Mannen die vrouwen nafluiten en roepen wanneer dames net iets te schaars gekleed zijn. De manier waarop je je kleedt als vrouw heeft dus invloed op hoe een man zich gedraagt of zou moeten gedragen. En daar vragen we zelf om op dat moment…toch? Of niet? Hoe zit dat?

Ik houd zelf niet van rokjes en hoge naaldhakken. Ze maken zeker vrouwelijk en stiekem ben ik altijd een beetje jaloers op de vrouwen die de ballen (en enkels) wel hebben om nonchalant met kort rokje en omhoog gehakte benen over straat te lopen. Ik zal struikelen, zwikken, bukken terwijl mijn onderbroek te zien is en misschien wel een stuk toiletpapier achter mij aan slepen.
Nee, ik ben er niet voor gemaakt. Maar voor alle vrouwen die het wel doen en durven: chapau. Jullie zijn mooi. Ook in joggingbroek hoor, maar met rokje, laag uitgesneden shirtje en high heels zijn jullie helemaal the bomb.

En dan hoor je ineens dat je er zelf om vraagt om nagefloten te worden als je ‘er zo bijloopt’. Sommigen worden zelfs lastiggevallen of in nog ergere gevallen misbruikt. Alleen omdat je kleding in de ogen van een man een uitnodiging betekent. Een vrijbrief. Terwijl jij je alleen maar mooi wilde kleden omdat je je goed voelt vandaag en even wat hoofden wil laten omdraaien. Niks geen gênante woorden naar je hoofd krijgen of mannen die als hyena’s om je heen draaien.
Bovendien: je zo vrouwelijk kleden doe je vooral voor jezelf. Voor jou alleen. Is er eindelijk iemand die zelfvertrouwen durft te tonen, wordt het bestraft. Om onszelf te beschermen zullen we weer in een schild moeten kruipen of wijde kleding moeten dragen willen we niet lastiggevallen worden. Een omgekeerde wereld als je het mij vraagt.

Gelukkig heb ik er zelf niet mee te maken. Wanneer ik op straat loop ben ik of doodmoe, of ik draag geen make-up. Ik heb er zogenaamd poep aan, maar zonder make-up zie ik er ook niet erg charmant uit. Elk nadeel heeft zijn voordeel.
En wat ook werkt? Een kinderzitje op je fiets. Bouwvakkers kijken op, kijken naar mij, vervolgens naar het kinderzitje (met of zonder vulling) en kijken weg. Ze denken ‘laat maar’ dat is er één met wallen. En ongeschoren benen.

En dat laatste klopt vooral, want wanneer ik een rokje zou dragen zou ik mijn benen dus elke drie dagen moeten scheren om pluis onder mijn rok te voorkomen. En ten gevolge van het scheren zie je overal op mijn benen plakjes afgeschoren knie en kuit. Dan heb ik het nog niet over alle blauwe plekken die er inmiddels zijn ontstaan op mijn witte stelten.
Dus mocht ik ooit toch de ballen hebben om een kort rokje met hoge hakken te dragen, dan zal er heel wat voorbereidingen aan vooraf moeten gaan. Scheren, afgeschoren plakjes been terug duwen, blauwe plekken verdoezelen, benen bruinen…En dan loop je eindelijk vol trots in je korte rokje, word je lastig gevallen en voel je je rot…

Het is een kromme wereld aan het worden. Het komt er voor veel mensen dus op neer dat een vrouw er zelf om vraagt door zich sexy te kleden en ze zelf reacties uitlokt. Het is dus volgens veel mensen eigen domme schuld. Maar is dat ook zo? Hoe kan het nou eigen schuld zijn wanneer je je kleedt naar hoe je je voelt zonder bijbedoelingen te hebben? Onzin, dat vrouwen het zelf uitlokken. Want hoe zit het dan met bijvoorbeeld iemand die homoseksueel is? Wanneer degene roze draagt en vrouwelijk loopt, vraagt hij er dan zelf om om nageroepen en misschien wel uitgescholden te worden? Nee toch?

Lieve mannen: gedraag je, kijk en geniet. Denk na voordat je iets roept of doet. En als je iets roept: geef een compliment, zeg iets waar een vrouw wat aan heeft. Zeg iets waar ze zich beter van gaat voelen in plaats van slechter. Respecteer en bewonder. Want als dit waar zou zijn dan zit er maar één ding op en dat is stoppen met rokjes en hakken. Is dat wat jullie willen?

Volg je mij al op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin?