Ik ben klein waardoor ik met een kilo of 10 extra op de weegschaal al snel een ‘propje’ word. Ik moet dus goed letten op wat ik eet en daarbij voldoende bewegen. Ook sta ik (door mijn lichte hartfalen) dagelijks op de weegschaal. Regelmatig ziet Saar mij op de weegschaal staan of een salade nemen terwijl zij frietjes of pannenkoeken eet. Maar geef ik daarmee niet een verkeerd signaal?

Het houdt mij bezig. Niet alleen het op peil houden van mijn gewicht, maar het feit dat Sarah verkeerde signalen zou kunnen opvangen. Want waarom eet mama een salade wanneer zij zelf een berg suiker of calorieen op haar bord krijgt? En waarom weeg ik elke dag en ben ik wekelijks ‘bezig’ met sporten en gezond eten?
Ze ziet zelf onbewust al jaren slanke dennen voorbij komen op televisie en in films. De prinsessen in Disney films zijn altijd prachtig en slank. En dan komt mama ook nog aan met haar pogingen om op gewicht te blijven. Zijn dat geen verkeerde signalen voor een kind?

Op haar vraag waarom ik een salade of iets anders eet wanneer er patat of pannenkoeken op het menu staan vond ik lastig te beantwoorden. Na wat mijmeren vertelde ik haar dat ik graag zo gezond mogelijk wil blijven. En dat zij nog zoveel groeit dat ze alles kan eten (bij wijze van) zonder ongezond te worden. Maar dat teveel snoep, koekjes en andere ongezonde dingen ook voor kinderen niet goed is.
Ik gebruik expres het woordje ‘dik’ niet. ‘Dik’ vind ik onaardig klinken en bovendien kan iemand met wat overgewicht prima in zijn of haar vel zitten en gezond zijn.

Ik vertel haar bewust niet dat ik wil afvallen of dat ik mijn lijf niet mooi vind. Maar wel dat ik extra gezond wil eten en leven zodat ik zolang mogelijk een gezonde mama voor haar kan zijn. Woorden als afvallen, dik, dun…het komt niet voor in het gesprek. Bovendien weeg ik mijzelf elke dag om zo in de gaten te houden dat ik geen vocht vasthoud.

En al die prachtige ‘perfecte’ dames in Disney films dan? Tja, dat vind ik een lastige. Sarah ziet ze als voorbeelden, als ‘prinsessen’. Gelukkig heeft ze (nog) weinig oog voor hun perfect getekende lichaam.
Doe iets of iemand een mooie jurk aan en het is een prinses. Ik hoop dat dat zo blijft. En ondertussen komen er gelukkig genoeg realistische beelden en Barbie’s met heupen en billen voorbij. Hoera!

Do’s

• Benoem niet dat je wil afvallen omdat je ’te dik’ bent, maar omdat je gezonder wil worden/zijn. Daarmee geef je niet het signaal dat ’te dik’ zijn meteen verkeerd is. Er is niets mis met een maatje meer. Maar gezonder eten en leven is altijd goed, ook om mee te geven aan je kind.
• Eet de gezonde dingen in het bijzijn van je kind, zoals groenten en fruit. Kinderen zien ouders als voorbeeld. Eet dus niet achter de rug van je kind om, maar laat zien dat je gezonde keuzes maakt en welke keuzes je maakt.
• Niet te krampachtig omgaan met afvallen, sporten en maaltijden veranderen of schrappen. Lekker meegenieten met een pannenkoek of patatje moet altijd kunnen, want ook dat is een gezond voedingspatroon: balans.
• Wij sporten soms ook thuis en dat vindt Sarah enorm interessant. Soms wil ze mee doen en dan laten we haar wat kleine oefeningen doen. Sporten is voor iedereen goed en gezond en dat geven we haar graag mee. Maar ook hierbij geldt: ga er niet krampachtig mee om.

Don’ts

• Je gewicht ter sprake brengen en dan met name het ’te dik’ zijn.
• Niet benoemen dat je jezelf minder mooi vindt als je wat te zwaar bent. Een maatje meer kan namelijk prachtig zijn.
• Specifiek mensen ter sprake brengen die (ook) overgewicht hebben of aan de zware kant zijn. Mensen zijn mensen, allemaal even mooi en waardevol. Iemand met een maatje meer is net zo waardevol als iedereen.

Is het voor jou herkenbaar? Ben je ook met je gezondheid en je lijf bezig in het bijzijn van je kind(eren)? En hoe pak jij dit aan?

Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?