Je weet dat je mama bent als……je de luier aan het vervangen bent van je kindje op een perfect schone en georganiseerde commode, met perfect gestructureerde laatjes waarin alleen schone, vlekkeloze kleertjes liggen. Wacht….nee!
En dan besef je dat alleen de geur van de luier daadwerkelijk realiteit is.
Tijdens de laatste weken van mijn zwangerschap lagen zelfs de hydrofiele washandjes keurig gestreken op het plankje. De geur van Zwitsal vulde de kamer. Niet die van poepluiers…

Mama zijn wordt in talloze magazines rooskleurig en sprookjesachtig omschreven. En mocht je een huilbaby hebben of een kind dat alleen ‘nee’ roept, dan hebben zij de oplossing voor je.
Met een paar handige tips moet je een heel eind komen. De moeder die naast het artikel vriendelijk en lachend op de foto staat, oogt verre van vermoeid. Er zijn geen wallen of rode huil-ogen te bekennen. Nee, zij straalt van oor tot oor, vol in de make-up met in haar handen een vrolijke baby.
Graag deel ik de kenmerken van een mama zonder make-up, zonder een naar Zwitsal ruikende babykamer en met een commode vol rommel. En o ja, het plankje erboven bevat een dun laagje stof welke wekelijks wordt verwijderd. Want ja, elke dag poetsen gaat het niet meer worden.

Je weet dat je mama bent als…

1….je wallen matchen bij je dagelijkse outfit. Blauwe kringen kun je perfect combineren met pasteltinten of groentinten in je kleding. Oke, zwart is ook prima. Ik heb er de eerste maanden na de bevalling in gewoond. Je begint toch te geloven dat zwart afkleedt.
2….de luieremmer weer eens vol zit, maar je geen puf hebt om deze te legen. Met als gevolg dat er soms een dagvooraad aan volle luiers naast het aankleedkussen ligt.
3….je ’ s avonds op de bank heerlijk aan het online shoppen bent voor jezelf. Met goede moed struin je de webshops af voor een nieuwe outfit. Eindresultaat: een hoop kinderkleding besteld welke je eigenlijk niet meer kwijt kunt in de commode.
4….elk dierenleed, kinderleed of onrecht je een stomp in je maag bezorgd. Wat is er toch mis met mij? Vroeger kon ik ook niet tegen dierenmishandeling en al helemaal niet tegen onrecht bij kinderen. Maar sinds ik een dochter heb komt er een soort oerkracht bij mij naar boven en zet ik het liefst mijn tanden en nagels in de desbetreffende dader. Ik wil met je vechten en je zien boeten voor het onrecht wat je hebt aangedaan. En ja, ik ben maar 1.63m.
5. ….je structureel met vlekken in je kleding loopt. Opgedroogde kwijl, melk, pap of warm eten. Als ik een paar dagen achter elkaar dezelfde kleding zou dragen, zou je er een heerlijk bouillonnetje van kunnen trekken. In het begin schaamde ik mij ervoor als ik weer eens met een vlek paradeerde door de winkel. Nu ben ik er aan gewend en geniet ik er zelfs af en toe van. Want wie kan nou die heerlijke pindakaas-handjes weerstaan in combinatie met de meest schattige tandeloze lach?
6…de Nutrilon weer eens is uitverkocht en de tranen in je ogen springen. Wat een onrecht, hoe kan ik dit nou aan mijn kind verkopen? Hij of zij moet toch eten? Stomme winkel!
7….je 6 GB aan foto’ s op je telefoon hebt staan, waarvan 98% foto’ s zijn waar je kindje op staat. Hiervan is weer het merendeel onscherp of bewogen. Maar wissen….nee dat kan echt niet, stel je voor dat je daar spijt van krijgt.
8…je een expert bent in het bedenken van liedjes en melodietjes, van treinen en auto’s tot gespecialiseerde vliegtuigen, om maar dat mondje open te krijgen voor de allerlaatste hapjes.
9…je je in allerlei bochten wringt om, als je de trap neemt naar boven, de treden onder je voeten niet te laten kraken op het moment dat je kindje slaapt. En je van binnen een kort angstmoment ervaart als er toch een enorm ‘kraakgeluid’ ontstaat.
10…je het meest gelukzalige, verliefde gevoel krijgt als je je kindje ziet of als je aan je kindje denkt. Vergeet de wallen, de rommel, de vlekken, vieze luchtjes en je oer gevoelens. Je kindje maakt je hele dag weer goed.

Mama zijn is gewoon fantastisch!

Hebben jullie nog aanvullingen? Is het herkenbaar of juist niet? Ik hoor graag van je.