Een week van bijslapen, de zon zoeken, een interview in de krant en lekker eten! Kijk je weer mee naar mijn week in foto’s?

Zondag

Het is prachtig weer en ook vandaag leg ik af en toe wat vast op de camera, deze weekendvlog hebben jullie afgelopen week kunnen zien. In de ochtend doen we het rustig aan, ruimen we wat op en doen we wasjes.En natuurlijk gek doen met Saar.

In de middag gaan we richting mijn ouders om de nieuwe skelter te proberen. Giorgio doet in de tussentijd de grote boodschappen.Even een beetje de haren fatsoeneren en nieuwe kleding aan en gaan! Ik word heel blij van die felle kleuren.

Grappig, Saar heeft nooit een favoriete knuffel gehad. Maar sinds afgelopen dagen sleept ze deze beer overal mee naartoe. En wanneer ze gaat slapen gaat er een hond mee. Stiekem wel heel erg leuk.

Sarah slaat haar slaapje over. Klaarwakker lag ze in bed te kletsen en we hebben haar er na een uur toch maar uit bed gehaald. Zo vol energie als ze zat, zo leeg was de batterij toen we aan het eind van de middag weer thuis waren. Ze kroop lekker op de bank en haar ogen vielen bijna dicht. Ze ging op haar buik liggen en weg was ze. Een powernapje voor het eten.

Vandaag kwam er weer een wereldgerecht online. Ik vind het zó leuk om te doen en om alle enthousiaste reacties te ontvangen! We gaan er mee door tot we alle wereldgerechten hebben gehad!

In de avond schrijf ik een blogje en ga ik op tijd naar bed. Morgen vroeg op vanwege een afspraak bij de huisarts. We gaan het gebruik van de nieuwe antidepressiva bespreken en hoe nu verder. Op zich ben ik niet heel erg ontevreden, de meeste bijwerkingen (misselijk, zweten, nog somberder zijn) zijn aan het verdwijnen. Maar ik slaap nog steeds zo slecht en dat breekt mij op. Ik ben benieuwd. Ook hebben we morgen iets heel leuks op de planning staan in de middag, namelijk een interview!

Maandag

Mijn wekker gaat om 7.15 en ik spring snel onder de douche. Nou ja spring….slenter. Wat een nacht. Elk uur wakker geweest en in totaal een uurtje of vijf geslapen. Na veel koffie haal ik Sarah ook uit bed, maak een ontbijtje voor haar en we vertrekken rond 8.15 richting de huisarts. Ik bespreek mijn slechte slapen en hij stelt voor om mij wat slaapmedicatie te geven. Dit lost het probleem niet op, maar zal mij wel wat meer slaap bezorgen en dat helpt ook bij het herstel. Ik ben zo ontzettend tevreden over mijn huisarts. Hij is voorzichtig, doortastend, heel betrokken en gewoon top.

Terwijl ik bij de apotheek zit, gaat er een man naast mij zitten. Ik kijk opzij en ik schrik. De bouw, de schoenen, de broek, de leren jas en het kapsel lijken precies op mijn broer. Zo zag hij er ook uit. Dat voelde gek, want ik schrok en voelde gemis tegelijk. Bijna wilde ik degene omhelzen, maar zag al snel dat zijn gezicht heel anders was. Zo gek. Ook zijn houding hier, zijn armen op zijn benen….precies mijn broer.

De rest van de ochtend speel ik met mijn lieve meisje die toch wel heel erg moe is, net als mama. Flink bezighouden is de oplossing, dus we zingen al gapend, bouwen hoge torens, lezen nog meer boekjes en tekenen er op los. Voor uw informatie: links ziet u een fiets, rechts een boom.

Misschien niet het meest charmante plaatje, maar dit zijn mijn voeten vandaag. SLE is bezig, noem ik het maar altijd. Ik voel het meestal gewoon opkomen, dan lijkt het alsof mijn bloed kookt en mijn ogen heet worden en nu doet ook mijn huid mee. En niet allebei de voeten, maar alleen de rechter.  Mijn knie begint pijnlijk te worden en nog geen 15 minuten later kan ik hem al niet meer buigen. SLE is raar en verrassend….

