Kijk je mee? Lifestyle

Het grote Lifesabout jaaroverzicht!

Dit jaar niet alleen de opvallende zoektermen of gekke getalletjes, maar een reusachtig groot jaaroverzicht. Samen met jou neem ik dit bewogen jaar door. Voor de één een geweldig goed jaar, voor de ander een moeilijk, verdrietig of pijnlijk jaar. Of allebei, want het leven kan soms zo onwijs dubbel zijn. Hoe vond ik 2016? En hoe zie ik 2017 voor me?

Januari

Januari was voor mij misschien wel de lastigste maand van het jaar. De (moeilijke) feestdagen waren achter de rug, mijn broer was nog maar een paar maanden overleden en de wereld gaat door. Ook begon ik in januari met de gesprekken bij de psycholoog en werd ik bij het UWV volledig afgekeurd. Een maand met vooral spannende en bepalende momenten.
Op Lifesabout schreef ik over de diagnose PTSS die ik kreeg na de opname op de Intensive Care en begon ik met de Wereldgerechten zonder pakjes en zakjes. Dat laatste werd dit jaar een gigantisch succes en besloot dit door te zetten. Naast de wereldgerechten maak ik nu alle gerechten uit pakjes en zakjes die in de supermarkten te vinden zijn.
Elke week krijg ik nog vele leuke verzoekjes.

Ik schreef in januari ook een bucketlist voor mijn blog. Leuk om deze nu eens onder ogen te komen aan het eind van het jaar! Veel van deze punten kan ik afstrepen, maar mijn artikelen nog beter en scherper maken kan natuurlijk altijd. Alleen….de video met Giorgio is er nog niet.
Ik ben wel aan het brainstormen over leuke onderwerpen waarover we samen kunnen filmen. En…mijn lay out is nog steeds hetzelfde (…) Ik heb wel een nieuwe gekocht, alleen het finetunen lukt nog niet helemaal.

Het best gelezen blogje van deze maand (en tevens een hele heftige voor mij om te schrijven) was de blog over de thuiskomst van mijn broer. Weliswaar in een urn, maar eindelijk was hij toch een soort van thuis. Veel reacties, veel herkenning…Het artikel werd bijna 4000 keer gelezen en kreeg 24 prachtige, hartverwarmende reacties.

Februari

Februari was de maand van een poging tot afvallen met Weightwatchers. Ik viel nog geen grammetje af en uiteindelijk ben ik dan ook gestopt een maand later, ook omdat ik dood ongelukig werd van het punten tellen. Ik startte deze maand ook met antidepressiva, om mij zo voor te bereiden op de sessies EMDR die ik nodig had voor de PTSS.
Het was geen makkelijke keuze, maar wel de beste. Wanneer ik niet begonnen was aan deze medicatie had ik een ernstigere depressie kunnen ontwikkelen na de EMDR. En ik moet zeggen: ook nu na de EMDR ben ik ‘blij’ dat ik dit medicijn nog gebruik, omdat het mij helpt de beren van de weg te houden.

Daarop aansluitend schreef ik een blog over de invloed van een depressie op je kindje. Hier kwamen veel lieve reacties op, ook van moeders die zich heel erg konden herkennen in mijn verhaal en het gevoel te falen. Ik schreef veel artikelen die maand over het moederschap en de bijbehorende lichtpuntjes, maar ook een blog over het afscheid nemen van mijn verpleegkundig uniform. Ook al was er nu de rust dat ik niet meer van alles ‘moet’, het is toch wel even lastig te accepteren dat je je werk niet meer kunt doen.

In de maand februari had ik ook een tijdje een rubriek ‘geluk in foto’s’. Foto’s waarbij weinig tekst nodig is. Ik vond het erg leuk om te maken, maar mis op dat moment wel het schrijven. Mochten jullie het terug willen zien op Lifesabout, laat het dan weten!

Maart

Maart was de maand van heerlijke gerechten zonder pakjes en zakjes, zoals deze Italiaanse lasagne.

Leuk feitje: het recept is al meer dan 6000 keer bekeken en ik krijg nog wekelijks foto’s van mensen die hem hebben gemaakt. Hij is ook zo lekker!

Ook deze maand begon ik met een nieuwe rubriek ‘moms style and inspiration‘,  waarbij ik een outfit, kapsel, make-up en sieraden laat zien voor inspiratie. Leuk gekleed zijn hoeft niet duur of moeilijk te zijn! Ik vond het erg leuk om de rubriek te maken en ga er in 2017 waarschijnlijk wel mee door.

