Een van de talenten die je hebt als vrouw en moeder is je inschattingsvermogen. Deels gebaseerd op je moederinstinct.  Maar soms laat deze alsnog te wensen over en kom je voor verrassingen te staan. Herken jij ze?

1. Die luier kan nog prima even een uurtje om blijven, ik verschoon haar wel als ik terug ben. En dan kom je thuis van het boodschappen doen en dan is zowel de romper als de broek nat.
2. Het schatten van de leeftijd van een ander kindje. Je vergelijkt jouw kind met het kindje van een ander. Daardoor vergis je je soms weleens behoorlijk. Andersom gebeurd het trouwens net zo vaak.
3. We moeten over een uurtje weg maar dat redden we makkelijk. Tel er nog maar minstens een half uur bij op, want dat uurtje is altijd tekort. Ik leef nog steeds in een kindloze modus en moet altijd heel erg haasten op het laatst. Vooral nu Sarah het een geweldig leuk spelletje vindt om gierend weg te rennen als ik haar jas aan wil trekken.
4. Die broek moet ik wel passen, ik neem hem gewoon mee. En dan vergeten zijn dat er wat extra rondingen aan je lijf bungelen. Net als de tijd leef ik soms nog in de veronderstelling dat ik maat 36 heb in plaats van 38. Met de tong uit mijn mond probeer ik dan mijn extra heup in de broek te proppen, maar dat lukt in de meeste gevallen niet. Toch maar passen voor het kopen…
5. Als ik nu ga slapen dan slaap ik genoeg. Even uitrekenen…als ik nu ga slapen, dan kan ik de 8 uur wel halen. Zonder je te bedenken dat je kindje een paar keer per nacht zijn of haar speen kwijt is, met een verkoudheid geen oog dicht wil doen of begint te zingen om 04.30. Nee, reken er altijd een uur extra bij. Minimaal.
6. Ik hoef morgen pas luiers te kopen, er zitten nog genoeg in de verpakking. Ik tel er nog vijf en dat is voldoende, want vijf is het gemiddelde wat we op een dag gebruiken. Totdat je kindje even wat meer drinkt dan normaal of besluit in 3 etappes te poepen. 
7. Even een rustige kassa uitzoeken. Met een te brede kinderwagen…Het is mij al zo vaak overkomen en nog lukt het mij om in de rij bij de kassa te staan en er vervolgens achter komen dat ik er niet door pas met de kinderwagen. En de kassa met de extra brede doorgang? Die is of gesloten of er staat een geweldige rij mensen.
8. Als ik haar nu even wat te eten geef of aan het spelen zet dan kan ik koken. Maar vaak komt het voor dat ik met 1 kind op de arm in een pan sta te roeren, of haar kaas blijf voeren als ik echt mijn handen nodig heb. Net voor etenstijd is het een zogenaamd jammer uurtje. Dan is ze moe en krijgt ze honger, of ze verveelt zich. Ik zet haar nog weleens aan het tekenen als ze dit tenminste wilt.
9. De aanbevolen leeftijd op speelgoed staat er niet voor niets op. Ik snap dat kleine onderdelen not done zijn, maar klei kan toch geen kwaad? Hartstikke leuk, ik wil met mijn kind kleien! Hoewel de leeftijd vanaf 3 jaar is leg ik het goedje voor de neus van Sarah. Vervolgens verdwijnt de klei richting haar mond en wil ze er een hap uit nemen. Wanneer ik het haar wil uitleggen en toch maar weghaal begint ze te brullen. De schuld van mama, ik weet het.
10. Wanneer je op pad gaat kan je kindje mooi in de auto slapen. De rit duurt ruim een uur, dus dat komt goed uit. Maar even vergeet je dat je kindje pas op het laatst in slaap valt en maar 10 minuten heeft geslapen. Je kunt vervolgens de rit nog een keer doen, een uur wachten op de parkeerplaats of een stront chagrijnig kind uit de auto takelen.

Wat is jouw grootste inschattingsfout? En zijn deze punten (deels) herkenbaar voor jou?

Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?