EMDR is een vorm van therapie gericht op traumaverwerking en stond voor mij op de planning vanaf begin dit jaar. Nu ik eindelijk iets meer ‘elasticiteit’ heb door de antidepressiva was het dan eindelijk zover: mijn therapie kon beginnen. Afgelopen maandag begon ik aan mijn eerste, anderhalf uur durende sessie. Dit is een heel open blog over de therapie en een gedeelte van mijn trauma, in de hoop een ander herkenning te kunnen geven en mijn ervaring te kunnen delen met anderen die ook EMDR (gaan) volgen. Ik hoop dan ook op respectvolle reacties.
Ik koos voor EMDR omdat het resultaat heel goed is en ik veel goede en positieve verhalen erover heb gehoord. Mijn zogenaamde trauma is onder andere ontstaan door het ernstig ziek zijn en de opname op de Intensive Care. Maar ook speelt de periode erna mee en het dodelijk ongeluk van mijn broer. En zijn veel sessies die zullen volgen, maar het begin is gemaakt.
Voordat we begonnen afgelopen maandag moest ik mijn naarste beelden/herinneringen opschrijven.
Ik schreef er drie op, namelijk het beeld dat ik heb van mijzelf in het bed, met een groot zuurstofmasker, het besef van alles wat er gebeurd was toen ik eenmaal van de Intensive Care af was en beelden die ik zelf heb gecreëerd van het ongeluk van mijn broer. Ik was er zelf niet bij, maar je kunt een trauma ook oplopen zonder dat je ergens daadwerkelijk bij bent geweest. Afgelopen maandag was het tijd om ‘plaatje’ 1 te behandelen: Geer in een bed op de Intensive Care.
Ik begon met het hele verhaal te vertellen, van bevalling tot en met de opname op de Intensive Care. De psycholoog schreef korte zinnen op en vroeg wat door om erachter te komen of er nog meer momenten waren die traumatisch geweest moeten zijn. Ook mijn zogenaamde delier kwam naar boven. Nadat ik weer bij kwam op de IC heb ik dingen gehoord en gezien die er niet zijn. Een café met Oud Hollandse muziek bezorgd mij bijvoorbeeld nog steeds buikpijn. Ik hoorde namelijk overal die muziek vandaan komen.
Alles stond duidelijk op een rij en ik mocht daadwerkelijk beginnen. EMDR wordt gedaan met twee methodes waaruit je kunt kiezen: je hoort tijdens het concentreren op de nare beelden afwisselend piepjes links en rechts door je koptelefoon, of je volgt met je ogen een stok met een balletje aan het eind. Ik heb dat laatste heel even uitgeprobeerd, maar ik werd er snel moe van. Ik moest mij ook teveel concentreren op het volgen, in plaats van het concentreren op de beelden. Ik koos voor de koptelefoon.
De psycholoog ging naast mij op een stoel zitten en vertelden nog even kort het plan. Ik mocht mijn ogen sluiten en als aanschouwend publiek keek ik naar mijzelf, op dat bed. Wat zie ik? Wat ruik ik en wat hoor ik? Ik beschreef het beeld en moest mij concentreren op het naarste beeld. Welk cijfer geef ik het en wat kwam er als eerste in mij op als ik naar dat beeld keek? Ik noemde het op en moest mij daarop concentreren. Dat beeld wat ik had vond ik erg heftig, het was een 8 (0= neutraal 10= meest erge).
De piepjes wisselden af van links naar rechts, ongeveer een paar minuten. Ik moest niets forceren, mij niet proberen af te laten leiden en mijn eigen film afspelen. Elke keer als de piepjes weer stopten vroeg ze mij weer waar ik aan dacht. Ik noemde het weer en moest mij vervolgens daarop concentreren.
