Er was eens een meisje van ruim 7 jaar. Een kop groter dan haar leeftijdsgenoten en inmiddels in het bezig van een grotere schoenmaat dan ik. Dat meisje, is mijn dochter Sarah.
Category / Interieur
Deze zomer wonen wij alweer tien jaar in dit huis. Een huis wat veel verbouwing kon gebruiken, zoals nieuwe kozijnen en een keuken.
Binnenkort gaan wij een nieuwe vloer uitkiezen voor de woonkamer. Het laminaat wat er nu ligt is ruim 12 jaar oud en komt op sommige plekken omhoog.
Ik heb zelf geen warme herinneringen aan het behangen van een muur. Voordat de worsteling uberhaupt kan beginnen sta je vaak nog te zwoegen met een plantenspuit en krabber om de oude restjes los te peuteren.
Dat kinderen je huis omtoveren tot een rommelhok is wel bekend, maar hier blijkt onze hond Pip ook een ster te zijn in het veranderen van ons interieur.
Inmiddels zijn we in de herfst beland en dat betekent dat de lampen in huis weer meer aan zullen zijn.
Achter elke lade vind je wel teveel troep. Post wat bewaard moet blijven, rolletjes tape, 30 lippenbalsems en nog veel meer troep.
Overal lagen hoopjes wasgoed. Sommige hoopjes kwamen uit de was om gevouwen te worden, andere hoopjes moesten nog richting de wasmachine.
Ik ben dol op witte, strakke muren. Ze maken de ruimte groter en lichter en ze passen bijna bij elk huis. Maar een kale muur is weer zo kaal. Lastig, want kunst vind ik niet mooi in huis.
