Leren en ontwikkelen doe je niet alleen op school. Eigenlijk ben je als mens nooit uitgeleerd of klaar met jezelf te ontwikkelen. Zelfontplooiing blijft belangrijk als je het mij vraagt, omdat er altijd wel iets is waar je beter in kunt worden of waar je hulp bij kunt krijgen.
Ik kreeg van GORTcoaching een aantal gesprekken aangeboden om mij te ondersteunen en te helpen met persoonlijke doelen. Vandaag lees je hoe het eerste gesprek en was en mijn indruk tot nu toe!
Dit artikel is een samenwerking met GORTcoaching
Ik houd van persoonlijke groei en ontwikkeling. Stilstaan is zonde want er valt altijd wel een eigenschap te verbeteren of een doel te verwezenlijken. Toen ik gevraagd werd door GORTcoaching om deel te nemen aan een traject voor coaching had ik ook niet lang nodig om na te denken. Graag! Leuk!
Mijn eerste wandelgesprek
Er zouden drie gesprekken volgen en in die gesprekken zou ik begeleiding krijgen van een persoonlijke coach. Voordat ik een coach toegewezen kreeg, werd mij eerst met een telefoongesprek uitgelegd wat ik kon verwachten van de gesprekken en hoe het één en ander in zijn werk gaat. Je krijgt niet zomaar een coach toegewezen, maar je kiest een coach die bij je past. En klikt het toch niet, dan kun je dat gerust aangeven en wordt er naar een andere coach gezocht. Dat vind ik zelf een belangrijk punt, want je moet je wel op je gemak voelen. Tenslotte geef je jezelf behoorlijk bloot tijdens de gesprekken.
Mijn coach is een zogenaamde wandelcoach en we plande ons eerste gesprek (een oriëntatiegesprek) op een zaterdag in april. Midden in de bossen vlakbij Ede waar je heerlijk rustig kunt wandelen.
Ik maakte kennis met een enthousiaste en lieve vrouw die meteen begreep dat de wandeling voor mij niet te lang moest duren. Op ons gemakje liepen we de paden op in het bos waar verder alleen de vogels floten op de achtergrond. Voor mij een hele nieuwe ervaring, een gesprek met een wandelcoach! Niet tegenover elkaar zitten en in gesprek, maar al wandelend vragen stellen en beantwoorden. Mijn coach wilde graag weten wat ik de afgelopen jaren had meegemaakt, wat dat met mij deed en welke leerdoelen ik had liggen waar ze mij mee kon helpen. Het klikte meteen erg goed en ik was dan ook heel blij met mijn coach die mij zou gaan helpen groeien.
Waar heb ik hulp bij nodig?
Daar kwamen twee dingen uit. Ten eerste heb ik moeite met het aangeven van mijn grenzen. En dan vooral het durven aangeven.
Het aangeven ervan is voor mij enorm van belang, omdat mijn lijf niet meer is zoals het was en ik vaak pas op de plaats moet maken. Het bepalen en aanvoelen van mijn grenzen is niet moeilijk, wel het aangeven zelf. Ik vind dat moeilijk omdat ik heel graag een ander wil pleasen en al snel over mijn grens heen ga.
Ook vul ik gedachtes voor een ander in en ben ik bang dat iemand negatief over mij gaat denken wanneer ik mijn grenzen aangeef en voor mijzelf kies. Ik voel mij te verantwoordelijk naar de ander toe waardoor ik al snel ik mijn valkuil beland: het willen pleasen van een ander en daarbij mijn verstand verliezen. Want ook al zou ik mij lichamelijk niet goed voelen, ik zeg al snel ‘ja’ en wandel gerust over mijn grens heen.
Ten tweede wil ik graag iets doen met mijn zelfvertrouwen. Ik ben niet zozeer onzeker over wat ik kan, maar wel hoe ik overkom. Meer het uiterlijke gedeelte zeg maar. Weer komt dat stemmetje in mij naar boven die fluistert ‘wat zal een ander van mij denken en vinden?’ Hoe ouder ik word, hoe minder ik hier last van heb. Maar toch…dat stemmetje blijft aanwezig en ik wil graag weten hoe ik meer zelfvertrouwen kan krijgen.
