. Oudste zat ook al op dezelfde school in groep 3 en zou ook met hetzelfde schoolreisje meegaan. En daar gingen ze dan, beide kinderen in 1 bus. Ik heb dapper staan zwaaien, en verliet daarna jankend het schoolplein. Want wát als er iets met die bus zou gebeuren waar ze allebei in zaten? Het werd een hele lange dag, en de opluchting was groot toen de “lege” bus weer voor het schoolplein reed.

    Beantwoorden
  • Speeldates… ja dat was inderdaad wennen
    Bij de oudste kwam er een klasgenootje naar me toe en vroeg of ze met mijn dochter mocht komen spelen…. natuurlijk zei ik Ja…. Leuk dacht ik…. tot mijn dochter even later tegen mij zegt Maar mama ik wil helemaal niet met haar spelen…
    De speeldate is wel doorgegaan omdat ik Ja had gezegd…. maar vanaf dat moment vroeg ik altijd als er een klasgenootje bij mij kwam vragen voor een speeldate of mijn dochters en zoon dat ook wilden….

    Beantwoorden
  • Ja, het loslaten is begonnen. Maar schoolreisjes zijn zó leuk voor kinderen, dan zul je je eigen angsten opzij moeten zetten (of meegaan als begeleider inderdaad).
    Spelen bij vriendjes en andersom wordt hier bijna elke dag gedaan en vind ik juist heel fijn. Als ik een slechte dag heb, hoef ik op die manier mijn zoontje niet te vermaken. Ook bel ik wel eens een andere moeder of zij hem mee wil nemen naar huis na school. Voor mij rust en voor hem geweldig om ergens te gaan spelen.
    En vieze kleren horen gewoon bij kleine kinderen, maar ik heb een jongen dus ik was al wat gewend 😉

    Beantwoorden
  • Spannend vond ik dat hoor, de eerste maanden op de basisschool.
    Mijn tweelingmannetjes zijn nu 5 en na de zomervakantie gaan ze al naar groep 2.
    Vorig jaar gingen ze op hun eerste schoolreisje naar een binnenspeeltuin 20km verderop. Ze zitten in verschillende groepen/klassen en zaten daardoor ook in verschillende bussen. Wat vond ik het spannend! Samen met mijn moeder de jongens uitgezwaaid en daarna een heel stuk achter de bussen aangereden naar de Ikea (Die heeeeeel toevallig vlakbij de binnenspeeltuin zit).
    Wat me het meest opviel in de eerste maanden op de basisschool, was toch wel dat ze in een korte tijd heel erg veel leren! Wat een sprongen maken ze!
    Nu zit onze school ook in het bos, en boompje klimmen is de favoriete pauze-activiteit. Je kunt je wel voorstellen hoe ze er hier af en toe uitzien! Lang leve de vlekkensprays en de uitverkoop.
    De speelafspraakjes heb ik nu beperkt tot eens per week per kind. Dus hier heb ik 2x per week een kindje te spelen of gaat 1 van de jongens bij iemand anders spelen. Naast school, eens per week judo en zwemles vind ik dat voldoende; ik vind dat ze ook nog aan rust moeten toekomen.
    En persoonlijk moest ik heel erg wennen aan de groepjes op het schoolplein.

    Beantwoorden
  • Wel rekening mee gehouden, maar wat is het wennen in het begin. De jongste wil nu elke keer bij elk nieuw kindje in de klas spelen. Hihi zo leuk om dan die reacties van ouders te zien, toevallig allemaal hun eerste kind op school. Nu al 5 ouders gehad die hetzelfde reageerde, uh tja spelen ohja dat hoort er geloof ik ook bij.

    Beantwoorden

Write a comment