Lifestyle Random

Hypermobiliteitssyndroom. Lenig zijn is niet altijd leuk.

Al vanaf dat ik kind ben weet ik niet beter dan dat ik leniger ben dan een gemiddeld mens. Ik leg zonder problemen mijn benen in mijn nek, plaats mijn duim langs mijn arm en kan gerust de hele dag met mijn benen over elkaar en knieën plat op de grond zitten. Hartstikke handig en grappig! Althans, dat dacht ik vroeger. En dat denken nog steeds heel veel mensen. Ik ben hypermobiel en dat heeft helaas meer nadelen dan voordelen.

Hypermobiliteitssyndroom

Het hypermobiliteitssyndroom (HMS) is geen ziekte of aandoening, maar een verschijnsel waarbij de gewrichten meer ruimte hebben dan normaal.
Het komt meer bij vrouwen voor dan bij mannen en 4-7 procent van de bevolking is hypermobiel. Vaak geeft het geen tot weinig klachten en ervaren mensen geen problemen. Wanneer er geen sprake is van klachten spreekt men van hypermobiliteit. Wanneer er wel klachten zijn noemen we het ‘hypermobiliteitssyndroom’.
Het gaat hier om een erfelijke afwijking. Pezen en banden hebben meer elasticiteit door een fout in het genetisch materiaal.

Klachten

Waarschijnlijk heb ik het van mijn oma, zij was ook ontzettend lenig en hypermobiel. Mijn oma had overigens ook vaak klachten aan haar gewrichten en dat maakt hypermobiliteit tot een groot nadeel.
Het is niet alleen lenig zijn, het geeft ook heel vaak klachten. Doordat spieren de taken van de pezen en banden over moeten nemen om het gewricht stabiel te houden ontstaan er pijnklachten aan spieren en gewrichten (Bron: bewegenzonderpijn.nl)

Ik ervaar gelukkig niet elke dag pijn, maar zo nu en dan ervaar ik pijn in mijn schoudergewrichten en/of heupgewricht. Het voelt dan alsof het gewricht is uitgerekt en de pijn is moeilijk te verminderen.
Bovendien heb ik regelmatig overbelaste pezen en spieren. Dit voel ik met name in mijn knie, pols en schouder. Vooral toen ik nog in de zorg werkte had ik hier heel regelmatig flink klachten van. Er zijn nachten geweest dat ik de tranen in mijn ogen had staan omdat ik door de pijn in mijn schouders niet in bed kon liggen. Of ik kwam de trap niet op en kon niet fietsen, omdat ik mijn knie niet kon buigen.

Dingen die mij helpen

Helaas bestaat er geen medicijn of behandeling om te genezen van het hypermobiliteitssyndroom. Wel is het van belang om de spieren rondom de gewrichten te versterken en door krachttraining zo sterk mogelijk te maken en te houden. Eigenlijk is krachttraining het enige wat je kunt doen om de klachten zoveel mogelijk te beperken.

Sinds een aantal maanden ben ik meer krachttraining gaan doen voor mijn schouders, armen, heupen en knieën en ik merk dat ik wat minder snel overbelast raak en minder pijn ervaar dan vroeger. Omdat het het enige is wat ‘helpt’ bij het hypermobiliteitssyndroom ga ik hier braaf mee door!

Behalve mijn benen in mijn nek kunnen leggen en mijn handen 360 graden kunnen draaien plat op tafel zitten er dus een hoop nadelen aan. Ik hoop dat Sarah het niet van mij overerft, dat zal haar een hoop pijn en ongemak besparen.

Ken jij of ben jij iemand die ook hypermobiel is?

Volg je mij al op FacebookTwitterInstagram en Bloglovin?

Print Friendly, PDF & Email

Hoi! Welkom op Lifesabout.nl. Mijn naam is Geertje. 35 jaar, levensgenieter, mama en vrouw van... Schrijven is mijn passie en dat doe ik graag over alles wat mij een gelukkig en mooi mens maakt. Denk aan health, lifestyle, moeder zijn, fashion, uiterlijk en koken. Maar ik stel mij ook kwetsbaar op en schrijf over mijn leven als hartpatiënt. Dagelijks vind je hier vooral veel positiviteit en neem ik je mee naar wat mij zoal bezighoudt. Enjoy!

Comments (8)

  • Mijn zoon is hypermobiel. Hij kan zijn lijf in de meest vreemde houdingen leggen en al zijn vingerkootjes in en uit de kom doen. En hij heeft problemen met de zindelijkheid. Gelukkig belemmert het hem op dit moment nog niet. Ik hoop dat dat zo blijft.

