Op mijn werk was ik omringd door fysiotherapeute, diëtisten, ergotherapeuten en nog vele andere disciplines. De ergotherapeuten die ik zag hielpen mensen met bijvoorbeeld een verlamming zich te redden door oefeningen te doen en aangepaste spullen te regelen. Nooit had ik geweten dat een ergotherapeut ook wat kon betekenen bij (ernstige) vermoeidheid. Jij wel?

Via mijn psycholoog en huisarts kwam ik terecht bij een ergotherapeut. Zij zou mij niet van mijn vermoeidheid af helpen (was het maar waar) maar zij kon mij wel handvatten bieden bij het omgaan met vermoeidheid. Moe zijn is niet erg, het is menselijk en het zijn natuurlijke signalen. Maar als het je beperkt in je dagelijkse bezigheden én je dag in dag uit overvalt, dan is dat heel erg lastig. Ik ben dan ook blij dat iemand mij kan helpen bij het omgaan met deze slopende vermoeidheid.

Want een oplossing zal er niet komen, al kan medicijnen soms een beetje verbetering geven. Maar eigenlijk komt het er op neer dat je er mee moet dealen. Het zal een plek moeten krijgen in je leven en je zal er het één en ander op moeten aanpassen. Zo gezegd zo gedaan stapte ik met veel onwetendheid en de nodige verwachtingen richting de ergotherapeut. Niet alleen nodig bij aangepast bestek of een speciale stoel, maar ook bij het geven van figuurlijke handvatten.

Zo kreeg ik de opdracht om mijn dag per half uur bij te houden (activiteiten) en bij elke activiteit aan te geven of het energie kostte of energie opleverde. En zo ja, hoeveel. Ik moest er punten aan geven en uiteindelijk de scores van de dag bij elkaar optellen.
Dat geeft een beeld van de mate van inspanning en ontspanning. Ook gaf het mij direct zinzicht in hoe ik mijn activiteiten en momenten van rust verdeelde.
En daar lag al meteen een verbeterpunt: ik deed overdag tegen alle signalen van mijn lijf in zoveel mogelijk om vervolgens in de middag uitgeput op de bank te zitten. Het liefst wilde ik alles gedaan hebben, zodat ‘het moeten’ achter de rug was. Niet heel slim.

Nadat ik een beter beeld kreeg van mijn dag keken we naar de verdeling ervan. Na elke inspannende activiteit moest er een moment rust komen. Geen ingewikkeld boek lezen of een telefoongesprek voeren, maar echte rust. Ontspanning.
Dus opladen in bad, op de bank met wat lekkers, een uurtje slapen, etc. Om vervolgens weer iets actiefs te doen en daarna weer te ontspannen. Zo kan ik tussen de activiteiten door een beetje opladen.

Doordat ik de momenten van inspanning nu ‘uitsmeer’ over de dag, merk ik dat ik korter nodig heb om te herstellen. Daarbij ga ik niet over mijn grens en krijg ik beter inzicht in mijn dag.
Om het nog makkelijker en effectiever te maken probeer ik nu mijn dag vooruit te plannen: ik schrijf in de ochtend mijn activiteiten en rust alvast op, zodat ik aan het eind van de dag niet voor een verrassing kom te staan en besef dat ik teveel heb gedaan. Het werkt goed, maar het inplannen van je dag voelt ontzettend onnatuurlijk.

Dan is het nog heel lastig om een doel te bepalen voor mij. Wanneer je elke dag dezelfde hoeveelheid energie hebt, kun je een vaste planning met een maximaal aantal punten maken. Mijn dagen zijn steeds anders. Soms heb ik een goede dag, de dag erna begin ik goed en word ik vervolgens overvallen door vreselijke vermoeidheid. Dan sta ik op een dag weer op en weet ik al dat het de rest van de dag niet veel gaat worden. Het wisselt zo enorm dat er geen vast doel kan worden bepaald.
Toch zijn we bezig om te kijken wat mijn doel globaal gaat worden. Eventueel met wat variaties waarmee ik kan anticiperen op mijn dag. Heb ik een slechte dag, dan houd ik mij aan zoveel dagpunten. Bij een goede dag kan ik meer punten halen, etc.

Kortom: heel interessant om je dagen onder ogen te zien en heel leerzaam om je dagen anders in te vullen en je activiteiten bewust af te wisselen met ontspanning. Maar het voelt nog een beetje onnatuurlijk, al hoop ik dat het snel gaat wennen.
Ik ben in elk geval heel erg blij met deze handvatten, anders zou ik mijn dagen nog steeds zodanig invullen dat ik continue achter de feiten aanloop.

Zijn jullie weleens bij een ergotherapeut geweest?

Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?