Ik probeerde ook het maken van video’s wat meer op te pakken en maakte mijn eerste weekvlog. Ook dit vind ik heel erg leuk (zelfs het editen) dus ik ga er volgend jaar ook verder mee aan de slag.
Naast dat de maand maart veel lichtpuntjes had door het begin van de lente, zat ik nog volop in een periode van rouw en angst. Ik schreef onder andere dit blogje over het vertrouwen in het leven, nadat je iemand dichtbij bent verloren.

Een leuke, herkenbare blog voor andere bloggende mama’s was ‘help mijn moeder heeft een blog‘. Vanuit het perspectief van Sarah schrijf ik over het krijgen van inspiratie, de nadelen van een bloggende moeder en de betekenis van bloggen voor mij.

En natuurlijk werd dit mooie meisje 2 op 14 maart. Jeetje twee alweer…En wat zijn we trots op haar!

De wereldgerechten doen het deze maand ook ontzettend goed. De recepten worden stuk voor stuk tussen de 4000 en de 6000 keer gelezen.

April

April stond in het teken van afvallen. Zo gooide ik Weightwatchers officieel de deur uit en verwelkomde ik het Killerbody dieet. De beste beslissing die ik ooit heb genomen! Ik schreef over mijn eerste indrukken, hield voortgangen bij en maakte er video’s over. Een derde van al mijn bezoekers vinden mijn blog via Google wanneer ze zoeken op het Killerbody dieet. De artikelen over dit dieet zijn zo ontzettend vaak bekeken, gemiddeld zo rond de 75.000 keer. Snap je dat? Gigantisch!

Naast dat ik begon met afvallen stond maart in het teken van lentekriebels en lichtpuntjes. Ik schreef een hilarisch en herkenbaar blogje over een beetje gekke, maar toch wel hele fijne dingen in het leven, zoals het uit kunnen drukken van een puistje of het verwijderen van een enorme haar op je kin.

Ook schreef ik een artikel over het hebben van een enorme hond wanneer je een kindje hebt. Hoe gaat dit samen? En welke grappige situaties kom je tegen? Leuk en ontroerend om te lezen, ook omdat onze lobbes er niet meer is.

Open en eerlijk schreef ik een blog over het feit dat het zes maanden geleden was dat ik mijn broer voor het laatst heb gezien, niet beseffend dat dat ook de laatste keer zou zijn. Blijft gek.
April was ook de maand dat ik wat meer rust in mijn hoofd kreeg door de therapie en door meer rust. Ik kletste bij in ‘how’s life‘ en wanneer ik het nu lees besef ik pas van hoever ik moest komen. En dat ik zo dankbaar ben voor alle hulp die ik heb gekregen dit jaar, zowel professioneel als van dichtbij door familie en vrienden!

Mei

In mei keken we alvast uit naar onze vakantie en schreef ik over het feit dat bloggen mij op de been houdt. Nog steeds vind ik het zo fijn en lucht het mijn hoofd en hart. Heerlijk!

Ik schreef de eerste update met voortgang van het Killerbody dieet. Inclusief foto’s en cijfers!
Inspirerend en motiverend om te zien hoe ik begon en waar ik nu ben geëindigd. Eindelijk had ik een manier gevonden om met plezier af te vallen.

Nog steeds worden de gerechten zonder pakjes en zakjes veel gelezen en gemaakt en ik blijf er elke keer weer plezier in hebben om de recepten te maken.

Ook maakte ik deze maand wat meer video’s, zoals het kijkje in mijn koelkast en een tutorial voor vermoeide ogen met donkere kringen.
Onwijs leuk om te maken en in deze periode had ik er nog wat meer energie voor dan nu het geval is.

Helaas werd Shiva deze maand zieker en begon ze vaker over te geven, waardoor ze erg mager werd. En een groot lichtpuntje deze maand was het bezoek aan de Efteling. Weliswaar met een heel vermoeid kind, maar het was zo leuk en wat hebben we genoten!

Juni

De maand van vakantie! Maar eerst werkte ik nog even aan het Killerbody dieet en boekte ik mijn eerste mijlpaal. Ook schreef ik alvast een blog over het op gewicht blijven tijdens de vakantie. Om mijzelf te inspireren en te motiveren, maar natuurlijk ook voor alle anderen die met een dieet op vakantie gaan.

