Halfvol Lifestyle

Iets volhouden, hoe doe je dat?

We stellen doelen en dagen onszelf uit. Vaak vindt dit aan het begin van het jaar plaats, maar eigenlijk stellen we continue doelen en eisen aan onszelf. Niet alleen gaat volhouden over de doelen die we stellen, maar ook tijdens zware momenten in het leven moeten we proberen om niet op te geven. Maar hoe hoe je dat, iets volhouden?

Doelen stellen

Doelen stelde ik altijd verkeerd. Ik moest en zou iets bereiken, maar alleen via een hoofdweg. Zijwegen waren er niet en achteruitrijden stond gelijk aan falen. Een voorbeeld: ik wil 7 kilo afvallen, voor eind juni. Halverwege het proces kwam ik erachter dat ik het niet zou redden. Twee keer zo hard werken? Nee, ik gaf op. Het demotiveerde mij zo dat ik het bijltje er al snel bij neer legde. Het moest en zou gaan volgens mijn vastgestelde manier en niet anders.
Daardoor kreeg ik het gevoel dat ik iets niet vol kon houden. Ik was geen doorzetter, ik gaf te snel op. Veel zelfvertrouwen krijg je daar niet van, evenals veel zin om een nieuw doel te stellen.Vol tegenzin begon ik aan een nieuw afval-avontuur of ander doel met in mijn achterhoofd al de voorspelling dat ook dit doel zou mislukken. Stom, want ruim tien jaar geleden ben ik een keer 15 kilo afgevallen met een ijzersterk discipline. Waarom lukt het dan nu niet?

IMG_1128

Terugblikken op wat fout ging

Hoe ouder je wordt, hoe wijzer zeggen ze. Wanneer ik kijk naar mijn doelen dan zie ik een vast patroon. Zoals ik al eerder schreef kies ik een hoofdweg uit zonder zijwegen. Ook bereken ik het aantal kilometers per uur. Gaan we langzamer? Dan stoppen we. Sneller gaan we niet, want dat lukt toch niet. Hebben we een dag dat het niet lukt of dat ik mij tegoed doe aan Johhny Doodle himself? Dan schrap ik het doel en begin ik wel weer een keer opnieuw. Als ik er weer zin in krijg.
Zo houd je natuurlijk nooit iets vol. Wanneer ik streng ben voor mijzelf voel ik mij niet op mijn gemak, want ik kan geen kant op. Maar op een te relaxte manier omgaan met gestelde doelen werkt ook voor geen meter. Nee, ik moet het anders doen. Een vast patroon die ik zie in al mijn gestelde doelen: er is maar één manier en we geven op wanneer het niet lukt. Geen mogelijkheden tot uitwijken of opnieuw beginnen. Maar het leven gaat toch met vallen en opstaan?

Vallen en opstaan. Vooral weer opstaan

Dat vallen en opstaan kan ik inmiddels perfect, ik val regelmatig en sta altijd weer op. Mijn beenspieren zijn sterker en getrainder dan ooit. Maar wat betreft doelen stellen is het ook belangrijk om weer op te staan nadat je bent gevallen. Gaat iets niet volgens plan? Mislukt je doel? Stop dan niet, maar begin gewoon weer opnieuw. Wanneer je voor ogen hebt dat iets niet meteen mislukt is wanneer het niet verloopt zoals gewenst, voelt het minder zwaar en ‘eng’ om er aan te beginnen. Maak geen strak regime voor jezelf door te roepen dat je 7 kilo kwijt wilt voor eind juni, maar dat je 7 kilo kwijt wilt. Wanneer en hoe dat doet er even niet toe, het gaat alleen om die 7 kilo. Gaat het snel? Dan is dat mooi meegenomen. Gaat het langzaam? Dan is dat ook prima, want er staat geen tijd voor. Het gaat er om dat die 7 kilo straks eraf is. Waarom zou je een doel in één keer moeten behalen? Fietsen hebben we ook niet in één keer geleerd, om zwemdiploma’s te behalen hadden we allemaal veel zwemlessen nodig. En om een volleerd leraar of verpleegkundige te worden moeten we in totaal 14 jaar op school zitten. Dus waarom zou je zoiets als afvallen in een paar weken moeten kunnen?

