Lifestyle

Voor altijd nooit meer.

Over minder dan een maand is het zover, dan ben je jarig. Maar eigenlijk ben je niet meer jarig aangezien je er niet meer bent. Er valt niets te vieren. Sterker nog, op die dag zullen we juist nog een beetje meer verliezen. Ik wou dat ik aan je kon vragen wat ik in vredesnaam moet doen op 19 september.

Op 19 september 1979 werd je geboren, waardoor je dit jaar 37 zou worden. De teller bleef vorig jaar op 36 steken en ouder zullen we je niet zien worden. Eind november vorig jaar, een paar weken na je ongeluk, kwam die eerste wrede dag voorbij. Nog wreder dan ze van zichzelf al zijn. Je oudste zoon was jarig en werd 5. De slingers werden aan je lijstje geplakt en opa moest helpen met het in elkaar zetten van de lego, want jij zat niet meer in de kamer.

Daarna kwam Sinterklaas en kerst, van al die feestdagen heb ik weinig herinneringen, behalve dat ik in shock en ontkenning leefde. We aten wel het kerstdiner, maar er zat geen smaak aan. De cadeautjes voor Sinterklaas werden beperkt tot alleen de kinderen. Er was geen ruimte noch behoefte aan grappige gedichten en surprises. Cadeaus doen er ineens niet meer toe, want jij zit er niet bij. Ook volgend jaar niet en over tien jaar ook niet. Nooit meer. Voor altijd nooit meer.

En toen kwam het nieuwe jaar waarbij we elkaar wel gelukkig nieuwjaar hebben gewenst, maar meer in de zin van ‘hopen op eindelijk een jaar zonder tegenslag’. Het zou een jaar worden waarbij acceptatie en besef een grote rol zouden spelen. Rouw zit vol verrassingen en dus moeten we meegaan met het tempo van de rouw. Rouw heeft geen start en geen eind, het zal alleen anders gaan smaken gedurende de tijd. 2016 is voor ons het jaar om die smaken te ervaren en te accepteren. hoe moeilijk ook.

aarde1

In mei was je jongste zoon jarig, hij werd drie. Met rode wangen blies hij de kaarsjes uit op de taart en pakte hij de cadeautjes uit. Jij was er weer niet en nog steeds niet. Je lijstje was wederom versierd met een strik en je keek toe vanuit de boekenkast. Je foto daar, je lichaam boven op een mooi plekje op de kamer waar je grootste hobby en passie te vinden is. Beneden zul je ons hebben horen zingen. Wij zongen voor jouw zoontje, die jou later helaas alleen nog van foto’s zal kennen. Het zijn verjaardagen en we vieren feest, maar er is altijd een beetje rouw. Een witte dag met een grijs randje, ook al hangen er nog zoveel ballonnen. En dat zal voor heel lang zo zijn. Er zullen zoveel kersten, nieuwjaarsdagen, verjaardagen en geboortedagen voorbij komen. Elk jaar weer.

En nu is het bijna september, de maand waarin je 37 zou worden. Maar dat word je niet meer, jarig zul je niet meer zijn. Die dag is moedwillig omgetoverd tot je geboortedag. In plaats van dat ik je app of bel om te feliciteren, herdenk ik je. Op allerlei manieren, op mijn eigen manier. Dat kaarsje op de taart heeft plaatsgemaakt voor een kaarsje bij je foto. Ik zie een trotse lach, twinkeling in je ogen. Mijn broer en haar oom. Een betere rol behalve een man, vader en een zoon kon je niet vervullen. En nog steeds niet, want ook al ben je niet meer jarig, je bent en blijft wie je altijd was. Ik herdenk je, vier je leven en vier mijn leven. Ik zal doen, zien, horen en voelen wat jij niet meer kunt. Ik zal dansen op de muziek, lachen en zingen ook al is mijn stem niet noemenswaardig. Alles wat ik kan zal ik doen en vooral op die 19e september. Jij kan het niet meer. Nooit meer ouder worden, nooit meer vieren en nooit meer zingen. Voor altijd nooit meer.

Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?

 

Print Friendly, PDF & Email

Hoi! Welkom op Lifesabout.nl. Mijn naam is Geertje. 32 jaar, levensgenieter, mama en vrouw van... Schrijven is mijn passie en dat doe ik graag over alles wat mij een gelukkig en mooi mens maakt. Denk aan health, lifestyle, moeder zijn, fashion, uiterlijk en koken. Maar ik stel mij ook kwetsbaar op en schrijf over mijn leven als hartpatiënt. Dagelijks vind je hier vooral veel positiviteit en neem ik je mee naar wat mij zoal bezighoudt. Enjoy!