Voordat we op vakantie gingen kregen we nog te maken met een autobrand bij de buren. Het was al langer onrustig bij ons in de wijk en nu kwam het toch wel heel dichtbij.
Uiteindelijk werd de dader gepakt, maar bizar is het wel. Naar aanleiding van dit soort incidenten schreef ik dit blogje.

En toen gingen we heerlijk op vakantie! Het waren bijna drie heerlijke weken met heel veel zon en rust. Ook probeerden we voor het eerst een tent uit in plaats van een huisje. Heerlijk was het!

Open en eerlijk schreef ik in de maand juni een blog over mijn eerste EMDR therapie. Hopelijk voor anderen die ook EMDR gaan krijgen een stuk herkenning.

Juli

De eerste week van juli waren we nog heerlijk met vakantie. De blogs gingen gewoon door en ik had voordat we vertrokken flink vooruit gewerkt.
Zo schreef ik over leuke en interessante feitjes over Lifesabout en ik vertelde over hoe mijn vakantie was met een dieet. 

Er werden weer een aantal Wereldgerechten zonder pakjes geplaatst en ik maakte een interessante blogpost over wanneer je wel en niet je blog kunt promoten.
In de maand juli kwamen er ook langzaam wat meer samenwerkingen en winacties online en publiceerde ik een recept voor gezonde cheesecake, ook geschikt bij het Killerbody dieet. Ik merk dat ‘eten’ en ‘recepten’ het onwijs goed blijven doen op de blog en dit is misschien ook wel het leukste om te doen. Zeg nou zelf…eten is toch hartstikke leuk?

En juli was ook de maand waarin Shiva overleed. We hebben haar op 16 juli in laten slapen nadat ze zieker en zieker werd. Alle medicatie mocht niet meer baten en ze werd zo vreselijk mager. Ondanks dat we al haar kwijl niet missen, missen we Shiva natuurlijk wel. Ze was een heerlijke lobbes die fijn kon knuffelen.

Augustus

In augustus moest ik weer naar het ziekenhuis in Utrecht en omdat mijn bloedwaardes opliepen kreeg ik nieuwe medicatie voor de SLE: Plaquenil. Het zou kunnen helpen bij de vermoeidheid en gewrichtspijnen. Met name de vermoeidheid gaat mij steeds meer parten spelen. Ik kreeg er dus een nieuw etiket bij.

 

Het Killerbody dieet ging nog steeds heel erg goed en ik was nog maar een paar kilo verwijdert van mijn streefgewicht. Ik schreef er wederom een update over, trots dat ik was!

‘Voor altijd nooit meer‘ is één van de openhartigste blogs die ik ooit heb geschreven. Het dekt nog niet de lading, maar komt wel in de buurt.
Veel mensen lazen het met een traan in hun ogen en ik kreeg wederom veel lieve reacties. Zoveel waard!

Augustus was ook de maand van het artikel over autorijden. Hierin beschreef ik mijn rijangst en de oorzaak daarvan.
Wie weet wordt 2017 een jaar van mogelijkheden op het gebied van rijden en durf ik het weer op te pakken. Het blogje maakte veel los en gaf veel herkenning. Meer dan 2000 mensen lazen dit artikel en ik kreeg 15 lieve reacties.

In de maand augustus ben ik tevens begonnen met een hele leuke samenwerking. Niet voor de blog, maar voor een website van kaas. Ik maak recepten voor de nieuwsbrief en daarvoor ontvang ik o.a elke keer een hoop lekkere kaas. Vervelende hobby!

September

Ik gaf in september eerlijk toe dat ik niet meer kan slapen zonder mijn ‘knuffelworst‘, oftewel mijn zwangerschapskussen. Ooit gekocht voor het ondersteunen van mijn dikke buik. Maar nu Sarah bijna drie jaar is, ligt het nog steeds naast mij in bed. Ja….het slaapt nou eenmaal heerlijk!

September was ook de maand waarin Sarah iets ‘lastiger’ werd. Haar eigen willetje werd groter en groter en we zaten soms met de handen in het haar.
Ik schreef af en toe heerlijk van mij af, maar genoot vooral nog elke dag van haar. Pruillip of niet!

September was ook de maand van leuke uitjes, zoals naar de Apenheul of het strand. Zo beleefden we de laatste echte warme dagen van het jaar aan het water. En als ik daar nu aan denk…wil ik zon!

We waren bezig met het opknappen van de woonkamer, nadat er nieuwe meubels kwamen. Early Dew kwam bij ons op de muur, net zoals bij de rest van Nederland.

