Denk jij ook af en toe met een soort heimwee terug naar je jeugd? Je middelbare schooltijd, de periode dat je ging stappen en de dag erna je huiswerk proberen te maken. Veel dingen mis ik, vooral het zorgeloze leven en de onbevangenheid die ik had. Maar wat mis ik nou absoluut niet?
De gekste dingen van vroeger blijven je vaak bij. Zo weet ik nog dat ik heel lang om 19.00 naar bed moest. Rond dat tijdstip begon altijd het Rad van Fortuin en ik wilde dat altijd heel graag kijken. Maar ik moest toch echt om 19.00 naar bed, geen twijfel over mogelijk. Wel mocht ik het muziekje van de intro afluisteren.
Achteraf best gemeen, want dan wil je helemaal niet meer naar boven. Ook vond ik het niet leuk om vroeg naar bed te moeten terwijl je nog helemaal niet moe bent en ondertussen beneden het geluid horen van visite dat heel gezellig moet zijn. Dat gelach en geklets, daar wilde ik ook bij zijn!
Op onze eerste computer maakte ik in Word mijn schoolverslagen (kennen jullie die nog, dat blauwe scherm?) en speelde ik af en toe een spelletje, commando Keen. Toen internet eenmaal in opmars kwam en je moest inbellen om online te kunnen zijn, vermaakte ik mij met een Cu2 profiel (ofzoiets?) en Msn Messenger.
Maar voordat het zover was moest je een kwartier lang geduld hebben voordat je online was, als je geluk had tenminste. Die traagheid en het kale internet mis ik absoluut niet, maar ik mis wel de rust van het niet online zijn en het meer face to face spreken van mensen.
Elk jaar vertrokken we met het hele gezin naar Frankrijk om te kamperen. Er was nog niet veel luxe, dus we propten ons met vijf man in een Volkswagen golf inclusief dekbedden en kussens op de achterbank. Eenmaal over de grens van Frankrijk werd het licht en schoot de temperatuur ook omhoog.
Het is weleens voorgekomen dat we met 30 graden (geen airco) tussen de dekbedden zaten, hutjemutje. Hele slechte herinneringen heb ik er trouwens niet aan, het waren hele fijne vakanties. Maar als ik mocht kiezen kies ik toch iets meer comfort.
De onzekerheid die ik vaak had als jong meisje. Over mijn uiterlijk, over mijn prestaties of over die ene jongen in de andere klas. En het schoolfeest, wat trek ik aan? Zie ik er niet gek uit in die jurk? Ik kon mij druk maken om kleine dingen, want meer was er niet om druk over te maken. Het leven leek toen altijd lief en er was verder geen angst.
Ik denk af en toe met heimwee terug aan het feit dat er toen nog zo weinig was om over te piekeren. Mijn uiterlijk is geen issue meer. Soms voel ik mij nog weleens onzeker, maar ik ben een sterke vrouw geworden en mooi zoals ik ben.
Een bult levenservaring en een sterke rug hebben ertoe bijgedragen dat ik mij daar niet meer onzeker over hoef te voelen. En ja, ik ben toch al getrouwd, haha!
Op zondag uitslapen tot je wel naar beneden moet om met je bonkende hoofd paracetamol te gaan halen. Eenmaal beneden kom je erachter dat je de komende week toch meer huiswerk en tentamens hebt dan je dacht. Dat wordt lesstof stampen met een kater.
De avond ervoor gezellig wezen stappen en ook al moest ik optijd thuis zijn, de dag erna was toch altijd heftiger dan verwacht. Ik weet niet hoe ik dat deed trouwens. Ik stond op zaterdag om 9.00 op om naar badminton te gaan, vervolgens werkte ik van 12.00 tot 20.00 bij de Albert Heijn en daarna maakte ik mij klaar om te gaan stappen.
Wat is jouw leukste jeugdherinnering?
Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?
Comments (9)
Haha de katers, nou die nis ik inderdaad ook niet. Hele zondagen brak op bed, wat was het toch zonde van mijn tijd! Mijn leukste jeugdherinnering? Pff, dat zijn er teveel!
Die foto met de icetea, MOOOI! Ik mis heel wat dingen niet uit mijn jeugd, klinkt slecht, maarja 😉 Er waren zeker ook mooie dingen hoor 🙂
Ohh ik heb zoveel leuke jeugdherinneringen. Alle lol met mijn ouders. Alle stapavonden en vakanties met mijn beste vriendin. Wat ik niet mis, is het gepest worden. Dat was echt niet leuk.
Mijn beste herinnering was toch wel MSN. Heel lang heb ik dat niet gemogen van mijn ouders. Ze vonden het maar onzin! Ik blij dat ik het uiteindelijk stiekem heb aangemaakt haha. Zo veel leuke gesprekken op gehad. Ach, wie weet wat de toekomst ons nog gaat brengen.
Hahaha de tijd in de ah mis ik soms nog wel wat een leuke tijd was dat. Verder ben ik blij met wat ik allemaal beleeft heb en ben ik wie ik ben nu door alle herinderen. Ik zou niks over doen. Nou misschien toch..
Ik ben nooit heel veel op stap geweest omdat ik al vrij vroeg ik een café werkte, maar dat was ook een feestje en soort van stapavond. Dat mis ik soms ook nog wel!
Zeer leuk stukje. Dat lang wachten op internet tijdens het inbellen is ook voor mij herkenbaar. Alleen was ik toen (2001) al een stuk in de dertig 🙂 Leuke jeugdherinneringen heb ik ook een heleboel. ‘k Vind het moeilijk om er nu iets uit te pikken. Misschien wel de keren dat ik met mijn vader als tiener mee op ronde ging om wisselstukken op te halen in Wallonië. (Mijn vader repareerde huishoudtoestellen) Sommige mensen dachten dat ik geen Frans begreep. Hun gezicht toen ik hen gewoon antwoord gaf, sprak boekdelen 🙂
Jeetje, ik heb zoveel mooie jeugdherinneringen. Ik zou niet weten waar te beginnen. Al met al heb ik het geluk van een goede jeugd waarin ik heb geleerd met ups en downs om te gaan, heb een lag en een traan gekend en heel veel lol gemaakt.
Mijn leukste jeugdherinnering heeft met school te maken. Op de basisscholen en middelbare scholen waar ik op heb gezeten, waren er soms buiten de schoolgebouwen activiteiten. Wij leerlingen en leraren gingen gezamenlijk lopen of fietsen, met hele grote groepen naar de plekken waar de activiteiten plaatsvonden. Onderweg moesten wij drukke wegen oversteken. De auto’s die op de wegen reden hadden volgens de verkeersregels voorrang. De auto’s kregen geen voorrang van ons, omdat wij met hele grote groepen overstaken. De auto’s moesten voor ons stoppen, en blijven wachten tot iedereen was overgestoken.