Hoe doen wij dat wanneer er een nieuw seizoen aanbreekt en Sarah nieuwe kleding nodig heeft? Gaan we dan los of denken we er goed over na? En wordt ze verwend met speelgoed en/of lekkere tussendoortjes of zijn we streng?

Nieuwe kleding

Elk seizoen is er nieuwe kleding nodig. Sarah doet ongeveer drie tot vier maanden met een maat kleding en dat komt net goed uit met het wisselen van een seizoen. Soms past kleding het seizoen erop nog, maar die kans is met een hard groeiende peuter vrij klein. Dus zodra de winter overgaat in de lente, moet er weer een lade worden gevuld.

In het begin kocht ik dan veel nieuwe broeken, shirtjes en truitjes. Uiteindelijk droeg ze de helft heel weinig of soms helemaal niet en dat is natuurlijk hartstikke zonde geld. Nu koop ik een paar basic broeken, truitjes en shirts en die vul ik eventueel aan als ik merk dat ze toch tekort heeft aan kleding of niet genoeg kan variëren. Waar we kleding voor Sarah kopen? Ik bestel vooral via de webshop van H&M en de Zara. Kwaliteit is prima en de kleding is goed betaalbaar. Ook ga ik weleens langs de Zeeman omdat ze daar tegenwoordig hele leuke jurkjes en vestjes hebben, alleen vind ik de kwaliteit daarvan iets minder. We kopen dus eigenlijk geen merkkleding. Te duur en persoonlijk vind ik het zonde dat ze het zo kort kan dragen.

De ene keer besteden we de kinderbijslag aan nieuwe kleding voor Sarah, de andere keer zetten we het op haar spaarrekening. Als ik kijk naar wat we gemiddeld per seizoen uitgeven aan kleding voor Sarah (inclusief schoenen, rompers/onderbroeken) dan zal het bij elkaar al snel €150.

Speelgoed

En dan speelgoed….ik had nooit verwacht dat een kind zoveel speelgoed en dus rommel kon hebben. De eerste jaren zijn we overladen met tweedehands speelgoed. Heel fijn en handig, maar het was eigenlijk teveel. Het meeste staat nu op zolder en heeft plaatsgemaakt voor een keukentje met pannen en bestek, een kassa, boodschapjes, een poppenhuis, poppen, een treinbaan en een mand met wat losse speelgoed. Af en toe brengen we iets naar zolder wat we een paar weken later weer naar beneden brengen. Zo blijft het interessant en Sarah wil er gelijk weer mee spelen.

Wanneer we in de (speelgoed)winkel lopen vraagt Sarah gelukkig niet bij alles wat ze ziet of ze het mag hebben. Soms ziet ze iets van Paw Patrol of Frozen en bekijkt ze het, maar bijna nooit wil ze het hebben. En als ze er om vraagt en ik zeg ‘nee’,  dan is dat prima. Ik hoop dat het zo blijft en dat ik niet binnenkort een boos krijsend kind op de vloer van de winkel aantref…

Maar soms….heel soms…mag er wat kleins mee naar huis. Het moet bijzonder blijven en vaak is het iets van een paar euro waar ze dan zo intens blij van word. Een nieuw potje klei, een kleurboek, een popje of een puzzel. Wat ik belangrijk vind is dat het bijzonder blijft en dat ze het niet vanzelfsprekend gaat vinden. Ook mag ze er niet om gaan zeuren, het voorstel om iets leuks uit te kiezen komt van Giorgio of van mij.

Lekkere (ongezonde) tussendoortjes

Zoals jullie inmiddels wel weten ben ik afgestapt van het idee om Sarah suikervrij op te voeden. Leuk bedacht, maar het werkt hier niet. Wel eet ze nog steeds gezond en krijgt ze eens per dag een tussendoortje met suiker. Dat is dan bijvoorbeeld een koekje of een extra stuk fruit. En soms draaien we het een beetje om en krijgt ze iets speciaals met de lunch, zoals een tosti, poffertjes of een croissantje. Maar deze lekkernijen geven we niet elke dag. Net als met het meenemen van een cadeautje moet dit bijzonder blijven. En knakworstjes? Die zijn voor bij opa en oma. Traditie moet je in ere houden 😉

Wat is jouw aanpak met speelgoed, nieuwe kleding en lekkere tussendoortjes? Laat het mij weten in de reacties!

Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?