Een artikel wat veel teweeg bracht en waar ik TROTS op ben is het artikel over ‘Trots zijn op jezelf, het mag best een beetje meer’.

Het maakte mij bewust van het feit dat ik te vaak naar mijzelf kijk met een negatieve blik en dat ik veel vaker trots mag zijn op alles wat mooi, goed en positief is aan mijzelf. Met het artikel inspireerde ik andere bloggers om ook eens alle trotse momentjes op een rij te zetten.

Oktober

Oktober…..de herfst deed zijn intrede. De sessies bij de psycholoog waren achter de rug en ik ging verder met de ergotherapie. Zij begeleidt mij bij het omgaan met de vermoeidheid en geeft mij handvatten bij het verdelen van activiteit en rust. Ik schreef er een informatief blogje over.

Naast de ergo was ik vooral bezig met het maken van recepten. Ik kreeg veel verzoekjes en enthousiast ga ik elke keer aan de slag. Verder bestaat mijn dag uit zorgen voor Sarah en rust pakken wanneer nodig.
Nu het in mijn hoofd wat rustiger is, is er automatisch meer tijd om na te denken over het nu en de toekomst. Daarbij komt ‘acceptatie van het ziek zijn‘ ook om de hoek kijken en dat bepaalde heel erg de laatste maanden van 2016.

Soms is acceptatie gewoon een bitch, omdat je het eigenlijk niet wil accepteren, maar het zal wel moeten. Een andere keuze is er niet.

Oktober was ook de maand van de Nationale Donorweek. Ik wilde met een artikel niet mensen verplichten om donor te worden, maar wel met behulp van mijn verhaal het donorschap wat dichterbij te laten komen. Godzijdank heb ik geen organen nodig gehad tijdens mijn periode op de Intensive Care, maar die kans was zeker aanwezig. Mij had je dus ook bijna kunnen redden.

Begin oktober liet ik mijn verstandskiezen trekken. De ingreep is sowieso geen pretje, maar met bloedverdunners en nabloedingen helemaal niet. Man wat had ik een pijn…Gelukkig is het allemaal goedgekomen, maar ik schreef er wel een artikel over met een korrel zout…’Geef mij maar een keizersnede’.

De gerechten zonder pakjes deden het weer verschrikkelijk goed, zoals deze Aardappel Anders bacon-ui. En hij is ook heerlijk! Vijfduizend mensen zagen het recept op de blog.

November

En dan breekt november aan…de moeilijkste maand voor mij van het hele jaar. Op 5 november is mijn broer verongelukt en dat maakt deze periode gewoon heel zwaar.

De rest van november was eigenlijk wel positief. Zo kwam Sarah van haar speen af en kwamen er leuke samenwerkingen voorbij op de blog. Ik kan er nog steeds niet aan wennen dat ik in ruil voor een blog soms de mooiste spullen krijg.
Elke keer voel ik mij jarig, heel bijzonder. Zo mocht ik een fiets uitzoeken en ik koos voor een fiets voor Sarah. Inmiddels heeft ze hem met kerst gekregen en ze is er zo ontzettend trots op!

Het artikel ‘Een partner met een ander kleurtje, hoe is dat?‘ bracht veel commentaar op. Allemaal positief gelukkig, maar veel mensen waren verbaast dat er soms nog vervelende opmerkingen worden gemaakt.

Giorgio en ik gingen samen naar het Foodevent van ‘All you need is food’. Ook hier hele leuke merken ontdekt en mensen gezien en gesproken. Het was een heel gezellig en leerzaam uitje!

November was verder goed voor mij en ik voelde mij geestelijk best oké. Lichamelijk ging het wat bergafwaarts aangezien ik steeds vermoeider werd. Toch probeerde ik met behulp van de fysiotherapeut wat conditie op te bouwen.

Buiten dat ben ik nog steeds trots op het feit dat ik 13 kilo ben afgevallen en nog steeds stabiel ben qua gewicht. Ik schreef een blog over de grappige gevolgen van afvallen.

December

December was fijn en goed, maar ook confronterend met de feestdagen. Steeds meer komt dat besef dat er toch echt een reusachtig groot gat is geslagen in de familie. De PTSS is weg, maar door alles wat er gebeurd is ben ik soms (met name over Sarah) nog overbezorgd.