Comments (26)

  • Mooi geschreven. Sterkte.

    Beantwoorden
  • Dikke Knuffel voor jou meis

    Beantwoorden
  • Geen woorden .

    Mooi geschreven, sterkte

    Beantwoorden
  • Jeetje, wat is het heftig Geertje maar wat kun je je gevoelens mooi en goed uitdrukken! Veel sterkte! xxx

    Beantwoorden
  • Mooi geschreven. Veel sterkte!

    Beantwoorden
  • Slik…. Wat schrijf je toch prachtig lieve Geertje. Sterkte en dikke knuffels xxx

    Beantwoorden
  • Poeh wat heb je dit weer mooi verwoord. Kippenvel. Veel sterkte de komende periode, maar zeker ook voor altijd.

    Beantwoorden
  • Heel mooi. En heel herkenbaar. Geniet vooral van de mooie herinneringen.

    Beantwoorden
  • heel veel kracht toegewenst!

    Beantwoorden
  • Erg aangrijpend en mooi!

    Beantwoorden
  • Ben er stil van… Mooi geschreven
    Heel veel sterkte.

    Beantwoorden
  • Verlies dragen kan zeer pijnlijk zijn.. Sterkte!

    Beantwoorden
  • Mooi geschreven. Ik wens je veel sterkte een kracht toe.

    Beantwoorden
  • Wat erg. Ontzettend erg. Er zijn gewoon geen woorden voor. Sterkte is alles wat ik kan zeggen…

    Beantwoorden
  • Wat heb je dit bijzonder, intens en mooi verwoord. Heel veel sterkte!

    Beantwoorden
  • Heel veel sterkte…..

    Beantwoorden
  • Zit met tranen in mijn ogen te lezen. Niet te bevatten hoe moeilijk dit voor jullie moet zijn! Heel veel sterkte! ?

    Beantwoorden
  • Pfffff, ik heb geen woorden voor je!
    Je hebt het zelf zo mooi beschreven.
    Ik kon ook geen reactie zetten, want hier iets aan toevoegen of zo dat kan eigenlijk niet.
    Maar ik wilde toch even laten weten dat het heel mooi geschreven is en dat ik hoop dat 19 september, ondanks alles een dag mag worden hoop en leven!

    Beantwoorden
  • Ik lees dit en de tranen lopen over m’n wangen, kippenvel over mijn hele lichaam. Wat heb je dit mooi maar ook heftig omschreven. Ik wens je heel veel sterkte, keer op keer, elke dag weer <3

    Beantwoorden
  • Wat ontzettend. En wat ontzettend mooi geschreven Geertje.
    Terwijl ik het lees rollen de tranen. En ik ken je lieve broer niet eens…
    Het missen zit niet in de momenten die zijn geweest, het zit in alle momenten die nog komen.

    Beantwoorden
  • Kippenvel.. heel veel sterkte?

    Beantwoorden
  • Wat indrukwekkend en mooi opgeschreven. Ben er een beetje stil van.

    Beantwoorden
  • Brrr… kippenvel! Wat verschrikkelijk! Sterkte alvast, voor die dag, en voor altijd.

    Beantwoorden
  • Wat heb je dit mooi geschreven. Ik heb tranen in mijn ogen.. Veel sterkte! En wat heb je een mooie blog!!

    Beantwoorden
  • Wat ontzettend heftig! Ik volg je door mijn interesse voor je recepten. Daardoor ben ik ook je blogs gaan lezen. Waar onder deze dus vanavond, en ik schrik van de foto… Als je broer leraar was dan heb ik toen hij net klaar was met de opleiding 4 jaar lang les van hem gehad, 12 jaar geleden alweer. Ik kan me het nare bericht nog als de dag van gisteren herinneren. Sterkte ♡! Toch ook heel bijzonder dat ik over hem lees bij iemand die ik helemaal niet ken maar volg voor recepten…

    Beantwoorden
    • Oh jeetje wat toevallig! Hij was inderdaad leraar op het Terra in Meppel! Bedankt voor je berichtje!

      Beantwoorden

Write a comment