Dat is uiteindelijk bijna een half uur doorgegaan, net zo lang tot ik alle angstige momenten, gedachtes en herinneringen had benoemd en had gezien. Tussendoor werd een paar keer de stand van zaken opgenomen en werd er gecheckt welk cijfer ik nu gaf en of ik mij nog veilig voelde. Het gebeurt heel af en toe dat mensen zich weer helemaal onveilig voelen en denken weer op de plek te zijn waar het allemaal plaatsvond. Dat had ik gelukkig niet, ik voelde mij veilig en wist waar ik was.
Ik mocht mijn ogen openen toen ik een ‘2’ als cijfer gaf. Wanneer ik aan het beeld dacht kon ik er redelijk neutraal naar kijken. Gek dat het werkt, maar het was echt zo. De piepjes die je hoort terwijl je jezelf blootstelt aan je trauma, stimuleren een plek in je hersenen waar je verwerkingen plaatsvinden. Er vindt eindelijk een soort opruimproces plaats, iets wat al die jaren werd geblokkeerd.
Het felle daglicht brandde in mijn ogen toen ik ze weer opendeed. Mijn gezicht was bezweet, mijn vingers voelden dood aan doordat ik zo in mijn handen heb geknepen. Ik was moe, dood- en doodmoe. Maar de drempel ben ik over en het begin is gemaakt! Die middag viel ik thuis als een blok in slaap en ik werd twee uur later weer wakker.
De dagen erna zijn wederom pittig, ik ben nog erg moe en prikkelbaar, maar dat gaat vanzelf weer weg. I did it! Op naar de volgende EMDR.
Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?
Comments (22)
Ik had nog nooit van deze behandeling gehoord, behalve in jouw eerdere blogs. Het klinkt echt heel apart, ik hoop dat het je kan helpen! Sterkte!
Hoi Geertje, fijn dat je je ervaringen zo open met ons wil delen. Ik ben zelf psycholoog en vind het heel interessant om te lezen. Ik heb zelf ook ooit EMDR proberen te ondergaan als ‘proefkonijn’ op mijn stage, maar bij mij lukte het niet. Ik vond het moeilijk de controle los te laten en er kwamen weinig beelden in me op. Ik moest het wel doen met het volgen van een vinger of tikjes op mijn benen, ik denk dat zo’n koptelefoon wel makkelijker is omdat je dan meer in je eigen wereld zit. Alleszins heel fijn dat het bij jou toch al goed gewerkt heeft!
Het klinkt echt heel erg pittig, maar wat goed dat het er is! Ik hoop dat het je gaat helpen, heel veel sterkte.
Oh wat goed van je! Wat moet dit moeilijk voor je zijn zeg. Ik hoop dat deze therapie je zal helpen om alles te verwerken. Sterkte!
Goh dat lijkt met echt wel héél erg zwaar!
En WAUW dat je het deed!
Het lijkt me logisch dat je doodmoe bent naar zo’n behandeling!
Ik hoop dat je het gewenste resultaat ermee kan bereiken! Ik duim alvast!
Knap dat je dit deelt. Ik heb er in het verleden, na een bankoverval, heel veel aan gehad. Het is naar mijn mening een vrij heftige, maar effectieve therapie. Ik hoop dat jij er ook veel aan zal hebben.
Ik kende het ook niet. Had het begrip EMDR al wel eens gelezen in je blog, maar vind het wel interessant om er nu wat meer over te weten te komen.
Wat fijn dat het voor jou werkt! Ik heb het ooit ook gehad maar ik dissocieerde en herbeleefde alles weer. Heeft bijna 5 uur geduurd voor ik weer ’terug’ was. Nog steeds roepen tikjes bij mij herbelevingen op! Achteraf bleek me niet goed uitgelegd te zijn wat de bedoeling was. Hopelijk kan dit ooit nog een keer geprobeerd worden en helpt het dan wel. Ik weet wel dat dit mijn herstel ontzettend ver heeft teruggezet…
Mijn vriend heeft ook EMDR gehad voor een trauma. Het heeft hem heel erg geholpen. Hoop dat het jou ook gaat helpen. Laat je je wel naar huis rijden als de mogelijkheid er is. Be safe.
