Ik maakte mijn studie enthousiast af om mijn steentje voor de komende 40 jaar te kunnen bijdragen.
Category / Halfvol
Life is about Laughing
De afgelopen jaren heb ik regelmatig gehoord ‘hoeveel kan een mens hebben’ wanneer ik vertelde wat er allemaal was gebeurd. Nou…blijkbaar veel, heel veel. Meer dan je denkt.
Ik schrijf open en eerlijk over veel taboes rondom zwangerschap, depressies en andere aandoeningen. Ik blog zonder blikken of blozen over onzekerheden in het moederschap en over vallen en opstaan.
Mijn Tweet kreeg 35 likes. Mensen vonden mij dapper, sterk en inspirerent. Ik Tweette dat ik mij, ondanks alle tegenslagen, zo rijk en gelukkig voelde.
Vroeger dacht ik weleens moe te zijn. Ik kan er nu om lachen, want dat ‘moe’ zijn stelde niets voor, als ik het vergelijk met nu. Natuurlijk was ik in de avond moe, wanneer ik naar bed ging.
Ik zeg weleens gekscherend ‘ik ben van alle markten thuis’. Ik ken de zwepen van het leven helaas maar al te goed. Geen fijne zachte aanrakingen, maar ruwe slagen met rode striemen.
Mensen die mij op Instagram volgen krijgen af en toe wel een kleine update over hoe het hier gaat.
Hoe je het ook wendt of keert, het leven komt zoals het is. Ook je toekomstplannen vallen daarbij soms (gedeeltelijk) in duigen.
Bijzonder hoe het menselijk brein werkt. Gedrag lijkt zo vanzelfsprekend te zijn, maar er gaat ontzettend veel aan vooraf.
Soms is de shock zo groot en abrupt dat het verlies van iets voelt als een onafgesloten hoofdstuk. Ergens bewust geen afscheid van nemen is meer dan verlies, want het achtervolgd je je leven lang.