Wanneer Sarah in bed ligt duik ik ook mijn bed in. Straks hebben we een interview met een krant en dan wil ik mij toch iets beter voor voelen dan nu het geval is. Ook gaan we samen op de foto, dus liever met iets minder wallen. Uiteindelijk lukt het mij toch een uur te slapen.

Redelijk fris en fruitig gaan we verder met onze dag en knagen we een appel weg. Om 15.00 komt er iemand langs om een interview te houden over mij als zogenaamde ‘mamablogger’.  Het komt volgende week in een krant (later meer) en er worden mooie foto’s gemaakt. Het was een heel leuk gesprek!

Giorgio is op tijd thuis en omdat het mooi weer is gaan we nog even wandelen, inclusief hond. Het is heerlijk en ik geniet. Daarna begin ik aan het avondeten. Vervolgens duiken de dames onder de douche. Mijn vader komt nog even langs om gedag te zeggen, morgen vertrekken ze voor een paar dagen naar Valencia.

Dinsdag

Een nacht met mijn eerste slaaptablet. Ik ben minder vaak wakker geweest en heb redelijk kunnen slapen, dus dat is fijn. We gaan weer vol goede moed aan de dag beginnen. En al snel krijg ik bijna de slappe lach….Sarah?

Saar heeft een nieuw favoriet, namelijk de Troetelbeertjes. Ik keek er vroeger ook naar maar dan de getekende versie. Nostalgie!

En we spelen doktertje bij de hond, maar wanneer we gaan luisteren breekt er iets af. Dreumes ontroostbaar. ‘Mama maken? Mama maken…’ Mama lijkt alles te kunnen maken en zelfs de ergste pijn na een valpartij op de kunnen lossen met een kusje, maar dit kan mama niet maken…

Wat mama wel kan maken is lekker avondeten. Vandaag staat er op het menu: ovenfrietjes met brocolli en terriyaki/honing-kip.

Ik schrijf na het eten een blogje dat de dagen erna nietsvermoedend viral gaat. Oeps…Ook probeer ik snel de belastingaangifte nog weg te doen en dat is nog gelukt ook!

Woensdag

Eindelijk een nacht goed geslapen op een slaaptablet, dus ik ben blij! Overdag ben ik er wel wat suf van, maar altijd beter dan extreem moe.

‘Hopsa hondje op een draf’…Shiva vindt alles prima, maar ik blijf er toch altijd bij en stel grenzen. Geen geprik in de ogen of ergens aan trekken. Maar Shiva lijkt dit nog fijn te vinden ook en snurkt heerlijk verder.

Heel af en toe pakken we een cadeautje uit die ze op haar verjaardag kreeg en vandaag spelen we met dit geweldige afgrijselijk roze tasje van Fisherprice. Een leerzaam tasje met inhoud, namelijk een mobieltje, sleutels, bankpas, armband en spiegeltje. Hilarisch en echt speelgoed voor een dame.

En we verwennen haar vandaag nog meer met een uitgebreide lunch. Broodje appelstroop, een eitje, tomaat, komkommer en paprika. Het ging allemaal op.

Terwijl ze slaapt schrijf ik een blogje. Daarna fietsen we naar de winkel en kijken we heerlijk rond bij de Albert Heijn, Kruidvat en C&A. Ik neem bij het Kruidvat twee heerlijke producten mee voor in bad. De badkristallen ken ik al, maar die zoutscrub nog niet en die ruikt zo lekker!

Giorgio is wat later thuis maar dat geeft niet, ik heb verse groentesoep gemaakt en die blijft nog wel even warm. Met stokbrood en filet americain.

Ik tik weer een blogje weg over de gekke dingen die ik deed tijdens de zwangerschap. Terugbladerend door alle foto’s van kleine baby Saar ben ik al snel weer een uur verder. Blijft heel fijn en bijzonder om alle foto’s en filmpjes terug te kijken. Note to myself: een boek en cd maken!