Iets volhouden gaat ook makkelijker als je jezelf niet zo zwaar toespreekt en straft wanneer het niet lukt. Vallen en vooral weer opstaan, dat is het geheim. Kin omhoog en schouders eronder in plaats van jezelf de put in te praten en de woorden te herhalen om jezelf schuldig te voelen ‘zie je nou wel ik kan niks volhouden’.  Nee, zeg tegen jezelf ‘zie je nou wel, ik val en ik sta weer op. Ik kan dit, keer op keer’.

Houd jij iets makkelijk vol? Zo ja, hoe doe je dat? En als je iets niet makkelijk volhoud, waar ligt dat aan denk je?

Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?

Print Friendly, PDF & Email

Hoi! Welkom op Lifesabout.nl. Mijn naam is Geertje. 32 jaar, levensgenieter, mama en vrouw van... Schrijven is mijn passie en dat doe ik graag over alles wat mij een gelukkig en mooi mens maakt. Denk aan health, lifestyle, moeder zijn, fashion, uiterlijk en koken. Maar ik stel mij ook kwetsbaar op en schrijf over mijn leven als hartpatiënt. Dagelijks vind je hier vooral veel positiviteit en neem ik je mee naar wat mij zoal bezighoudt. Enjoy!

Comments (7)

  • Ik herken het wel.. Het vol willen houden maar dan wel alleen op de manier die je voor ogen had. Knap dat je het nu zo kan zien en weet dat je zeer zeker weer zal opstaan, hoe vaak je ook valt of hoe zeer het ook kan doen.

    Beantwoorden
  • Weer zo’n herkenbaar stuk. Ik stelde mezelf ook altijd van die doelen met tijdsdruk ook nog eens. Of van die doelen als “ik snoep een maand lang niet”. Tegenwoordig ben ik iets wijzer en heb ik dus wat meer realistischere doelen. Daarom kan ik ook doorgaan als ik weer iets aankom, of doorgaan wanneer ik er een dag tussen heb zitten waarbij niets lukt!

    Beantwoorden
  • Ik herken me hier heel erg in. Er is inderdaad maar 1 manier om bij mijn doel te komen en als het niet lukt geef ik het liever op dan dat ik doorga op een andere manier. Want het is toch allemaal falen. Ik zit nu in een proces om die zijwegen te accepteren en zo toch mijn doel te halen. En rationeel gezien snap ik het ook allemaal wel, maar mijn gevoel loopt nog een paar stappen achter

    Beantwoorden
  • Zeker herkenbaar, ik vind het ook moeilijk om mijn doelen vol te houden. Wat ik dan nog wel eens doe, is de doelen nog kleiner maken.

    Beantwoorden
  • Ik vind het echt een goed stuk. Uit het verhaal ken ik mezelf wel. Als ik iets wil bereiken dan wil ik dat liever gister dan vandaag. Waardoor ik vervolgens de hoge eisen stel en ook een weg kies zonder zijwegen of achteruit. Als een doel niet lukt, ben ik er al helemaal klaar mee en ben ik flink chagrijnig. Het is alleen moeilijk om het anders aan te pakken maar waar een wil is, is een weg toch?

    Beantwoorden
  • Ik herken het wel. 2 jaar geleden was ik super strak en gespierd voor onze bruiloft, nu ontbreekt dat discipline. Ik ga nu met een diëtist toch maar n plan van aanpak maken.

    Beantwoorden
  • Een volhouder ben ik zeker wel geworden door mijn eigen bedrijf. Dat is een proces geweest van zeven jaar vallen en weer opstaan, vooral doorgaan en niet achteruit kijken, maar vooruit. Ervoor gaan, je doelen bijstellen, flexibel zijn en improviseren. Privé ben ik minder een volhouder. Mijn goede voornemens voor dit jaar heb ik nog geen dag volgehouden. Fotoboeken maken? Ook iets wat ik niet volhoud, correctie: zelfs nog nooit aan ben begonnen ondanks mijn dat dit toch een doel was wat ik elk jaar voor ogen heb.

    Beantwoorden

Write a comment