    Beantwoorden
  • Ja, mijn (nu) 16-jarige dochter heeft het enigszins. Toen zij geboren werd, was de arts heel enthousiast, oh, dit is er zo eentje en hij boog haar in alle bochten. Ik moest toen nog haar tweelingzusje ‘eruitwerken’, maar mijn man vond het doodeng ;-). Vanaf het begin is zij niet alleen leniger maar ook fysiek behendiger dan haar zusje. Gaf je haar een springtouw, binnen een dag kon ze er van alles mee. Ze heeft wel gegymd, maar we hebben haar heel bewust niet op turnen gedaan omdat we voorzagen dat dat problemen zou geven met zowel haar lijf als haar persoontje. Een trainer zou er snel iets in zien en dan haar willen trainen. Ze heeft af en toe ‘rare’ klachten in haar knieen en enkels en sinds kort ook haar rug. De fysiotherapeut heeft haar inderdaad oefeningen gegeven en die doet ze (geloof ik 😉 ) trouw. Ikzelf had het een heel klein beetje maar vooral de banden in mijn enkels waren zo vaak verrekt dat daar geen steun meer inzat, dus beide enkelbanden zijn ingekort op mijn 16e.

    Beantwoorden
  • Ik heb zelf hEDS (hypermobiel Ehlers Danlossyndroom). Wist je dat sinds 2017 de benaming voor HMS veranderd is? In het Engels is dit HSD: hypermobility spectrum disorder. In het Nederlands dus hypermobiliteitsspectrumstoornis. De moeite waard om eens in te duiken, want ze zijn hard bezig om hier meer duidelijkheid in te krijgen, ook als het gaat om een passende behandeling ervan. Krachttraining is bijvoorbeeld niet altijd aan te raden. Maar als het bij jou wel werkt, is dat natuurlijk wel fijn!

    Beantwoorden
    • Dit wilde ik ook schrijven.
      Bij mij verschilt het per ziekenhuis welke diagnose ik heb. Hoop dat met de nieuwe benamingen dat allemaal wat meer wordt rechtgetrokken.

      Krachttraining werkte bij mij helaas niet. Aan het eind van de behandeling kon ik minder dan bij de start. Inmiddels heb ik wel meer kracht kunnen opbouwen maar dan over de periode van 5jaar in plaats van een paar maand.

      Nog iets wat veel mensen vergeten; gewrichtsbanden zijn passieve stabilisatoren, spieren actief. Wanneer de spieren de taken van de banden overnemen kost dat veel meer energie.

      Beantwoorden
  • Ik ben zelf ook hypermobiel, alleen weet ik dat pas sinds een jaar. Binnenkort begin ik eindelijk met krachttraining, want ik krijg steeds meer pijn in mijn gewrichten helaas. Fijn om te lezen dat het bij jou goed helpt!

    Beantwoorden
  • Ik ben het ook! Niet zo héél erg, die duim krijg ik niet tegen mijn pols, maar ellebogen en schouders zitten behoorlijk los. Orthopedagoog die dat voor het eerst benoemde (kwam er voor een andere klacht) dacht dat het wel fijn was, als je het tot deze leeftijd hebt gered zonder klachten kom je straks als je oud bent in ieder geval ook niet zo heel erg met klachten van stijfheid te zitten!

    Een nadeel van hypermobiliteit is geloof ik ook dat het juist lastiger is om goed te bewegen, leren lopen etc, die ontwikkeling. Omdat je spieren veel meer moeten doen dan bij iemand waarbij alles lekker strak zit.

    Beantwoorden
  • Ik ben ook hypermobiel. Als klein meisje dacht ik dat het normaal was om door je enkel te gaan om vervolgens gewoon weer door te lopen (en dus geen dikke ei op de enkel). Jaren later, in mijn pubertijd, kreeg ik in mijn bovenarmen een vreselijke pijn. Ik dacht dat dit kwam omdat ik op de vleeswaren afdeling stond en steeds dezelfde beweging moest maken om het vlees te snijden. Na vele ziekenhuisbezoeken (ik moest bij pijn maar een paracetamol slikken en 2 jaar later een spuit in mn schouder gekregen) kwam er een arts die mijn armen uit de kom kon trekken. Toen was er een diagnose en toen vielen de puzzelstukjes op mijn plaats. Wat ik zo normaal vond, was niet normaal. Maar dat hielp mij niet van de pijn af. Op mijn 26ste heb ik 6maanden pijnrevalidatie gedaan, om te leren met de pijn om te gaan. Dit betekent niet dat ik van de pijn af ben, maar ik weet wat ik kan en nog belangrijker waar mijn grenzen liggen. Sinds 2 jaar doe ik 3 keer in de week krachttraining en merk ik dat ik het dagelijks leven meer kan en hier ook beter mee kan omgaan. Want ik durfde zelfs geen borden meer uit een hoge kast te pakken, omdat de angst voor de pijn de boventoon voerde.
    Ik hoop van harte dat mijn 2 kinderen niets hebben geërfd van dit alles, want hoe grappig en ‘handig´ het soms ook is, zoveel pijn gun ik niemand.

    Beantwoorden
  • […] mij zijn al deze aandachtspunten heel erg belangrijk, aangezien ik door mijn hypermobiliteit al snel klachten ervaar van mijn gewrichten, en dan met name mijn polsen, ellebogen en […]

    Beantwoorden

Write a comment