Mama

Geen tweede kindje. Ik heb er nu eindelijk vrede mee!

Nu ik dit zo schrijf klinkt het wel heel stellig. Maar het voelt ook zo: het is oké. Het verdriet dat ik de afgelopen jaren voelde over het feit dat ik nooit meer zwanger zal zijn is flink afgesleten. Er zal altijd een beetje verdriet blijven, mijn leven lang. Maar ook dat is goed. Voor de rest kan ik zeggen dat het echt goed is zo, echt.

Draagmoeder of adoptie

Toen bekend werd dat een nieuwe zwangerschap teveel risico’s met zich mee zou brengen stak ik eerst mijn kop in het zand. Later kwamen de vragen ‘hoe kunnen we ons gezin dan uitbreiden?’
In mijn hoofd had ik nog steeds dat grotere gezin met 2 of 3 kinderen. Er moest en zou een alternatief zijn. Adoptie of draagmoederschap kwam ter sprake maar al snel viel adoptie af. Giorgio is ’te oud’ en ik ben niet 100% gezond. Daarbij is het een slopende procedure wat ook nog eens (onterecht) veel geld kost.

En draagmoederschap? Dat viel na een tijd ook af. Draagmoederschap is in Nederland vrij slecht geregeld en ook hierbij lijkt te gelden ‘als je maar genoeg geld hebt kan alles’. Best zuur, als je je bedenkt dat je met genoeg geld blijkbaar meer recht hebt op een kind dan wanneer je het geld niet hebt.
Maar het grootste struikelblok was wel het gebruiken van hormonen om zo IVF te kunnen verwezelijken. Want als je gebruik wil maken van een draagmoeder die jouw kindje draagt zul je hormonen moeten gebruiken om met IVF een embryo terug te kunnen plaatsen bij de draagmoeder. En juist die hormonen zijn niet zonder gevaar voor mij.

Deze twee enige opties vielen dus op een gegeven moment af. En dat geeft niet, integendeel juist. Het maakt alleen maar duidelijk dat het meer dan goed is zo. Geen risico’s, geen bakken met geld en geen stress en wachttijd. Ik leef liever in het hier en nu dan een slopende procedure opstarten zonder de uitkomst ervan te weten. Geen garantie tot de deur, niks.

Steeds meer de voordelen

Steeds vaker zie en merk ik vooral de voordelen van 1 kindje in plaats van dat ik continue voel en ervaar wat ik mogelijk zou missen. Misschien is dat ook wel het ‘geheim’ van het kunnen accepteren: kijken naar wat je wel hebt in plaats van niet hebt.
Ik ben al zo ontzettend gelukkig met Sarah. Na drie miskramen en twee auto-immuunziektes was het maar de vraag of er ooit een gezond kindje zou komen. En kijk nou wat er rondloopt…een kerngezonde, vrolijke meid. Meer dan we ooit konden hopen.

Ze is enig kind, maar niet zielig of eenzaam. Ze is enorm sociaal, heeft veel vriendjes en vriendinnetjes. Pip is in haar ogen haar zusje en ze zou er volgend jaar best nog een broertje bij willen hebben: Woezel. Dat wordt nog druk…

Maar even over die voordelen van het ‘hebben’ van 1 kind. Ze zijn er genoeg. Hier zijn geen ruzies tijdens de vakantie. Ook zijn we altijd heel erg mobiel omdat we niet met heel veel grof geschut het huis uit moeten. Sarah is nu 5 en al heel erg zelfstandig, wat ook veel rust geeft.
Daarbij hebben we altijd alleen maar aandacht voor haar en hoeven we die aandacht niet te verdelen. Tenslotte is het financieel voordelig met 1 kind. Of we uiteindelijk meer geld overhouden betwijfel ik, aangezien Saar natuurlijk tot op het bot wordt verwend…

Het is goed zo, meer dan goed. We zijn zo gelukkig met Sarah dat dat het enige is dat telt. Al mijn liefde kan ik aan haar geven, al mijn aandacht hoef ik niet te verdelen. Ik zou eerlijk gezegd ook niet weten hoe ik mijn aandacht zou moeten verdelen, want het liefst kijk ik de hele dag naar dat grote wonder van ons.

Case closed.

Volg je mij al op FacebookTwitterInstagram en Bloglovin?

Hoi! Welkom op Lifesabout.nl. Mijn naam is Geertje. 39 jaar, levensgenieter, mama en chronisch ziek. Schrijven is mijn passie en dat doe ik graag over alles wat mij een gelukkig en mooi mens maakt. Denk aan health, lifestyle, moeder zijn, fashion, uiterlijk en koken. Maar ik stel mij ook kwetsbaar op en schrijf over mijn leven als hartpatiënt. Dagelijks vind je hier vooral veel positiviteit en neem ik je mee naar wat mij zoal bezighoudt. Enjoy!

Comments (7)

  • ♡ mooi geschreven. Ik hoop dat ik dat ook een keer zo kan zeggen. Lijkt me een heel fijn gevoel. Ondanks dat ik weet dat ik ‘niet mag klagen’. Of je droomgezin nu uit 2, 3 of meer kinderen zou bestaan en dat lukt om een reden niet blijft het iets dat een plekje moet krijgen. Je bent een top mama en top vrouw!

    Beantwoorden
    • Het maakt ook niet uit hoe groot je gezin is, om verdriet te hebben. Zodra het anders loopt dan je had gehoopt is het oke om verdrietig te zijn! En dank je wel <3

      Beantwoorden
  • Heel mooi geschreven en helemaal waar. Zo veel voordelen aan het hebben van één kind. Het genieten is volgens mij intenser.

    Beantwoorden
    • Absoluut! Ik geniet er zo van <3

      Beantwoorden
  • Wat fijn! Ik heb me ook ooit wel eens verdiept in adoptie. Ik begrijp niet dat hier zoveel geld in om gaat. Het welzijn van kinderen zou voorop moeten staan. Er zijn zoveel kinderen die in een weeshuis opgroeien en zoveel ouders die ze een liefdevol thuis hadden kunnen bieden. Triest dat dit dan niet door kan gaan om geld.

    Beantwoorden
  • Wauw, mooi geschreven. En zo waar! Hier ook door ziekte ‘maar’ één kind. Ze is nu 4. En iedere dag besef ik hoe rijk we zijn met haar! De eerste jaren veel verdriet om gehad, maar nu is het goed. En eerlijk? Als ik vriendinnen zie struggelen met meerdere kindjes en hoor klagen over ruzies, politieagent moeten spelen etc.. Dan ben ik alleen nog maar heel blij dat het bij ons zo relaxed en rustig is in huis. Ze komt niets te kort!

    Beantwoorden

Write a comment