Als ik één van de beste uitvindingen mag noemen van de afgelopen eeuw, dan is dat zeker internet en dan met name Google. Het is niet meer weg te denken uit ons dagelijks leven. Alles wat je wil weten kun je in een handomdraai opzoeken. Dat scheelt een hoop zoekwerk in de bibliotheek en in boeken of tijdschriften. Maar heeft het ook nadelen?

Tijdens mijn jaren op de middelbare school sleepte ik dagelijks kilo’s boeken mee. Daar stond alles in wat nodig was en wat ik niet kon vinden, zocht ik op in encyclopedieën of vakbladen. Ook mijn ouders waren altijd bereid een antwoord te geven op mijn vragen (levenservaring is als een encyclopedie) en zo vond ik wat ik zocht. Een fijne bijkomstigheid, was het lezen van informatie rond het antwoord wat ik zocht.
Bladeren in boeken en zoeken naar de juiste informatie was niet in een paar seconden gebeurd. Er was geen enter die je vervolgens leidde naar het antwoord. Minutenlang en soms urenlang teksten doorspitten en boeken doorbladeren. Je werd niet alleen wijzer, maar ook slimmer. Want behalve dat ene stukje wat je nodig had, las je ook van alles en nog wat er omheen.

Tijdens mijn studie op de HBO kwam Google langzaam in opmars. Maar echt gebruik maakte ik er niet van, ook omdat leraren niet zo dol waren op Google. ‘Hoezo niet?’ dacht ik nog. En nu snap ik het wel: je leert eigenlijk weinig van het intikken van een zoekwoord en van het feit dat Google de rest van het werk voor je doet. Maar jeetje, wat is Google toch eigenlijk handig en fijn.
Binnen no time heb je antwoord op je vraag of weet je welk liedje er al de hele dag door je hoofd dreunt. Van iedereen die actief is op internet staat zijn of haar smoelwerk bij de afbeeldingen en je weet ook meteen de laatste roddels van een artiest. Het maakt het allemaal zoveel sneller en makkelijker. Maar maakt het ons niet ook een beetje dom en lui?

Ik betrap mijzelf er al heel snel op dat als ik iets even niet weet, ik Google vraag om antwoord. In plaats van zelf na te denken en te brainstormen geeft Google voor mij vaak al het juiste antwoord. Vooral in de periode dat ik zwanger was of in mijn eerste maanden als moeder, was ik een vaste klant bij Google. Naast een beetje dom en lui werd ik er overigens ook behoorlijk zenuwachtig van. Verhalen over vruchtwater-embolieën of doodgeboortes kwamen voorbij.

Voor onderwerpen en artikelen op mijn blog raadpleeg ik trouwens heel vaak Google. Om wat meer te weten over een bepaald onderwerp of om te checken of er al veel over is geschreven. Google maakt mij overigens ook ontzettend blij met alle extra bezoekers naar mijn blog. Dagelijks zijn er gemiddeld 400 mensen die alleen al via Google op mijn blog komen. De meest gebruikte zoektermen? Natuurlijk koken zonder pakjes en zakjes, huidverzorging van het Kruidvat, het Antifosfolipidensyndroom en met vlag en wimpel op nummer 1 het Killerbody dieet.

Eigenlijk ben ik hartstikke blij dat ik nog in het Google-loze tijdperk ben opgegroeid, ook al maakt het je leven best wel makkelijk. Als geen ander weet ik hoe ik informatie opzoek in een dik en eindeloos boek en de informatie daaromheen heb ik als het ware erbij opgezogen. Het zorgde voor zelfstandigheid en onafhankelijkheid wat leren betreft.
Valt de stroom uit of is er geen internetverbinding? Dan is de paniek ver te zoeken, want uiteindelijk weet ik mij nog wel te redden. Maar jeetje…ik zou ook niet meer zonder kunnen. Dan maar dom en lui…;)

Google jij veel? En denk jij dat Google ons dom en lui maakt?

Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?