Ben jij het eens met bovenstaande titel? Deze tekst is mij altijd bijgebleven. Het is een zin die ooit door een schrijfster in een boek van mijn moeder geschreven werd. Voor haar misschien van toepassing, voor mij helemaal.

Mensen pleasen leek altijd de makkelijkste oplossing en gaf bovendien een goed gevoel. Althans, dat leek zo. Geen discussie waarom je iets niet wil doen en tegelijkertijd een ander gelukkig maken. Beter kan niet! Maar daarbij ontloop je jezelf en loop je het gevaar dat je zelf ongelukkiger wordt én dat een ‘ja’ te vanzelfsprekend gaat worden. Mee eens?

Ik zorg graag voor een ander en daar heb ik zelf mijn beroep van gemaakt. Als verpleegkundige is een patiënt de hoofdrolspeler en op dat moment het belangrijkste. Niets mis mee, want als je ziek bent gaat het om jou en je gezondheid en als verpleegkundige doe je er graag alles aan om de dag en het leven zo aangenaam mogelijk te maken. Maar daarbuiten?
Het zal geen geheim zijn dat verpleegkundigen één van de meest eigenwijze personen op aarde zijn. En anderen graag te allen tijde pleasen, ook buiten werktijden. En je eigen gezondheid staat vervolgens ook op de laatste plek. Huisartsbezoekjes uitstellen is daar één van, maar goed…daar gaat de blog niet over.

Zo goed als deze ‘zusters’ voor een ander kunnen zorgen, zo slecht zorgen ze vaak voor zichzelf en zo vaak zeggen ze ja. Ook ik. Pleasen deed ik ook buiten mijn werk om. Zolang iemand maar tevreden was en ik kon helpen, was ik ook gelukkig. Althans dat dacht ik. Natuurlijk is het fijn om een ander te helpen en gelukkig te zien, maar op jezelf letten is minstens zo belangrijk.
En een ‘ja’ roepen terwijl je eigenlijk ‘nee’ voelt is helemaal niet oké. Je luistert niet naar jezelf maar naar een ander. Met de beste bedoelingen, maar niet voor jou.

En dus leerde ik de afgelopen maanden vaker ‘nee’ te zeggen in opdracht van een ander. En dan niet alleen een ‘nee’ tegen iemand anders, maar ook tegen mijzelf. De lat ging omlaag, de druk die ik mijzelf vaak uitoefende ging er af. Dat ging niet zomaar en vanzelf, dat heeft een heleboel tijd nodig.En oefening. Hoe wordt het makkelijker om ‘nee’ te zeggen?

• Wees niet bang voor de gevolgen van je ‘nee’. Vaak zijn er namelijk helemaal geen gevolgen en maak je het veel groter dan het eigenlijk is. Accepteert de ander jouw ‘nee’ niet op zijn of haar vraag? Dan is het waarschijnlijk geen vraag geweest maar een eis. En dan is het uiteindelijk jouw probleem ook helemaal niet.
• Oefen met vrienden en familie die dichtbij jou staan. Zeg daarbij gewoon nee en ervaar hoe dat voelt. Uiteindelijk is nee zeggen namelijk helemaal niet gek of moeilijk, je moet over een drempel heen. En over die drempel stap je makkelijker bij iemand die vertrouwd is. Oefenen dus!
• Maak geen excuses, probeer sterk in je ‘nee’ te staan.
• Ga na wat het voor jou moeilijk maakt om ‘nee’ te zeggen. Wil je het graag een ander naar de zin maken? Of ben je bang voor de gevolgen en dat iemand teleurgesteld zal zijn? Schrijf dit op en bedenk of dit werkelijk zal gebeuren of dat jij er alleen maar bang voor bent. Vaak spelen beren op de weg een enorme rol en valt een ‘nee’ hartstikke mee.
• Ervaar hoe het voelt om een keer ‘nee’ te zeggen omdat je dat echt voelt. Waarschijnlijk voelt het heel fijn om een keer te luisteren naar jezelf en wat je echt wil. Ervaar tegelijkertijd ook je echte ‘ja’ wanneer je iets wél wil. Luisteren naar jezelf is zo ontzettend waardevol en zal uiteindelijk een ander ook goed doen.

Pas als je nee kunt zeggen, zal je ja ook echt ja zijn. En ik weet zeker dat een ander dat uiteindelijk meer zal waarderen. Want hoe zul jij je voelen wanneer iemand ‘ja’ zegt tegen jou terwijl degene eigenlijk helemaal niet wil? Je zal je er rot over voelen. ‘Nee’ kan misschien onaardig klinken naar een ander, maar er is niks mis met aardig zijn tegen jezelf en eerlijk zijn tegen een ander.

Kan jij makkelijk ‘nee’ zeggen of zeg je nog te vaak ‘ja’ terwijl je dat helemaal niet zo voelt?

Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?