Lifestyle Random

Ik heb nooit afscheid kunnen nemen van collega’s. En zo had ik ze willen bedanken!

Sinds 2015 ben ik volledig afgekeurd. Zes jaar lang werkte ik met heel veel plezier als verpleegkundige op een Cardiologie afdeling. Jarenlang hadden we een vast en vertrouwd team waar ik altijd op kon rekenen. Personeelsuitjes, teambuilding en spelletjes in de nachtdienst…ik heb er alleen maar warme herinneringen aan. Tot ik ineens thuis kwam te zitten.

Ineens stoppen met werken

Na de bevalling ben ik ernstig ziek geworden. Een auto imuunziekte zorgde in combinatie met de keizersnede en hormonen voor trombose in mijn lijf.
Twee weken na de bevalling werd ik in slaap gebracht op de Intensive Care omdat ik aan de beademing moest. Ik had leverinfarcten, longinfarcten, een onstoken galblaas en mijn longblaasjes zaten vol vocht. Toen ik weer twee weken later weer thuiskwam en begon met revalideren, wist ik niet dat de nasleep zo heftig zou zijn.

Ik herstelde vrij snel wat betreft spierkracht. De fysiotherapeut hielp mij met revalideren en mijn kracht en conditie terug te krijgen. Ineens was ik hartpatiënt met handenvol pillen. Begeleidde ik eerst als verpleegkundige mensen met een hartaandoening, nu was ik zelf hartpatiënt.
Ondanks de kracht in mijn spieren die weer terugkwam bleef mijn conditie achter. Ik begon na een paar maanden weer met het reintergreren als verpleegkundige en had enkel voor ogen weer alles te kunnen zoals vroeger. Maar mijn lijf was niet meer zoals vroeger.
Ik had een flinke jas uitgedaan en kampte met ernstige vermoeidheid en gewrichtsklachten door de Lupus, een andere auto imuunziekte. Maar ik moest en zou weer alles kunnen en ging elke dag weer ver over mijn grenzen. Tot mijn lichaam letterlijk aangaf niet meer te kunnen.
Het werd duidelijk: werken zou er niet meer inzitten.

Geen afscheid

En ineens zat ik fulltime thuis. Via het UWV werd ik voor onbepaalde tijd afgekeurd. Gelukkig zorgden mooie bloemen, kaartjes en lieve berichtjes van mijn collega’s dat deze plotselinge overgang wat minder heftig was.
Ik moest omschakelen en de rust vinden dat ik mij niet meer hoefde te bewijzen en over mijn grenzen heen moest gaan. Ook al wist ik dat dit de beste keuze was voor mij en mijn gezondheid, het bleef oneerlijk dat ik op mijn 29e al volledig thuis kwam te zitten.

Ik heb geen officieel afscheid gehad van mijn collega’s op de afdeling. Doordat mijn broer in diezelfde periode verongelukte was er geen ruimte om een afscheid van mijn werk te organiseren. Bovendien vertrok mijn leidinggevende en raakte mijn afscheid langzaam maar zeker verder buiten beeld.
Dat vind ik aan de ene kant nog steeds heel erg jammer, aan de andere kant had ik het zwaar gevonden om afscheid te moeten nemen terwijl het eigenlijk niet je eigen keuze is geweest.

Zo had ik afscheid willen nemen

Als de situatie toendertijd anders was geweest had ik maar al te graag een afscheidsfeestje willen hebben. Alle collega’s nog een keer bij elkaar, iedereen nog even spreken en waardering voor elkaar uitspreken.
Naast hapjes en drankjes horen daar ook bedankjes bij. Deze bedankjes zijn daar uitstekend geschikt voor. Ik ben zelf dol op mooie verpakkingen, kaartjes en bloemen. Deze afscheidscadeautjes hebben dat allemaal. De vormgeving en illustraties zijn bovendien geweldig mooi.

Er is een ruim assortiment te vinden met allerlei soorten cadeautjes en kaarten.  Zo kun je naast afscheidscadeautjes ook heel goed bedankjes bestellen om naar klanten en/of collega’s te sturen. Hoe leuk is het om iemand op deze manier te bedanken voor een fijne samenwerking? Zelfs voor een babyshower zijn er bloeiende bedankjes te vinden met een symbolische betekenis.

Er zitten naast bloemenzaadjes ook andere benodigdheden bij elke bestelling, zoals zaai instructies en potgrond om de zaadjes in te zaaien.

En even een compliment voor de illustraties en vormgeving van elk product. Kijk hoe mooi, tot in de detail! Hierdoor wordt het een feestje om te geven. En te krijgen natuurlijk.

Er zijn niet alleen bloemenzaden te verkrijgen, maar ook zaad voor de lekkerste kruiden.

Waar ik zelf voor had gekozen om te geven aan mijn collega’s? Het doosje met de vergeet-me-nietjes, inclusief een mooie kaart met illustratie.Bloemen staan voor mij symbool aan een nieuw begin. En dat is het eigenlijk ook: waar deuren sluiten openen er altijd weer nieuwe deuren.

Voor al mijn lieve oud-collega’s van Cardiologie: dank je wel voor jullie gezelligheid, vertrouwen, humor en medeleven. Ik denk na al die jaren nog steeds met een warm gevoel terug aan mijn oude werkplek. En dat is mede dankzij jullie!

Heb jij ooit afscheid moeten nemen op je werk? Hoe vond je dat? En ging het zoals je had gehoopt?

Volg je mij al op FacebookTwitterInstagram en Bloglovin?

Hoi! Welkom op Lifesabout.nl. Mijn naam is Geertje. 39 jaar, levensgenieter, mama en chronisch ziek. Schrijven is mijn passie en dat doe ik graag over alles wat mij een gelukkig en mooi mens maakt. Denk aan health, lifestyle, moeder zijn, fashion, uiterlijk en koken. Maar ik stel mij ook kwetsbaar op en schrijf over mijn leven als hartpatiënt. Dagelijks vind je hier vooral veel positiviteit en neem ik je mee naar wat mij zoal bezighoudt. Enjoy!

Write a comment