December bracht wel veel mooie dingen: zo kwam ik na een lotgenotendag in het UMCU in contact met de FCIC die zich inzet voor betere begeleiding en nazorg van ex-intensive care patiënten. Komend jaar ga ik in gesprek en wordt er gekeken welk aandeel ik kan leveren als het gaat om moeders die op een IC hebben gelegen na de bevalling.

Halverwege december moest ik weer op controle in het UMCU. Mijn bloedwaardes zijn nu stabiel, maar de vermoeidheid niet. Over drie maanden moet ik weer terug.

Het eigen willetje van Sarah ontwikkelde zich ook steeds meer wat voor beide partijen soms flink lastig kan zijn. Ik schreef er een herkenbare blog over en ik heb al van veel moeders en vaders gehoord dat ze er soms ook mee worstelen.

Ook werd bekend dat ik in 2017 verder mag gaan met recepten ontwikkelen voor een online kaaswinkel. Ik ben dol op koken en op kaas, dus ik ben gelukkig! Hopelijk kan ik hier volgend jaar wat meer over delen.

December stond ook in het teken van aftellen en de video’s die ik maakte daarvoor. De bedoeling was om tot en met 31 december elke dag een video te plaatsen, maar dit is tot mijn grote frustratie niet gelukt. Het was gewoon te intensief en te vermoeiend.
Toch voel ik mij er niet schuldig over, net zo min als dat ik mij schuldig voel als er een keer geen blog online komt. Dat is iets wat ik dit jaar zeker heb geleerd: voor jezelf zorgen en jezelf op nummer 1 zetten. Lukt het bloggen een keer niet, geen nood aan de man.

De gerechten zonder pakjes doen het ook deze maand onwijs goed. Gemiddeld wordt een recept 8000 keer bekeken. Mocht je voor het nieuwe jaar nog verzoekjes hebben: laat het in een berichtje achter of mail mij!

2016 was…

  • Confronterend
  • Hard werken aan herstel
  • Vol nieuwe mogelijkheden
  • 13 kilo lichter
  • Heel veel genieten van Sarah
  • 20.000 unieke bezoekers per maand bereikt
  • 404 blogs kwamen online

2017 wordt…

  • Accepteren
  • Hard werken aan herstel
  • Vol nog meer mogelijkheden
  • Participeren in een werkgroep voor nazorg Intensive Care patiënten (FCIC)
  • Stabiel blijven qua gewicht
  • Verder groeien met mijn blog en samenwerkingen
  • Recepten freelance ontwikkelen
  • Misschien wel een kookboek uitbrengen!
  • Nog meer genieten van Sarah, mijn lust en mijn leven

Ik wil via deze weg alle lieve lezers, volgers en bezoekers bedanken voor het lezen van mijn blog. Ook bedankt voor de leuke en gezellige reacties en interactie. De samenwerkende partijen ook bedankt voor de fijne samenwerkingen die ik had in 2016. Op naar een nieuw mooi jaar vol mogelijkheden!

Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?

Print Friendly, PDF & Email

Hoi! Welkom op Lifesabout.nl. Mijn naam is Geertje. 32 jaar, levensgenieter, mama en vrouw van... Schrijven is mijn passie en dat doe ik graag over alles wat mij een gelukkig en mooi mens maakt. Denk aan health, lifestyle, moeder zijn, fashion, uiterlijk en koken. Maar ik stel mij ook kwetsbaar op en schrijf over mijn leven als hartpatiënt. Dagelijks vind je hier vooral veel positiviteit en neem ik je mee naar wat mij zoal bezighoudt. Enjoy!

Comments (5)

  • Wat een enorm divers overzicht! Ik volg je pas sinds je artikel over trots zijn op jezelf en ben blij je gevonden te hebben, wat een heerlijke positieve artikelen schrijf je.

    Beantwoorden
  • Jeetje, wat een jaar! Ik volg je blog nu ongeveer een half jaar en heb daardoor het eerste deel van 2016 gemist, maar wat heb je een heftige dingen meegemaakt. Gelukkig waren er wel ook veel mooie momenten en het is fijn om te horen dat je blog zo’n grote uitlaatklep is. Ik vind dat je het super doet en lees je eerlijke, openhartige en soms heerlijk cynische blogs graag! Fijne jaarwisseling en alle goeds voor 2017!

    Beantwoorden
  • Proost! Op volgend jaar! Ik volg je sinds januari denk ik al, dus nu ook al een flinke tijd, wat een heftig jaar. Mooie indrukwekkende verhalen.

    Beantwoorden

Write a comment