Mijn andere leerdoel hangt samen met dit leerdoel en ze hebben veel met elkaar te maken. Want wanneer ik meer zelfvertrouwen heb en mij minder druk zal maken over wat een ander van mij denkt, dan zal het voor mij makkelijker zijn om mijn grenzen aan te durven geven. Klinkt logisch, maar is hartstikke lastig.
En daarom ben ik zo blij dat mijn coach mij helpt om aan deze punten te werken! Verstand en gevoel zijn hele lastige kwesties en staan soms lijnrecht tegenover elkaar. Waar moet ik naar luisteren? Waar bereik ik iets mee en waar bereik ik het tegenovergestelde mee?
Voor mij hele belangrijke vragen waar ik graag mee aan de slag wil, aangezien het willen pleasen en het negeren van grenzen mij twee jaar geleden een burn-out gaven.
Voor het eerste echte gesprek heb ik wat ‘huiswerk’ meegekregen waarmee ik aan de slag ging. De eerste opdracht heeft te maken met waarden. Door mijn waarden te onderzoeken weet ik beter hoe ik naar mijzelf kan luisteren: naar mijn verstand of naar mijn gevoel. En dat kan weer helpen in het durven stellen van grenzen! Welke waarden vind ik belangrijk en hangen samen met mijn valkuil?
Mijn waarden
De waarden die voor mij het belangrijkst zijn, zijn liefde, vriendschap, eerlijkheid, vertrouwen, openheid en geluk. Vroeger had ik totaal andere waarden gehad en keek ik vooral naar uitdagingen, kansen, gezondheid en doelen bereiken. gek, maar ‘gezondheid’ vind ik niet belangrijk meer.
Voor een gezond persoon is dit misschien wel van belang, maar ik heb geleerd dat een gelukkig leven niet af hoeft te hangen van een gezond lijf. Ik ben niet 100% gezond meer en vind toch meer geluk dan vroeger. Ook uitdagingen en kansen vind ik minder belangrijk. Geef mij maar geluk, vriendschap, liefde, vertrouwen en eerlijkheid.
Daar kan ik tenslotte veel meer mee en geven mij een voldaan en gelukkig gevoel. Maar hoe gek is het eigenlijk dat ik openheid en eerlijkheid zo belangrijk vind, maar het zelf niet altijd durf wanneer het aankomt op grenzen stellen bij mensen die wat verder weg van mij staan?
Waar gaan we aan werken?
Tijdens het eerste gesprek bleek al snel dat ik vaak onterecht dingen voel en denk bij een situatie. Ik vul gedachten van een ander in, puur omdat ik bang ben dat degene iets over mij denkt. Daardoor voel ik minder vertrouwen en vind ik het lastig om mijn grens eerlijk aan te geven. Ik please dan liever dan dat ik de uitdaging aan ga. Dus wat gaan we doen? Ik ga kijken welke processen hier aan vooraf gaan en ik ga mijn gedachten en gevoelens analyseren.
Lijkt mij heel erg interessant en hopelijk kom ik tot de ontdekking dat mijn gedachtegang helemaal niet zoveel positiefs brengt. Uiteindelijk heb ik alleen maar mijzelf ermee en weet een ander niet goed wat hij of zij van mij moet verwachten, omdat ik mijn grenzen niet durf aan te geven.
Uitdagend en hartstikke leuk om op deze manier weer een stukje te groeien! Mijn vraag aan jou: heb jij weleens gebruik gemaakt van een coach? Of ben je er benieuwd naar geworden? Waar zou jij bijvoorbeeld aan willen werken?
Mocht jij benieuwd zijn geworden wat een coach voor jou kan betekenen: je kan een gratis oriëntatiegesprek inplannen bij GORTcoaching en als je dan na het gesprek start met coaching en vertelt in een mailtje naar fan@gortcoaching.nl dat je via mij bent gekomen, dan hebben ze een cadeautje voor je. Veel plezier alvast!
Comments (2)
Ik heb al met verschillende coaches gehad. Ook nu nog. Ik vind het vooral moeilijk om mijn plaats te vinden en voel me minder dan anderen rond me omdat ik geen gezin heb. Dat laatste aanvaarden vind ik heel moeilijk.
Ik heb al een depressie gehad en hoop heel hard niet meer zo diep te zitten, maar het blijft een gevecht.
[…] schreef een tijdje geleden over mijn eerste ervaringen met een persoonlijke coach. Zij helpt mij bij het vergroten van mijn zelfvertrouwen waardoor ik […]