Ik sloeg een tijdschrift open en mijn oog viel op een eetdagboek. Volgens een voedingsdeskundige zou dit een ultieme gezonde lifestyle zijn waar menigeen enthousiast en geïnspireerd van raakt. Maar hoe gezond en verstandig is zo’n eetpatroon bomvol superfoods, quinoa en onschuldige zaadjes? Wat is er mis met een appel?

In een ver verleden nam ik ooit wat gojibessen bij mijn kwark met banaan. De smaak was walgelijk en de besjes bleven tussen mijn kiezen plakken. Enfin, de dagen erna was ik aan de diarree maar ik gaf niet op, dat zal wel een andere oorzaak hebben. Ik at braaf mijn rode rakkers bij de kwark maar mijn darmkrampen en diarree bleven aanhouden. Ik ben er toen meteen mee gestopt en na wat Googlen las ik meerdere mensen met deze bijwerking. Deze superfoods doen blijkbaar meer met je dan alleen maar gezonder maken. Na een week met buikkrampen was ik direct genezen van het hele fenomeen.

Chiazaadjes schijnen ook enorm gezond te zijn. Ik heb ze nooit geprobeerd en mag ze nu ook niet hebben omdat deze zaadjes een bloedverdunnende werking hebben. Iets met interactie en bloedverdunners. Kort gezegd kunnen deze onschuldige lieve zaadjes bloedingen veroorzaken bij mensen die óf bloedverdunners gebruiken, of een probleem met de bloedstolling hebben. Die lieve zaadjes zijn dus niet zo onschuldig als het lijkt. Maar ondertussen worden ze overal en nergens verkocht en stoppen mensen deze zaadjes in hun mond zonder te weten wat het side-effect kan zijn. De hype is wel een beetje voorbij en menig superfoods ligt fors afgeprijsd in de schappen. Toch zijn er nog genoeg mensen die dagelijks een hoop van die zooi naar binnen werken. En dat moet je natuurlijk zelf weten, jouw lichaam en jouw keuzes. Maar ik snap het gewoon nog steeds niet.

Buiten dat sommige superfoods en aandoeningen/medicijnen niet samengaan, vind ik de lange termijnwerking te onzeker. We eten nu al honderden jaren fruit en groenten waarvan we weten dat het gezond is, maar wat doen moerbijen op een lange termijn? En quinoa en mulberries? Leveren zij een bijdrage aan het gezond ouder worden of juist het omgekeerde? Die onzekerheid is voor mij een goede reden om deze voedingsmiddelen links te laten liggen. Ik wil weten wat ik nu in mijn mond stop en wat ik over twintig jaar kan verwachten. Zonder kans te hebben op schade.

Gezond leven moet ook betaalbaar zijn, is mijn visie. Groenten en fruit kun je voor een fijne prijs kopen en zo wordt een gezonde leefstijl mogelijk voor iedereen. Superfoods en pasta gemaakt van hennepzaad zijn schreeuwend duur, al zijn ze nu regelmatig afgeprijsd omdat de hype een beetje voorbij is. Wanneer ik dat voedingsdagboek in de Grazia lees en op ga schrijven welke boodschappen je nodig hebt voor een shake van carobepoeder, een ontbijt met amarantpap en havervlokkenpap met moerbijen, dan zou je er een flinke krantenwijk bij moeten nemen.

Daarnaast: geniet van je leven en richt je op de dingen die er echt toe doen. Maak herinneringen, geniet van de natuur, ga lekker sporten en vreet je af en toe tonnetje rond bij de Pizzahut. Ik durf te wedden dat je op je sterfbed meer hebt aan die leuke herinneringen, dan aan de nasmaak van moerbijen en bijenpollen. Die misschien wel een hele andere werking hebben gehad op je lijf dan je had gehoopt. Eén van je ribben is in elk geval uit je lijf verdwenen.

Wat vind jij van deze hele hype?

Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?