Ikzelf ben enorm fan van EMDR, het heeft mijn leven in ieder geval een stuk aangenamer gemaakt! Knap dat je dit deelt, het is moeilijk te beschrijven wat er gebeurd tijdens een sessie en het klinkt ook wel een beetje absurd als je leest hoe EMDR werkt… super dat je de stap genomen hebt!! Succes xx
Echt heel mooi beschreven. Knap van je dat je dit deeld. Het woord zogenaamde mag van mij best weg. Je hebt tenslotte een trauma en delier niks om voor je te schamen. Nogmaals echt super mooi beschreven alsof je het zelf een beetje beleeft. (Piep klein beetje) respect!!!!
Ik heb ook EMDR gehad na in het ziekenhuis te hebben gelegen vanwege HELLP en de traumatische vroeggeboorte van mijn dochter. Eigenlijk kan ik me niet eens meer herinneren wat ik gedaan heb tijdens de EMDR sessies, maar wel dat het na 3 of 4 keer “over” was. Natuurlijk blijft het altijd een emotionele lading houden en als iemand heel meelevend gaat zitten doen en vragen gaat stellen over die tijd, dan kan het zomaar zijn dat ik weer tranen in mijn ogen krijg. Maar ik werd er veel rustiger onder. Ik hoop dat het voor jou net zo zal werken. Goed van je! Succes!
Wat interessant om te lezen. Wat lijkt me deze therapie zwaar en heftig, maar wat knap dat je dit met ons durft te delen. Vooral zo open. Ik hoop dat je er veel (aan gaat) hebben.
Bizar he dat het helpt. Ik vond het idioot heftig en slopend maar heb er zo onwijs veel aan gehad. De nare dingen, de flashbacks enzovoorts zijn weg. Ik kijk neutraal naar het nare beeld. Zo bizar maar zo fijn. Je hebt wel echt een veilige omgeving nodig, ook naderhand want je bent idd kapot daarna. Ik moest elke keer weer dagen bijkomen maar ik ben blij dat ik het gedaan heb. Er zijn nog want dingen waar ik emdr voor wil maar dat komt wel.
Heel veel succes!!! En een knuffel!!
Meid RESPECT! Wat ontzettend goed van en YAY de eerste sessie is dan eindelijk geweest. Zelf heb ik een andere vorm v therapie voor m’n ptss gehad. Maar ptss behandelen is heftig. Heel heftig. Bedankt voor je openheid en succes. Je kunt het!!
Ik had al wel eens van EMDR gehoord, maar het klinkt wel heel heftig.
Heel veel succes en sterkte.
Jeetje meis wat heftig! Ik hoop dat het je gaat helpen!
Wat bijzonder om te lezen. Ik vroeg me altijd al af hoe dat EMDR werkte, en nu heb ik een beeld! Bedankt.
Wat dapper dat je dit deelt, meis! Heel herkenbaar, ik heb het zelf ook gehad. Ik hoop dat het voor jou hetzelfde effect gaat hebben, het heeft mijn leven flink verlicht!
Sterkte,
Grace
Ik ben zo trots op je! De eerste stap is gezet, you did it girl! Hopelijk elke dag een stapje verder vooruit, ik duim voor je! dikke kus
Fijn om te lezen dat het werkt!
Zelf heb ik vijf jaar geleden EMDR behandelingen gehad… het is voor mij heel effectief geweest, ik kan ‘nuchter’ naar gebeurtenissen kijken zonder me daar echt heel vervelend bij te voelen of te veel emoties. Ik hoop dat het jou net zoveel brengt als het mij heeft gedaan, al is het wel een lange weg met behoorlijk wat sessies.
Veel succes!
[…] en eerlijk schreef ik in de maand juni een blog over mijn eerste EMDR therapie. Hopelijk voor anderen die ook EMDR gaan krijgen een stuk […]