Donderdag

Vandaag gaat Sarah een keer niet naar het KDV. Maar we zullen ons vast en zeker vermaken. Ik sta ontzettend duf op en blijf dat ook de rest van de dag. Maar ik word wel heel blij van alle mensen die mijn blog over ‘onzichtbaar chronisch ziek lezen’. Bijna 2.000 keer is het gelezen en werd vandaag door bijna 50 mensen gedeeld via een Facebookpagina voor chronisch zieken. Wat tof! En dan krijg je dit dus de hele dag:

Het lukt mij niet om te schrijven wanneer Sarah op bed ligt, dus ik ga uitgebreid douchen en nestel mij dan op de bank met een portie Netflix onder begeleiding van toastjes. Moet kunnen.

En wanneer Sarah weer wakker is beginnen we met koekjes bakken. Sarah snapt er nog niet heel veel van, maar het kliederen en knoeien is al een feest op zich. En daar doen we het voor!

Het zijn niet de mooiste, maar er zit ontiegelijk veel liefde (en suiker) in. Hoera! Hier moeten ze nog de oven in…

En daarna is het versieren geblazen! De tube knijpen is een lastige opgave en daar help ik dan ook bij. We hebben meteen goed kunnen oefenen met kleuren herkennen. ‘Mag ik van jou de rode? En de groene? En de gele…’ Nog leerzaam ook dat koekjes bakken 😉

Dan begin ik met koken en maak ik sperziebonen met aardappels en zalm uit de oven. Ik wacht tot ik een keer wakker word en de dufheid kwijtraak, maar helaas…

Om 20.30 heb ik een afspraak bij mijn psycholoog. Ik vind het zo ideaal dat ze afspraken maakt in de avonduren en op zaterdag, scheelt mij weer oppas. Na een fietstochtje door de frisse lucht voel ik de dufheid langzaam weggaan. Lekker dan, ik moet straks weer slapen. Haha.

Vrijdag

Ik open mijn ogen en zie dat het 9.30 is. Dat is lang geleden! Toch vaak wakker geweest maar wel genoeg geslapen. Ik heb voor de nacht een halve slaaptablet genomen en daar ben ik nu minder duf van. We ontbijten samen, ik ga stofzuigen, we Facetimen met opa en oma in Spanje en spelen een aantal keer verstoppertje of rennen achter elkaar aan. Goed voor de conditie en zo komen we de ochtend een beetje door.

Frustratie is….een splinter ontdekken maar geen naald in huis kunnen vinden. Grrr.

Sarah is helemaal in de ban van ‘gezellig’. Hier zit ze gezellig met een Duplo popje op de wipstoel. Ze maakt mij deze ochtend behoorlijk aan het lachen.

En aan het smelten….beer en Duplo popje op een stoel en samen naar de Troetelbeertjes kijken. Kind wat ben je toch leuk.

En dit is ook gezellig, knuffelen met mama. Ze is heel aanhankelijk en komt regelmatig naar me toe voor een knuffel of om heerlijk bij mij te zitten.Niet erg!

Sarah slaapt in de middag twee uur en ik maak deze photodiary. Daarna vertrekken we op de fiets naar de Albert Heijn om kip te halen (moeilijk nasi maken zonder kip) en natuurlijk sushi!. Grappig, want eenmaal thuis kom ik erachter dat we ook geen kruiden hebben voor de nasi. Hoezo verstrooid? Giorgio springt nu met Sarah op de fiets om nog wat te halen en neemt ook meteen kroepoek mee.

Na het eten douche ik Sarah, maak ik deze photodiary verder af en duik ik op de bank met een kleedje en sushi. Helaas geen wijn voor mij op dit moment met al die medicatie. Maar hoe dan ook genieten!

Zaterdag

Vandaag even naar het centrum om een broek te ruilen, ik had een ripped jeans gekocht, maar daar is de rits al van afgebroken. Verder een beetje slenteren bij de winkels en hopelijk wordt het mooi weer zodat we kunnen wandelen. En zo niet, dan is er comfort food. Ik heb een nieuwe verslaving dames en heren…Choco Fudge en brosse eierkoeken van Bolletje *huilt*

Dit was mijn week in foto’s, ik hoop dat je het weer leuk vond om te zien! Voor jullie allemaal een heerlijk weekend toegewenst en tot de volgende Memory Lane.

Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?